نمازگزاران واقعى چه خصوصياتى دارند؟

يكى از بزرگان معاصر به اين پرسش چنين پاسخ داده است:
( الذين هم على صلواتهم دائمون ) ; [1] «آنان كه همواره نمازشان را مىخوانند و هرگز نماز را ترك نمىكنند و به بركت نماز اين چنين خواهند بود.» ( والذين فى أموالهم حقٌّ معلومٌ، للسائل و المحروم ) ; [2] نمازگزار كسى است كه همه آنچه در اختيار اوست به خود اختصاص نمىدهد ـ سخن از مال حلال است نه مال حرام; اگر كسى از مال حرام بخشش كرد كه طَرْفى نمىبندد; آن كس كه از راه حلال به دست آورد مالك مال مىشود. فرمود نمازگزار كسى است كه مال او حساب شده است، ديگران در مال او سهمى دارند.
ديگران دو قسماند: عدهاى سائلاند كه روى سؤال دارند; و عدهاى روى سؤال هم ندارند، يا دسترسى ندارند. نمازگزار كسى است كه اموال او مورد تعلق حق ديگران قرار مىگيرد. ( والذين يُصَدِّقون بيوم الدين ) ; [3] نمازگزاران آن كسانى هستند كه قيامت را باور دارند; چون ياد معاد است كه انسان را طاهر مىكند، و همه مشكلات بر اثر فراموشى قيامت است.
وقتى قرآن كريم علت تبهكارى تبهكاران را مىشمارد مىفرمايد: ( لهم عذابٌ شديدٌ بما نَسُوا يوم الحساب ) ; [4] يعنى براى آنها عذاب شديد است چون روز قيامت را فراموش كردند. به خاطر همين فراموشى تن به گناه دادند. نمازگزار قيامت را فراموش نمىكند، آن را باور دارد. ( والذين هم من عذاب ربّهم مشفقون ) ; [5] يعنى اينها از عذاب خداى سبحان هراسناكند. نماز آن است كه انسان را از قيامت هراسناك كند; نماز آن است كه انسان را به ياد معاد تذكر دهد. ( ان عذاب ربّهم غير مأمون ) ; [6] چه كسى در امان است كه گرفتار عذاب خدا نشود؟ مگر انسان برگه ايمنى دريافت كرده است؟!

[1] - سوره معارج (70) آيه 23.
[2] - همان.
[3] - همان، آيه 26.
[4] - سوره ص (38) آيه 26.
[5] - سوره معارج (70) آيه 27.
[6] - همان، آيه 28.