آگاهى هاى كودك مسجدى

امام حسن مجتبى(ع) در هفت سالگى به مسجد مى رفت، پاى منبر رسول خدا(ص) مى نشست و آنچه در مورد وحى از آن حضرت مى شنيد، در خانه براى مادرش فاطمه زهرا(س) به صورت سخنرانى نقل مى كرد. روزى حضرت على (ع) وارد منزل شد و بعد از صحبت بافاطمه زهرا(س) دريافت كه ايشان آنچه از آيات قرآن، به تازگى برپدرش نازل شده است اطلاع دارد. از او پرسيد: «با اين كه شما در منزل هستيد، چگونه به آنچه كه پيامبر(ص) در مسجد بيان كرده اند آگاهيد؟»

فاطمه زهرا(س) جريان را به عرض رساند كه فرزندت حسن(ع) مرا از آنچه در مسجد مى گذرد آگاه كرده است. روزى على(ع) گوشه اى مخفى گرديد. حسن(ع) كه در مسجد، وحى الهى را شنيده بود، وارد منزل شد و طبق معمول برمتكا نشست تا به سخنرانى بپردازد، ولى لكنت زبان پيدا كرد. حضرت زهرا(س) تعجب نمود. حسن(ع) به مادر عرض كرد: «تعجب مكن، چرا كه شخص بزرگى سخن مرا مى شنود و اين مرا از بيان مطلب باز داشته است.»

در اين هنگام على(ع) خود را آشكار ساخت و فرزندش را بوسيد.(1)

1- سفينة البحار، ج 2، ص 184.

صد حكايت تربيتى (9)