نزديكى نماز گزار به خدا

محمد بن مسلم گويد: روزى ابوحنيفه (رهبر يكى از مذاهب چهارگانه اهل تسنن) به حضور امام صادق(ع) آمد و عرض كرد: پسرت موسى(ع) را ديدم نماز مى خواند و مردم از جلويش رد مى شوند و او آنها را نهى نمى كند(1) مگر در او (موسى بن جعفر) چيزى هست؟ (كه باعث بى اعتنائى مردم از او شده است) امام صادق(ع) فرمود: موسى(ع) را به حضور آوردند وقتى كه حضرت موسى بن جعفر به حضور پدر آمد امام صادق(ع) به او فرمود: ابوحنيفه مى گويد: (تو نماز مى خوانى مردم از جلو تو رد مى شوند و آنها را نهى نمى كنى).

حضرت موسى(ع) در پاسخ عرض كرد: يا ابت انّ الّذى كنت اصّلى له اقرب اليّ منهم يقول اللّه عزّوجلّ:

(ونحن اقرب اليه من حبل الوريد) (اى پدر آن كسى كه من برايش نماز مى خوانم از مردم به من نزديكتر است خداوند مى فرمايد: (و ما از رگ گردن به انسان نزديكتريم).

امام صادق(ع) از پاسخ جالب پسرش آنچنان مسرور شد كه او را در آغوش گرفت و فرمود: (پدر و مادرم به فدايت اى كسى كه اسرار و نهانيها در قلب تو به وديعت گذاشته شده است)(1).

(1)مناقب ابن شهر آشوب ج4 ص311 به نقل از كافى (بايد توجه داشت كه نهى امام مطلوب بود ولى او درنماز در عالم ديگر بود و توجه به غير خدا نداشت).

کتاب شکوه محراب ، لطیف راشدی

منبع: کتاب خانه سایت تبیان