باز کردم جا نمازی روی فرش

http://s8.picofile.com/file/8275879242/113.jpg

خنده پروانه ها را توی باغ

پیش گلها زیر باران دیده ام

عطر آن پروانه ها را روز وشب

از گل گلدان خود بوئیده ام

پیش خود گفتم که با این غصه ها

می شود همسایه پروانه شد

می شود با بوی گلهای بهار

مثل مهمان وارد هر خانه شد

پیش خود گفتم که در هنگام صبح

می شود شاداب وپر احساس بود

می شود آرام وزیبا در سکوت

درد دل کرد وکنار یاس بود

باز کردم جا نمازی روی فرش

مثل یاس ومثل چشمه با وضو

روی فرشی از چمن خواندم نماز

با خدا کردم کمی هم گفتگو

سروده:     مهدی وحیدی صدر





[ پنج شنبه 4 آذر 1395  ] [ 7:17 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]