پیام مقام معظم رهبری، به دوازدهمین اجلاس سراسری نماز
پیام مقام معظم رهبری، به دوازدهمین اجلاس سراسری نماز
بسم الله الرحمن الرحیم
این گردهمائی را كه همه ساله با حضور بلند پایگان علمی و سیاسی كشور تشكیل می گردد، باید یكی از مهم ترین گردهمایی ها شمرد ؛ زیرا موضوع آن نماز است كه برترین فریضه دینی است و مخاطب آنهمه آحاد ملت اند و از این رو لازم است كه دست اندركاران اجراییذیربط نكاتی را كه در آغاز این گردهمایی خطاب به آنان تذكر داده می شود صرفا یك توصیه تشریفاتی نی نگارند . ........
پیام مقام معظم رهبری، به دوازدهمین اجلاس سراسری نماز
بسم الله الرحمن الرحیم
این گردهمائی را كه همه ساله با حضور بلند پایگان علمی و سیاسی كشور تشكیل می گردد، باید یكی از مهم ترین گردهمایی ها شمرد ؛ زیرا موضوع آن نماز است كه برترین فریضه دینی است و مخاطب آنهمه آحاد ملت اند و از این رو لازم است كه دست اندركاران اجراییذیربط نكاتی را كه در آغاز این گردهمایی خطاب به آنان تذكر داده می شود صرفا یك توصیه تشریفاتی نی نگارند . در پیام سال گذشته اینجانب به حاضران این گردهمایی و دیگران چنین آمده است :(( انسان كه از سویی گاه مظهر برترین و زیباترین حقایق هستی است، از سویی دیگر ، گاه محل بروز زشتی ها و پستی های بی همانند نیز می گردد. اگر در جایی و زمانی او را مظهر آگاهی و محبت و فداكاری یا خردمندی و آفرینندگی وپیشرفت در عرصه های تعالی ، یا آیت شوق و شور وامید می بینیم ، درجایی و زمانی دیگر او را دچار غفلت و كینه و خودخواهی ، یا جهل و عادت و ركود ،یا سستی و نومیدی و بدبینی مشاهده می كنیم .این عنصر با استعداد ، می تواند برترین موجود گیتی تا پست ترین پدیده ی هستی گردد. او مجهز به همه ابزارها و زمینه های تعالی و تكامل معنوی و مادی ،آفریده شده است . سرشت او ، نیك و راه نیكی به روی او باز است . خرد و قدرت بر تصمیم گیری وانتخاب ، دو بال توانای اویند... و رسولان الهی راهنمایان و امید دهندگان و كمك كنندگان به او . اما او با این حال می تواند تسلیم ضعف ها و هوسها و خودخواهی ها یا جهل ها و غفلت ها و عادتهای خود شود و خود را از همه آن بشارت ها و امیدها و معراج ها محروم سازد. این همان است كه آنرا باید (( فساد پذیری انسان )) نامید و همان است كه در عمر دراز بشریت و نیز در عمر هر یك از آحاد بشر، بزرگ ترین مصیبت او و خطرناك ترین تهدید او به شمار رفته است و می رود. برای پیشـگیری و نیز درمـان این آفـت بزرگ دین، خدا (( ذكر )) را به انسان آموخته است . ذكر یعنی حقیقت را به یاد آوردن، خود را در برابر خدا یافتن ، به او گوش سپردن و به او دل دادن . یعنی از دلمشغولی هایی كه آدمی را اسیر وسوسه هوس ها می كند ، یا میل به برتری جویی و كینه ورزی و آزمندی او را ارضا می سازد ، خود را رها ساختن ، یعنی او را از جهنمی كه برای خود فراهم كرده است، به بهشت صفا و انس و بهجت وامن بردن .و نماز با تركیب هماهنگ دل و زبان و حركت نابترین و كامل ترین نمونه ووسیله ی ذكر است. انسان در زندگی شخصی اش ، گاه بر اثر محنت ها و شدت ها و مصیبت ها ، و درزندگی جمعی اش ، گاه با حوادث تحول آفرین مانند حركت عمومی به سوی جهاد یا انفاق یا كمك به نیازمندان ، به عامل ذكر نزدیك می شود و گاه با سرگرمی های هوس آلود و غرق شدن در سر خوشی و اشرافی گری و عیش بارگی ، از آن دور می افتد. عنصری كه می تواند در همه این احوال او را به بهشت (( ذكر)) نزدیك یا نزدیك تر كند ، نماز است . نماز درحالات آمادگی روحی ، به آدمی عروج و حال و حضور بیشتر می بخشد و در حالات غفلت و نا آمادگی ، در گوش او زنگ آماده باش می نوازد واو را به آن وادی نورانی نزدیك می سازد. لذا نماز در هیچ حالی نباید ترك شود ، در عین شدت و محنت ، در بحبو حه ی میدان جهاد ، درهنگام فراغ و آسایش ، و حتی درمیان محیط لجن آلودی كه انسان با هوس ها و كینه ها و شهوت ها و خودخواهی ها،پیرامون خود پدید آورده است .نماز یك شربت مقوی و شفابخش است ، باید آن را با دل و جان خود نوشید و از هر نقطه كه در آن واقع شده ایم ، یك گام یا یك میدان به بهشت رضوان نزدیك شد. از این روست كه نه حی علی الجهاد و نه حی علی الصوم و نه حی علی الانفاق ، نگفته اند . ولی در هر روز بارها سروده اند : حی علی الصلاه . در دوران انقلاب و جنگ تحمیلی، نمازما را در حركتمان مصمّم ترو نیرومندتر می كرد،و امروز كه خطر غفلت و عیش بارگی، و آرزوهای حقیر وتنگ نظرانه و عادت ها و روزمرگی ها ما را تهدید می كند، نماز به ما مصونیت می بخشد و بن بست های پنداری را می شكند و راه مارا روشن و افق را درخشان می سازد.