نماز نخواندن؛ بخاطر شرمساري از گناهان در پيشگاه خداوند
نماز نخواندن؛ بخاطر شرمساري از گناهان در پيشگاه خداوند
(وقتي مي خواهم نماز بخوانم هميشه ياد گناهانم مي افتم و از خداوند خجالت مي كشم و از اين كه در پيشگاه خداوند براي نماز حاضر شوم، احساس شرمساري مي كنم، قصد دارم ديگر نماز نخوانم نظر شما چيست؟)دل نگرانى انسان در مورد اعمال گذشته، بشارت دهنده وجود روح تقوا و خداترسي مي باشد. اين گونه نگرانى ها و اندوه ها نسبت به خطاها و سستى ها به ويژه در يك جوان بيانگر لطف خداوند و عنايت ويژه الهي مي باشد.
حسرت بر اعمال بد و نادرست گذشته و اندوهگين بودن به خاطر آن امرى مطلوب و پسنديده است به شرطى كه از حد و اندازه تجاوز نكند. هدف از ندامت و پشيمانى از اعمال گذشته و غصه دار بودن به خاطر آن ها اين است كه چنين اشتباهى در آينده تكرار نگردد و خطاها و كاستى هاى گذشته را با عزم و اراده اى مستحكم در آينده جبران شود و با عبرت آموزى از گذشته و دستيابى به عوامل خطاهاى گذشته، راه آينده را با استوارى و صلابت پيموده و به سعادت حقيقى در دنيا و آخرت نائل گردد.
حسرت بر اعمال بد و نادرست گذشته و اندوهگين بودن به خاطر آن امرى مطلوب و پسنديده است به شرطى كه از حد و اندازه تجاوز نكند. هدف از ندامت و پشيمانى از اعمال گذشته و غصه دار بودن به خاطر آن ها اين است كه چنين اشتباهى در آينده تكرار نگردد و خطاها و كاستى هاى گذشته را با عزم و اراده اى مستحكم در آينده جبران شود و با عبرت آموزى از گذشته و دستيابى به عوامل خطاهاى گذشته، راه آينده را با استوارى و صلابت پيموده و به سعادت حقيقى در دنيا و آخرت نائل گردد.
ولى اگر غصه و تأسف و اندوه برگذشته، افق آينده را در نظر ما تيره و تار سازد و پاى رفتن و حركت ما را سست نمايد تا جايي كه ما را از نماز دور كند، اين دور شدن از هدف و تسليم دوام شيطان شدن و از چاله به چاه افتادن است.
خداوندى كه خالق و آفريننده ما است و از ضعف و ناتوانى و جهالت ما از همان ابتداى آفرينش و قبل از آن آگاه بوده و مى دانسته ما انسان هاى خدا باور و معتقد به او دچار لغزش و خطا مى شويم، درى به نام توبه بر روى ما گشوده است و ما را دعوت نموده كه بعد از لغزش با توبه و پشيمانى و عذرخواهى بلند شويم و قد راست نماييم و رشته اتصال بين خود و خدا را كه با گناه و خطا پاره كرده ايم دوباره گره بزنيم.
بايد توجه داشت كه دام هاى شيطان بسيار متنوع و رنگارنگ است. شيطان كه استاد مكر و فريب است براى هر فردى دامى ويژه او دارد براى بندگان با تقواى الهى دامى و براى بندگان فاسق دامى ديگر دارد. هدف شيطان بازداشتن از ياد خداوند و فاصله انداختن بين بندگان و خداوند به هر طريق ممكن است. اندوه بر گذشته اگر باعث نااميدي و ياس از درگاه الهي و در نتيجه ترك نماز گردد، در واقع شاد كردن شيطان و كمك به او در پياده كردن اغراض شوم اوست.
نكته اي كه نبايد هيچ گاه فراموش كرد اين است كه نماز علاوه بر اين كه انسان را از گرفتار شدن به گناهان بيش تر باز مي دارد، خود يكي از راه هاي پاك نمودن گناهان گذشته مي باشد.
