اصبغ بن نباته می گوید: امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) در سجودش به خداوند باری تعالی عرض می کرد:
( انا جیک یا سیدی کما یناجی العبد الذلیل مولاه و اطلب الیک طلب من یعلم انک تعطی و لا ینقص مما عندک شی و استغفرک استغفار من یعلم انه لا یغفر الذنوب الا انت و اتوکل علیک، توکل من یعلم انک علی کل شی قدیر؛ یعنی: ای آقایم با تو راز و نیاز می کنم، بنده ای ذلیل با مولای خود راز خود خود می گوید، و از تو می خواهد مثل کسی که می داند تو عطا می کنی و از آنچه نزد تو است کم نیاید، و از تو آمرزش می جویم، مانند کسی جز تو گناه را نیامرزد و به تو توکل دارم مانند کسی که می داند تو بر همه چیز توانایی)(1)

1) امالی شیخ صدوق 255 .

منبع : هزار و یک داستان از زندگانی امام علی (علیه السلام) نویسنده : محمد رضا رمزی اوحدی