این تنها برگی از كتاب مناقب نماز است ، و همین برای به راه انداختن حركتی جدی تر از گذشته ، می تواند انگیزه ای ژرف و كار آمد پدید آورد. همه باید در این حركت بزرگ كه شایسته است جهاد نامیده شود ، خودرا ملتزم و متعهد بدانند . علمای دین،روشنفكران،هنرمندان،جوانان ،پدران و مادران و همسران،دارندگان منبرها و رسانه ها ، نویسندگان و بیش از همه مسئولان بخش های حكومتی مانند:وزارت های آموزش و پرورش ، علوم و فن آوری ، ارشاد ،صدا و سیما ،سازمان های تبلیغاتی ،مراكز تولید سینمایی،پژوهشگاهها ،مدیرانی كه نیروی انسانی كلانی در قبضه ی امر و نهی آنهایند ، مانند:نیروهای مسلح ، وزارتخانه ها ،كارگاه ها ، دانشگاهها و مدارس ،وسایل حمل و نقل و غیره و غیره ... اینان هر یك به گونه ای می توانند و می باید در این حركت همگانی سهیم گردند و نقش ویژه خود را بگزارند . این كار با سهل انگاری و كم همتی به سرانجام خود نمی رسد. از برترین شیوه ها و فنی ترین و هنری ترین ابزارها باید بهره گرفته شود . نمایش نماز جماعت مهجوری ، با جمع معدودی آن هم از فرسودگان بی نشاط ، ترویج نماز جماعت نیست. همچنانكه پخش صدای اذان از رسانه های صوت و تصویر ، كافی نیست . جوان های ما هزاران صف جماعت پرشور و حال در سراسر كشور تشكیل می دهند، مردم زیادی از آنان كه فیلم های سینمایی در گزارش واقعیت های زندگی آنان ساخته می شود ،اهل نماز و نیاز و تهجّدند، حنجره های بسیاری از روی ایمان و تعبّد درهنگام اذان ، صدا به این سرود معنوی بلند می كنند، گروه های انبوهی در هنگام نماز از كار روزانه دست كشیده ، به مسجد رو می آورند، این ها می تواند در ساخت های هنری ، چهره ی زیبا و ترغیب كننده ی این فریضه ی نجات بخش را به همه نشان دهد.در دانشگاه ها و دیگر مراكز انسانی انبوه ، مسجد می تواند جایگاه امن و صفا باشد ، و امام جماعت ، غمگساری و راهنمایی و همدلی را دركنار اقامه ی نماز ، در آن مهبط رحمت و هدایت الهی به نمازگزاران هدیه كند. مجامع دانشجویی ودانش آموزی درآن صورت،جذابترین مركز تجمع خود را مسجد دانشگاه و مدرسه خواهند یافت و پایگاه تقوا ، پایگاه فعالیت جوانان خواهد شد . به مدیران آموزش و پرورش و علوم یاد آوری می كنم كه سهم مسجد سازی و مسجد پردازی باید در اعتبارات فعالییتهای فوق برنامه ، در ردیف اول و بیش از سهم دیگر بخشهای این سر فصل باشد. هجرت هفتگی روحانیون مستقر درمراكز نظامی و غیره ، به روستاهای همسایه ی این مراكز از توصیه های پیشین من است كه بر آن تاكید می ورزم . همچنین فراهم ساختن فضای مادی و معنوی برای اقامه نماز در بوستانها و گردشگاهها و نمایشگاهها و امثال آن . امامان محترم جماعت ، اگر خود بر اثر كهولت و غیره نمی توانند وظیفه ی رابطه و انس و راهنمایی رابرای نماز گزاران ، بویژه جوانان فراهم كنند. در كنار خود فضلای جوان و پر نشاط را به كار گیرند و آنان را در كار با خود شریك سازند . نمازهای جمعه باید پایگاه جذب و نصیحت و تعلیم باشد. امامان محترم جمعه با كمك برگزاركنندگان مراسم نماز،همه ی سعی خود را در این جهت مبذول دارند. خدارا سپاس كه محیط عمومی كشور ، محیط ذكر و نماز و معنویت است، و خدارا سپاس كه خیل عظیمی از مردم ما بویژه جوانان با نماز و نیاز ، پیوندی روحی و عاطفی و عقلانی دارند. لیكن این همه باید گامهای نهائی شمرده نشود و بیش از گذشته تلاش عالمانه و مدیرانه و نازك اندیشانه در این رویكرد به كار رود.)) اكنون این سئوال بسیار جّدی و مهم برای اینجانب مطرح است ، كه مسئولان اجرائی مخاطب این مطالبات با چه حد به وظیفه خود عمل كرده اند. صداو سیما ، آموزش و پرورش ، وزارت علوم و سایر مراكز دانشگاهی ،وزارت ارشاد اسلامی ، سازمان تبلیغات اسلامی ، مراكز تولید سینمایی، نیروهای مسلح ، مدیریت حمل و نقل و مدیریت های شهری و دیگران ، چه اندازه وظیفه ای را كه دراین پیام از آنان ، خواسته شده است به انجام رسانده اند. از ریاست محترم جمهوری و دیگر مسئولان عالیرتبه به جّد انتظار می رود كه دست اندر كاران را با این سئوال اساسی مواجه سازند و پاسخ فعال آنانرا مطالبه كنند. توفیق همه ی حضرات را از خداوند متعال مسئلت میكنم.
والسلام علیكم و رحمه الله
سید علی خامنه ای
16/6/1381
ستاد اقامه نماز