لزوم حضور قلب در نماز

مطلب اول در بيان دليلهايى است كه درباره شرط حضور قلب در نماز است و می ‏رساند كه حتما بايد نماز با خضوع و خشوع دل همراه باشد. و همچنين در اين بخش فضيلت حضور قلب و شرط پذيرفته شدن نماز با آن ذكر مى‏شود و از اخبار و آيات استفاده مى‏كنيم كه چگونه مؤثر بودن نماز منوط به حضور قلب است بلكه حكم عقل نيز بر آن گواه است.
از آيات قرآن كه در اين مورد رسيده است مى‏فرمايد: هر آينه مومنين رستگار شدند (آنان كه به خدا گرويدند به خواسته هايشان رسيدند)آنان كه در نماز شان ترسناكند (از خداى خود مى‏ترسند و برايش خاضع و ذليلند⁽¹⁾)
پس مطابق اين آيه شريفه، مؤمنى كه اهل نجات است، كسى است كه در نماز خاشع باشد و خشوع بدون حضور قلب تصور نمى‏شود.
در آيه ديگر مى‏فرمايد: به پاى دار نماز را براى ياد كردن من⁽²⁾. و بديهى است كه غفلت ضد ذكر است، كسى كه در همه نمازش غافل و خبر است، چگونه براى ياد حق تعالى نماز را برپا داشته است و چگونه اين امر را اطاعت نموده كه مى‏فرمايد: نماز را براى ياد خدا بر پاداريد.
خداوند از غفلت نهى فرموده است و صريحا مى‏فرمايد: و از جمله خبران نباش‏⁽³⁾ از آنچه به آن مأمور مى‏شوى - از ذكر و دعا-خبر نباش.

1-قد افلح المومنون الذين هم فى صلاتهم خشعون مومنون: 1-2.

2-و اقم الصلوة لذكرى طه: 14.

3-و لا تكن من الغفلين اعراف: 205.

منبع:شبکه اسلامی یامجیر