حضرت علی (ع) می فرماید: ان الانسان اذا کان فی الصلاة فان جسده و ثیابه و کل شی ء حوله یسبح(1)
- به راستی که انسان مؤمن، وقتیکه به نماز می ایستد بدن و لباسش و هر چه در کنار او قرار گرفته تسبیح می گویند.
امام صادق (ع) فرمود: من مشی الی المسجد لم یضع رجله علی رطب و لا یابس الا سبحت له الارض الی لارضین السابعة(2)
- هر کسی به سوی مسجد روانه شود، پای خود را به هیچ خشک وتری نمی گذارد، مگر آنکه تا زمین هفتم او را تسبیح کند.
خداوند متعال به داود نبی خطاب کرده فرمود: ای داود! هر که نماز بخواند بخاطر من در حالی که مردمان به خواب هستند، امر می کنم ملائکه را برای او استغفار کنند، بلکه هر تر و خشکی که در عالی است برایش طلب عفو کنند و بهشت مشتاق او می گردد.(3)

1) میزان الحکمه، ج 5، ص 377 و بحار، ج 82، ص 213.
2) ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 51 و 52، تهذیب، ج 3، ص 275.
3) ارشادالقلوب، ج 2، ص 5 و رساله لقاءاللَّه، ص 129.

منبع :پاداشهای نمازگزاران  نویسنده : رحیم کارگر محمدیاری