نماز امام حسین (ع) :(حضور قلب در نماز)

عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ ع قَالَ كَانَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ ع يُصَلِّي فَمَرَّ بَيْنَ يَدَيْهِ رَجُلٌ فَنَهَاهُ بَعْضُ جُلَسَائِهِ فَلَمَّا انْصَرَفَ مِنْ صَلَاتِهِ قَالَ لَهُ لِمَ نَهَيْتَ الرَّجُلَ فَقَالَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ خَطَرَ فِيمَا بَيْنَكَ وَ بَيْنَ الْمِحْرَابِ فَقَالَ وَيْحَكَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَقْرَبُ إِلَيَّ مِنْ أَنْ يَخْطُرَ فِيمَا بَيْنِي وَ بَيْنَهُ أَحَدٌ

امام حسين‏ عليه السلام در مسجد مدينه نماز مي‏خواند و مردم از پيش روي او رفت و آمد مي‏کردند، (چون برخي پس از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم اين مسئله را مطرح کردند که عبور از جلوي نمازگذار حرام است و باعث باطل شدن نماز مي‏گردد و اجازه دادند که نمازگذار با دست يا با عصا مانع عبور مردم شوند، در حاليکه در سنّت رسول ‏خدا صلي الله عليه و آله و سلم چنين دستوري وجود ندارد.)

وقتي نماز امام تمام شد به او اعتراض کردند چرا مانع عبور مردم نشدي؟.

امام حسين‏ عليه السلام فرمود: (واي برتو همانا خداوند عزيزو بزرگ نزديکتر از آن است که کسي بين من و او قرار گيرد).

وسائل‏ الشيعة ج : 5 ص : 133