چرا خداوند متعال شستن سر و پا را مانند شستن دست و صورت واجب نكرده است؟

امام رضا (عليه السلام) در پاسخ برخی علت ها را بیان فرمودند:

عبادت عبارتست از ركوع و سجود و اين دو با صورت و دو دست صورت مى‏گيرد نه با سر و پاها لذا صورت و دو دست لازم است شسته شوند و بدين وسيله طهارت و نظافت بيشترى پيدا مى‏كنند.

شستن سر و پاها در تمام اوقات نماز از طاقتِ مردم خارج بوده و تكليف به آن در همه حالات سرما و گرما، سفر و حضر، مرض و صحّت و شب و روز تكليف شاقّى است و شستن صورت و دست ها از شستن سر و پاها راحت تر است و حال آنكه عبادات واجب بر اساس طاقت ضعيف‏ترين افراد سالم، واجب گرديده و سپس عموميت داده شده و اشخاص قوى را نيز شامل گرديده است.

سر و پاها در تمام اوقات همچون صورت و دست‏ها منكشف و ظاهر نبوده بلكه با عمامه و كلاه و كفش يا چيزهاي ديگر (همچون كلاه و جوراب ) پوشيده هستند (كه قهرا از آلودگى مصون‏تر و محفوظتر مى‏باشند لذا شستن آنها چندان لزومى ندارد).