فلسفه نمازاز نظر امام موسى بن جعفر(ع)

هشام بن حكم گويد: از امام موسى بن جعفر(ع) سؤال كردم چرا در آغاز نماز هفت تكبير مستحب است و چرا در ركوع نماز مى گوئيم: سبحان ربى العظيم وبحمده و در سجده مى گوئيم: سبحان ربى الاعلى وبحمده.

فرمود: خداوند آسمانهاى هفتگانه آفريد و زمين را هفت طبقه كرد و پرده ها را هفت عدد قرار داد وقتى كه رسول خدا(ص) در شب معراج به آخرين نقطه اصلى رسيد يكى از پرده ها به رويش گشوده شد حضرت تكبير گفت ... پرده دوّم برداشته شد حضرت تكبير گفت ... پرده سوّم و چهارم و پنجم و ششم تا هفتم به همين ترتيب پس از گشودن هر پرده اى تكبير گفت وقتى پس از گشودن پرده هفتم عظمت خدا را مشاهده نمود لرزه بر اندامش افتاد و خم گرديد و دستها را بر زانو گذاشت و گفت: سبحان ربى العظيم و بحمده: (پاك و منزه است پروردگار بزرگ من و حمد و سپاس مى كنم او را) وقتى كه از حال ركوع برخاست و ايستاد عظمتى ديگر بالاتر از عظمت اوّل از خدا ديد به سجده افتاد و گفت: سبحان ربى الاعلى وبحمده (پاك و منزه است پروردگار اعلى و با عظمت و من او را حمد و سپاس مى گويم) تا هفت بار كه اين جمله را گفت: لرزه از اندامش رفع شد(1).

(1)مقاتل الطالبين 44 ـ 28; كامل ابن اثير جلد3 197 ـ 194; مروج الذهب مسعودى جلد2 ص 44 ـ 40; اسد الغابه جلد4 وبحارالانوار جلد9 چاپ تبريز.

کتاب شکوه محراب ، لطیف راشدی

منبع : http://library.tebyan.net