هنگام خواندن هر نمازی،با آن نماز وداع کنید.به خودتان تلقین کنید که شاید این نماز،آخرین نماز من باشد.شاید بعد از خواندن این نماز سکته کردم،شاید بعد از خواندن این نماز،موتور به من بزند،شاید زلزله شود،شاید رانش زمین بشود و در زمین فرو بروم.

این اتفاقاتی که هر لحظه در دنیا در حال وقوع است،شاید رخ بدهد و اجل ما سر برسد.بنابراین،باید موقع خواندن هر نمازی فکر کنیم که شاید نماز آخرمان باشد.امام چهارم حضرت سجاد(علیه السلام) همیشه با نماز خداحافظی می کرد،نمازش (نماز مودع) بود. آن حضرت به خودش تلقین می کرد شاید این نماز،آخرین نماز باشد....

شما هم اگر دوست دارید در نماز حضور قلب پیدا کنید،راهش همین است که تا میخواهید الله اکبر اول نماز را بگویید،به خودتان تلقین کنید که شاید این آخرین نماز من باشد.اگر به شما بگویند،امشب آخرین شب عمر شماست،چه طور نماز  می خوانید؟ موقع خواندن هر نماز باید همان طور باشید......

منبع:در محضر مجتهدی جلد دوم صفحات 244 و 245

نویسنده:محمودی گلپایگانی

انتشارات:مستجار