امام رضا (ع) فرموده است :
« نماز صله (پيوند ) و موهبتي  است از طرف خداوند مهربان براي بنده از راه رحمت و عنايت. نماز، مطالبه و وصال راه رسيدن بنده به سوي خداوند است البته هرگاه با ثبت خالص وارد نماز شود، وبا تعظيم واجلال هر چه بيشتر براي خداوند تكبير گويد ، وقرائت را با ترتيل بخواند و با خشوع ركوع را به جا آورد و با تواضع سر از ركوع بردارد و با ذلت و خضوع سر به سجده گذارد، و با اخلاص درحالي كه اميد به رحمت خدا دارد تشهد خواند سپس نمازش را با رغبتي تمام با اميد به رحمت بيكران الهي، سلام دهد و به پايان رساند و در حال بين ترس و اميد، فريضه الهي را به انجام رساند پس هرگاه كسي نماز با چنين آداب و شرايطي به جا آورد، حق نماز را ادا كرده است. »

برگرفته از کتاب نماز و دعا از دیدگاه امام رضا علیه السلام - نویسنده: محسن کتابچی