در تشهد بايد دو زانو نشست، بگونه اى كه پشتِ پاى راست، روى كف پاى چپ قرار گيرد و بهتر است سنگينى بدن به سمت چپ باشد.
از آنجا كه در قرآن، راست، مظهر حق و چپ، مظهر باطل است، اميرالمؤمنين عليه السلام فرمودند: تأویل اینکه پاى راست روى پاى چپ قرار داده مى شود، اين است كه: خدايا باطل را بميران و حق را بر پاى دار.

 ایشان همچنین فرمودند : «تشهد تجديد و تكرار شهادتين است كه تجديد ايمان و اسلام است و اعتراف به مبعوث شدن بعد از مرگ»
خداوند در تشهد شهادت به رسالت پیامبر را در كنار شهادت به توحيد قرار داده است که عظمت پیامبر را می رساند و مقدّم بودن (عَبْدُهُ) بر (رسُولُه) مى رساند كه رمز رسالت پيامبر، عبوديّت اوست و چون بنده خدا بوده به مقام پيامبرى برگزيده شده است.

 فراز ديگر تشّهد، صلوات است. گرچه اهل سنّت، اين جمله را در تشّهد نمى خوانند، ولى امام شافعى از رهبران اهل سنّت چنين سروده است:
يا أهلَ بيت رسولِ اللَّهِ حبُّكمُ                فرضٌ من اللَّهِ في القرآنِ أنزلهُ‏
كفاكمُ من عظيمِ القدرِ أنّكمُ                 من لم يصلِّ عليكم لا صلاةَ لهُ‏
اى خاندان پيامبر! محبّت شما بر ما فرض است و خدا اين را در قرآن نازل كرده است.
در عظمت قدر شما همين بس كه هر كس بر شما صلوات نفرستد، نمازش، نماز نيست.

 در كيفيّت صلوات بر پيامبر و آلش نيز در صحيح بخارى روايت است كه از پيامبر صلّى الله عليه وآله پرسيدند: ما چگونه صلوات بفرستيم فرمود: بگوئيد: «اَللّهُمَّ صَلّ على مُحمّدٍ وَ عَلى آلِ محمدٍ»
پیامبر نكوهش کردند از كسانى كه هنگام صلوات بر ایشان، اهل بيت آن حضرت را ياد نمى كنند: « كسي كه بگويد: صلّى الله على محمّد و بر آل او صلوات نفرستند بوي بهشت را درك نخواهد كرد.»

 به هر حال، ياد كردن از آل پيامبر در صلوات، نشان قدرشناسى از دودمان پيامبر و عمل به توصيه خود آن حضرت است.

 مرکز تخصصی نماز