حجت الاسلام والمسلمین قرائتی:

 افراد ديگر غير از خداوند، يا لطفى ندارند يا لطفشان ناچيز و محدود است، يا لطف خود را به ديگران نمی ‏رسانند و يا با هزار منّت ذرّه‏اى محبّت دارند و اگر لطفى كنند از بهره خودشان كم می ‏شود.

 امّا خداوند:
1- لطفش بى نهايت است.
2- باب لطف او هميشه به روى همه باز است.
3- دعوت به ورود هم كرده است.

4- از ورود ديگران در مدار لطفش شاد می ‏شود.
5- مردم را بدون هديه و رشوه و با دست خالى می ‏پذيرد.
6- رابطه با او نه واسطه می ‏خواهد، نه رابطه و نه هيچ شرطى ديگر، فقط صداقت قلبى كافى است.

 حجت الاسلام قرائتى ؛ یکصد و چهارده نکته درباره نماز ؛ نکته ۴۶

 مرکز تخصصی نماز