پيامبر خدا فرموده اند:«فَإِذَا قُمْتَ إِلَى الصَّلَاةِ وَ تَوَجَّهْتَ وَ قَرَأْتَ أُمَّ الْكِتَابِ وَ مَا تَيَسَّرَ لَكَ مِنَ السُّوَرِ ثُمَّ رَكَعْتَ فَأَتْمَمْتَ رُكُوعَهَا وَ سُجُودَهَا وَ تَشَهَّدْتَ وَ سَلَّمْتَ غُفِرَ لَكَ كُلُّ ذَنْبٍ فِيمَا بَيْنَكَ وَ بَيْنَ الصَّلَاةِ الَّتِي قَدَّمْتَهَا إِلَى الصَّلَاةِ الْمُؤَخَّرَة»[1]؛« آن گاه كه نماز را اقامه كردي و توجّه به خداي متعال يافتي و سوره حمد يا سوره ديگري از سوره هاي قرآن را قرائت نمودي سپس به ركوع رفتي و ركوع و سجود را كامل به جاي آوردي و تشهد و سلام را انجام دادي خداوند متعال همه گناهاني را كه بين نماز قبلي و اين نماز انجام داده اي مي بخشد.»
لذا پس از يادآوري گناهان قبل از نماز، به طور صادقانه از خداوند متعال طلب مغفرت نموده و با اميد به درگاه الهي نماز خود را با حضور قلب اقامه نماييد كه بر اساس وعده الهي، رحمت خداوند متعال شامل حال شما خواهد شد.
پي نوشت :
[1] - من لا يحضره الفقيه ج2، ص 202
كتاب پرسش ها و پاسخ هاي نماز، سيد حسن موسوي (مركز تخصصي نماز)
خداوندى كه خالق و آفريننده ما است و از ضعف و ناتوانى و جهالت ما از همان ابتداى آفرينش و قبل از آن آگاه بوده و مى دانسته ما انسان هاى خدا باور و معتقد به او دچار لغزش و خطا مى شويم، درى به نام توبه بر روى ما گشوده است و ما را دعوت نموده كه بعد از لغزش با توبه و پشيمانى و عذرخواهى بلند شويم و قد راست نماييم و رشته اتصال بين خود و خدا را كه با گناه و خطا پاره كرده ايم دوباره گره بزنيم.
بايد توجه داشت كه دام هاى شيطان بسيار متنوع و رنگارنگ است. شيطان كه استاد مكر و فريب است براى هر فردى دامى ويژه او دارد براى بندگان با تقواى الهى دامى و براى بندگان فاسق دامى ديگر دارد. هدف شيطان بازداشتن از ياد خداوند و فاصله انداختن بين بندگان و خداوند به هر طريق ممكن است. اندوه بر گذشته اگر باعث نااميدي و ياس از درگاه الهي و در نتيجه ترك نماز گردد، در واقع شاد كردن شيطان و كمك به او در پياده كردن اغراض شوم اوست.
نكته اي كه نبايد هيچ گاه فراموش كرد اين است كه نماز علاوه بر اين كه انسان را از گرفتار شدن به گناهان بيش تر باز مي دارد، خود يكي از راه هاي پاك نمودن گناهان گذشته مي باشد.
پيامبر خدا فرموده اند:«فَإِذَا قُمْتَ إِلَى الصَّلَاةِ وَ تَوَجَّهْتَ وَ قَرَأْتَ أُمَّ الْكِتَابِ وَ مَا تَيَسَّرَ لَكَ مِنَ السُّوَرِ ثُمَّ رَكَعْتَ فَأَتْمَمْتَ رُكُوعَهَا وَ سُجُودَهَا وَ تَشَهَّدْتَ وَ سَلَّمْتَ غُفِرَ لَكَ كُلُّ ذَنْبٍ فِيمَا بَيْنَكَ وَ بَيْنَ الصَّلَاةِ الَّتِي قَدَّمْتَهَا إِلَى الصَّلَاةِ الْمُؤَخَّرَة»[1]؛« آن گاه كه نماز را اقامه كردي و توجّه به خداي متعال يافتي و سوره حمد يا سوره ديگري از سوره هاي قرآن را قرائت نمودي سپس به ركوع رفتي و ركوع و سجود را كامل به جاي آوردي و تشهد و سلام را انجام دادي خداوند متعال همه گناهاني را كه بين نماز قبلي و اين نماز انجام داده اي مي بخشد.»
لذا پس از يادآوري گناهان قبل از نماز، به طور صادقانه از خداوند متعال طلب مغفرت نموده و با اميد به درگاه الهي نماز خود را با حضور قلب اقامه نماييد كه بر اساس وعده الهي، رحمت خداوند متعال شامل حال شما خواهد شد.
پي نوشت :
[1] - من لا يحضره الفقيه ج2، ص 202
كتاب پرسش ها و پاسخ هاي نماز، سيد حسن موسوي (مركز تخصصي نماز)
[ چهارشنبه 13 دی 1396 ] [ 5:02 PM ] [
فروزان ]