سه خصوصیت زیبای نماز
سه خصوصیت زیبای نماز
نماز برترین چیزی است كه میتواند همهی افراد جامعهی مسلمان را به تهذیب اخلاقی و تعالی روحی و معنوی برساند.
سه خصوصیت عمده در نماز هست كه نقش برتر آن را در تهذیب نفس و پرورش روانی انسانها پدید میآورد.
نخست آن كه نماز، با شكلی كه در اسلام برای آن معین گشته یعنی حركات و اذكار مخصوص، به طور طبیعی نمازگزار را به دوری از گناه و آلودگی فرامیخواند:
ان الصلوه تنهی عن الفحشاء و المنكر.
این فراخوانی پیوسته، توانایی آنان را دارد كه هر كس را از منجلابها رها سازد و عروج بخشد.
دوم آن كه در او روح پرستش و خضوع در برابر حضرت باری تعالی را كه محبوب حقیقی و فطری هر انسان است، زنده میكند و غبار فراموشی از این حقیقت درخشنده را كه در ژرفای فطرت او نهاده شده است میسترد.
سوم آن كه به جان و دل نمازگزار، آن آرامش و اطمینانی را كه شرط اصلی موفقیت در همهی عرصههای زندگی است، هدیه میكند و تزلزل و اضطراب را كه مانع بزرگی در راه اقدام مجدانه برای پرورش اخلاقی است، از او دور میسازد.
هر یك از سه خصوصیتی كه گفته شد در خور آن است كه با تدبر و ژرف نگری دیده و سنجیده شود و از این راه بسیاری از معارف نماز آشكار خواهد شد.
اكنون هنگامی كه میبینیم نماز با این ویژگیها و كارسازی استثناییاش، گستردگییی به اندازهی گسترهی همهی جامعهی اسلامی، دارد، یعنی همه در هر حال و هر جا وظیفه دارند آن را به جای آورند و هیچكس، هرگز از قلمرو این فریضهی الهی بیرون نیست، در مییابیم كه اندازهی تأثیر آن در تأمین شرط نیكبختی یك ملت و یك جامعه، چقدر زیاد است.
حقیقت آن است كه هرگاه در میان مردمی، نماز ـ با همهی شرایطش ـ رواج داشته باشد همین یك واجب الهی آنان را تدریجا به همهی نیكبختیها میكشاند و خیمهی دین را در زندگی آنان برپا میسازد.
سید علی خامنهای
14/06/1374