چگونه یک نماز خوب بخوانیم؛ قسمت 3

متأسفانه تا مي گوييم نماز خوب، بعضي ها فكر مي كنند: "نمازي كه از اول تا آخرش اشك بريزي؛ از خوف خدا بلرزي و بترسي يا اينکه آدم مستقيماً با خدا صحبت كند!"

خير! نماز عبادتي نيست كه لازم باشد آن را با حال بخوانيد؛ با اشك بخوانيد؛ با سوز و عشق بخوانيد؛ چون شما خيلي هم که اهل گريه و سوز باشيد به فرموده ي امام علی علیه السلام بعضي وقت ها انسان حال عبادت دارد، بعضي وقت ها حال عبادت ندارد. به هيچ وجه عبادتي كه روزي پنج بار بايد بخواني لازمه اش اين نيست كه با گريه و حال بخواني. اگر بنا بود نماز را با سوز و حال بخواني خدا مي فرمود: نماز را هرگاه حال داشتي بخوان؛ ولي اتفاقاً خداوند متعال دستور نماز را يک جوري داده كه حالت را هم بگيرد!

نماز ذليل شدن درِ خانه خداست. غرق بازي، غرق كار، غرق استراحت هستي، يکهو "الله اكبر". حالت گرفته شد، مؤذن اذان گفت؟ بلند شو تا آدم بشوي! كتك نماز را بخور. چرا خدا خواب شيرين شما را بهم زده است "الله اكبر" بلند شو! مي خواهد حالت را بگيرد. ديگر نبينم بگويي نماز عشق بازي در خانه خداست. اين زوده براي ما عزيز دلم.

------------------

کتاب منبر و محراب ؛ چکیده ای از متن سخنرانی ها؛ صفحه 49 تا 96