نماز را برپا دار که نماز (انسان را) از کار زشت و ناپسند باز می دارد

اتل ما اوحی الیک من الکتاب و اقم الصّلوه انّ الصّلوه تنهی عن الفحشاء و المنکر و لذکر الله اکبر و الله یعلم ما تصنعون (عنکبوت، آیه ۴۵)

آنچه از کتاب به سوی تو وحی شده است بخوان و نماز را برپا دار که نماز (انسان را) از کار زشت و ناپسند باز می دارد و قطعاٌ یاد خدا بالاتر است و خدا می داند چه می  کنید.

نماز روح انضباط را در انسان تقویت می کند، چرا که دقیقاٌ باید در اوقات معینی انجام گیرد که تاخیر و تقدم آن هر دو موجب بطلان نماز است همچنین آداب و احکام دیگر در مورد نیت و قیام و قعود و رکوع و سجود و مانند آن که رعایت آنها، پذیرش انضباط را در برنامه های زندگی کاملاٌ آسان می سازد.

امام علی بن موسی الرضا(علیه السلام) در پاسخ نامه ای که از فلسفه نماز در آن سوال شده بود چنین فرمود: علت تشریع نماز، توجه و اقرار به ربوبیت پروردگار، مبارزه با شرک و بت پرستی، قیام در پیشگاه پروردگار در نهایت خضوع و تواضع ، اعتراف به گناهان و تقاضای بخشش از معاصی گذشته و نهادن پیشانی بر زمین  برای تعظیم پروردگار است.

و نیز هدف این است که انسان همواره هشیار و متذکر باشد، گرد و غبار فراموشکاری بر دل او ننشیند، مست و مغرور نشود، خاشع و خاضع باشد، طالب و علاقمند افزونی در مواهب دین و دنیا گردد.

علاوه بر اینکه مداومت ذکر خداوند در شب و روز در پرتو نماز حاصل می گردد،نماز سبب می شود که انسان مولا و مدبّر و خالق خود را فراموش نکند و روح سرکشی و طغیانگری بر او غلبه ننماید.

و همین توجه به خداوند و قیام در برابر او، انسان را از معاصی باز می دارد و از انواع فساد جلوگیری می کند!

منبع: ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه،نشر دارالکتب الاسلامیه، چاپ نوزدهم، ۱۳۸۰، ج۱۶،ص ۲۹۴