فلسفه بلند کردن دست ها در قنوت چيست؟

خداوند که در همه جا حضور دارد و از رگ گردن به ما نزديک تر است. پس فلسفه بلند کردن دست ها در قنوت چيست؟

بهترين حالت به هنگام دعا اين است كه انسان دست‏ها را به طرف بالا گرفته و درخواست خود را مطرح مى‏كند.

حضرت على (ع) در پاسخ همين سؤال فرمودند: «وقتى از نماز فارغ شديد، دستانتان را به طرف آسمان بالا ببريد و دعا كنيد. ابن سبا سؤال كرد: مگر خداوند در همه مكان‏ها نيست؟ حضرت فرمود: درست است. سؤال كرد: پس چرا دستمان را به طرف آسمان بالا ببريم؟ حضرت فرمود: آيا قرآن نخوانده‏ايد كه فرموده است: «رزق شما و آنچه وعده داده شده‏ايد، در آسمان است» پس از كجا بايد رزق را طلب كرد؟ بايد از موضع و جاى رزق و آنچه كه خداوند وعده كرده، طلب نمود كه آسمان است».

همچنین امام صادق (ع) فرمودند: هيچ بنده اي دستش را به سوي خداوند عزيز جبار دراز نمي کند مگر اين که خداوند حيا مي کند از اين که آن را خالي برگرداند و در آن قرار مي دهد از فضل و رحمت خودش آن قدر که بخواهد به همين جهت هرگاه کسي از شما دعا کرد دست خود را برنگرداند تا اين که آن را به سر و صورتش بکشد.