باده ي گلگون

ميرزا جواد آقا ملکي تبريزي سه ماه رجب، شعبان و رمضان را به طور متوالي روزه مي گرفت و در قنوت نمازهاي نافله به طور مکرر اين شعر حافظ را مي خواند:

ما را ز جام باده ي گلگون خراب کن

ز آن پيشتر که عالم فاني شود خراب 

«حافظ»

او در کتابش «اسرار الصلوة» مي نويسد:

«... خدا را شاهد مي گيرم که من از شب زنده داران کسي را مي شناسم که به هنگام سحر صداي فرشته اي که او را بيدار مي کند، مي شنود؛ فرشته با لفظ «آقا» به او خطاب مي کند و آن شخص با اين سخن بيدار مي شود و به نماز شب مي ايستد.»

مجموعه داستان نماز ابرار؛ محمد صحتي سردرودي؛ ص ۸۱. برخی گفتند آن کسی که فرشتگان او را برای نماز شب بیدار می کردند خود ایشان بوده است.