اگر نماز برای رسیدن به کمال است، قضا کردن نمازهای میت (نماز استیجاری) چه فایده ای دارد؟

نماز عبادتی است دارای جنبه‌های متعدد. یک جنبۀ آن نهی از فحشاء و منکر است که شخص را به کمال می‌رساند؛ اما جنبه‌های دیگری هم دارد از جمله تکلیفی الهی است که شخص باید آن را در زمان حیات خود به بی‌کم و کاست انجام دهد و اگر چیزی از آن را به انجام نرساند، باید پس از مرگش دیگری به نیابت از او به انجام برساند و نقص آن را جبران کند و این دستور خود خداوند است. البته درجۀ چنین شخصی نزد خدا از درجۀ افرادی که تمام نمازهایشان را در زمان حیاتشان، به‏جا آورده‌اند پایین‌تر است ؛ هر چند که هر دو تکلیف الهی‌شان را انجام داده‌اند.

اینکه خداوند امکان به‏جا آوردن قضای نمازهای فرد را پس از مرگ او فراهم کرده است، هدیه و تخفیفی از جانب خدواند برای مؤمنان است تا زمینۀ غفران الهی و کاهش عذاب برای فرد ایجاد گردد؛ لذا می‌بینیم که غیر از نماز استیجاری، توصیه شده است که بازماندگان، بعضی اعمال مستحبی همچون قرائت قرآن و نمازهای مستحبی و صدقات جاری را به نیابت از آنها انجام دهند و به آنها هدیه دهد.