با وجود اهمیت بالای نماز چرا قرآن فقط دستور به اقامه ی نماز داده و شيوه و جزئیات آن را بیان نکرده است؟

قرآن قانون اساسيِ اسلام مي باشد و در قانون اساسي ـ همان گونه که از اسم آن پيداست ـ اصول اساسي بيان مي شود نه جزئيات. انتظار بیانِ مصاديق و جزئيات در قرآن، مانند انتظار بیانِ همه جزئيات در كتاب قانون اساسى كشور است.

اگر قرآن در هر موضوعي وارد جزئيات شود و به همه سؤالات پاسخ دهد، از کتاب واحد بودن خارج شده و دائره المعارفِ قطوری مي گردد که استفاده از آن سخت می شود، ضمن آنکه فروعات مسائل، بر حسب زمان و مکان و شرائط افراد، دچار دگرگوني مي شوند و حکم ثابتي براي همه موارد وجود ندارد.

روش قرآن بيان اصول عمومى است و بیان مصاديق و جزئيات غالباً بر عهده پيامبر گرامي(ص) مي‌باشد. ایشان دو وظیفه  داشتند تلاوت آیات قرآن برای مردم و بیان مصادیق و جزئیات اصول قرآن. «وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ» خداوند مي‌فرمايد: «لِتُبَيِّنَ» و نمي‌گويد: «لِتَقرَأ» يا «لِيَتلُوَا» یعنی پيامبر (ص) علاوه بر تلاوت، بايد مصاديق و جزئيات را روشن كند.

قرآن به صورت قانونِ کلي مي فرمايد: «اَقِمِ الصَّلاةَ». امّا اینکه چند نماز بخوانیم و هر کدام چند رکعت باشد و کيفيت خواندن آن چگونه باشد؟ اين وظيفه پيامبر است.