پيوند نماز با یادآوری معاد

مردم نسبت به رستاخيز و معاد چند دسته هستند:

1- گروهي به قيامت شك دارند: «يا أَيهَا النَّاسُ إِنْ كُنْتُمْ في رَيبٍ مِنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ تُراب»

2- گروهي به قيامت گمان دارند: «يظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا رَبِّهِم»

3- گروهي به قيامت يقين دارند: «وَ بِالْآخِرَةِ هُمْ يوقِنُون»

4- گروهي منكر قيامت هستند: «وَ كُنَّا نُكَذِّبُ بِيوْمِ الدِّين»

5 - گروهي ايمان دارند ولي فراموش مي‌كنند: «نَسُوا يوْمَ الْحِساب»

قرآن براي رفع شك گروه اول استدلال كرده و از مؤمنين و باوردارندگان معاد ستايش كرده است و از منكران، برهان خواسته كه دليل انكار شما چيست و براي گروه پنجم دائماً تذكّراتي داده كه انسان فراموش نكند.

نماز، هم شك‌زدايي مي‌كند و هم «غفلت»ها را به «ياد» تبديل مي‌سازد. در نماز با گفتن «مالك يوم الدّين» در هر شبانه روز حداقل ده بار، انسان مسئله قيامت را به خود تلقين مي‌كند و تذكّر مي‌دهد.

همچنين سفارش شده هنگام وضو كه صورت خود را مي‌شوييم، بگوييم خدايا مرا در قيامت رو سفيد كن: «اللَّهُمَّ بَيضْ وَجْهِي يوْمَ تَسْوَدُّ فِيهِ الْوُجُوهُ وَ لَا تُسَوِّدْ وَجْهِي يوْمَ تَبْيضُّ فِيهِ الْوُجُوهُ».

به هنگام شستن دست راست بگوييم خدايا در قيامت نامه مرا به دست راستم بده: «اللَّهُمَّ أَعْطِنِي كِتَابِي بِيمِينِي وَ الْخُلْدَ بِيسَارِي».

به هنگام مسح پا بگوييم خدايا پاي مرا بر صراط نلغزان: «اللَّهُمَّ ثَبِّتْ قَدَمَي عَلَي الصِّرَاطِ يوْمَ تَزِلُّ فِيهِ الْأَقْدَامُ»

پیوند های نماز؛ حجت الاسلام قرائتی؛ ص ۱۰۵