💙💚❤آثار نماز💕💚💙

نقش غذا در عبادات

http://www.axgig.com/images/28320890482870925982.jpg

همان طوری که کردار انسان تأثیر مثبت یا منفی در قلب و دل دارد، غذا نیز از نظر کمیت و کیفیت تأثیر بسزایی در نورانیت یا سیاهی قلب دارد. دل را روشن و باز می‏کند. به دل توفيق روآوري به خدا می ‏بخشد كه در عبادت تاثیر می گذارد. پرخوری باعث سنگدلی می ‏شود.

پیامبر اکرم (ص) فرمود: « دل‏ها را به زیاد خوردن و آشامیدن نمی رانید؛ زیرا دل‏ها مانند زراعتی که بیش از حد آبش دهند، می ‏میرد». (1)

در بعضى از احادیث رابطه میان غذاى اضافى و سنگدلى و عدم پذیرش موعظه دیده می ‏شود؛ از جمله، در کتاب «اعلام الدّین» از پیغمبر اکرم نقل شده : « از غذاى اضافى بپرهیزید که قلب را پر قساوت مى‏کند. از اطاعت حق تنبل می ‏سازد. گوش را از شنیدن پند و اندرز کر می ‏نماید!». (2) همین معنى در بحارالانوار از بعضى راويان اهل سنّت از پیغمبر نقل شده‏است. (3) از این حدیث استفاده مى‏شود که غذاى اضافى سه پیامد بد دارد: قساوت مى‏آورد؛ انسان را در انجام عبادات و طاعات تنبل می ‏کند؛ گوش شنوا را در برابر مواعظ از انسان می ‏گیرد! این مطلب کاملًا قابل حس است که وقتى انسان غذاى زیاد و سنگین مى‏خورد، عبادات را به زحمت به جا می ‏آورد. نشاطى براى عبادت ندارد. هنگامى که غذاى ساده و کم مى‏خورد، پيش از اذان صبح بیدار است. نشاط دارد. حال مطالعه و عبادت دارد. همچنین به تجربه ثابت شده است هنگامى که انسان روزه مى‏گیرد، رقّت قلب پیدا می ‏کند. بیش تر براى شنیدن اندرز آمادگي پيدا مي كند؛ بر عكس هنگامى که شکم پر است، فکر انسان درست کار نمى‏کند و خود را از خدا دور مى‏بیند. در روایات به رابطه‏ میان خوردن غذاى حرام و عدم قبولي نماز و روزه و عبادات، اشاره شده است.

از پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله می ‏خوانیم: «هرکسى لقمه‏اى از غذاى حرام بخورد، تا چهل شبانه روز نماز او قبول نمی ‏شود. تا چهل روز دعاى‏ او مستجاب نمی ‏گردد؛ هر گوشتى که از حرام بروید، آتش دوزخ براى آن سزاوارتر است؛ حتّى یک لقمه باعث روییدن گوشت می ‏شود!»(4)

در روایت مشروحى در تفسیر عیّاشى از امام صادق علیه السلام نقل شده درباره این که چرا خداوند خون را حرام کرده می ‏فرماید: «این که خداوند خوردن خون را حرام کرده، به خاطر آن است که سبب جنون و سنگدلى و کمبود رأفت و مهربانى می ‏شود.. . تا آن جا که ممکن است فرزند و یا پدر و مادرش را به قتل برساند!». در بخش دیگرى از این روایت می ‏فرماید: «امّا شراب، خداوند آن را به سبب تأثیر و فسادش حرام کرده. دائم الخمر مانند بت پرست است. بدنش لرزان می ‏شود، نور (معنویّت) او را از بین می ‏برد، شخصیّت او را ویران مى‏سازد!(5). در احادیث اسلامى در ارتباط نوشیدن عسل با صفاى قلب، از امیرمؤمنان على علیه السلام می ‏خوانیم: «الْعَسَلُ شِفاءٌ مِنْ کُلِّ داءَ وَ لا داءَ فیهِ یُقِّلُ الْبَلْغَمَ وَ یُجَّلِى الْقَلْبَ؛ عسل باعث شفاى تمام بیماری ها است و در آن بیمارى نیست، بلغم را کم می ‏کند و قلب را صفا می ‏بخشد». (6)

نقش غذا در عبادات

درباره وبلاگ

آرشیو ماهانه

آرشیو موضوعی

آمار وبلاگ

دیگر امکانات

ابزار امتیاز دهی

ابزار هدایت به بالای صفحه

آخرين مطالب

نویسندگان

پیوندها

طراح قالب: آوازک