💚 آیا اين حديث درست است که «اگر فرزند تا 10 سالگي نماز نخواند بايد با کتک وادارش کرد»؟  💚

🍀 پيامبر خدا (صلی الله عليه و آله) فرمودند: «يعني آنها را در هفت سالگي به نماز امر كنيد و در ده سالگي بزنيد.» (1)

در مورد این روایت نکاتی وجود دارد که عدم توجه به آن موجب برداشت غلط از روایت می شود:

🍀 در توصیه های تربیتی معصومین علیهم السلام از زدن کودکان نهی شده است: به عنوان نمونه مردى حضور امام کاظم علیه السلام از فرزند خود شكايت كرد. حضرت فرمود: «فرزندت را نزن، بلکه برای ادب كردنش از او قهر كن، ولى مواظب باش، قهرت طول نكشد (و زود آشتى كن.)»  (2)
پس حضرت از كيفر بدنى (زدن) منع کرد و در عوض از مجازاتِ عاطفى استفاده كرده است.

🍀 پیامبر خدا ( صلی الله علیه و آله ) نیز تنبیه بدنی را موجب قصاص دانستند و مجازات های عاطفی را جایگزین نموده اند: «من تعجب می کنم از کسانی که زنان خود را کتک می زنند و چنین کسانی به کتک خوردن سزاوارترند تا زنان. زنان خود را با چوب نزنید كه در آن قصاص است، بلكه به گرسنگى و برهنگى ایشان را بزنید تا آنكه فایده دنيوی و اخروی نصیب تان شود.»  (3)
در این روایت پیامبر خدا ( صلی الله علیه و آله ) «زدن» را در قالب مجازات عاطفی تفسیر می کردند.

🍀 در احادیث وظیفه آموزش گام به گام نماز، از سن سه سالگی با آموزش « لا اله الا الله» شروع شده و تا سن ده سالگی با آموزش کامل وضو، نماز و بازخواست آن ادامه می یابد.

لذا اگر مراد این روایت تنبیه بدنی هم باشد، برای کسانی است که در تربيت اولاد خود انواع تدبيرهاي لازم را به كار گرفته اند و در این مسیر نه تندي اعمال كرده اند و نه كندي و مسامحه نموده اند اما همچنان فرزندشان از خواندن نماز سرباز می زند. در این صورت كتك زدن ـ آن هم نه شديد ـ به حكم « آخرين درمان داغ كردن است» (4) لازم مي شود.

🍀 نه اینکه برخی والدین بدون اینکه کمترین قدمی در آموزش دینی فرزندشان برداشته باشند با شنیدن این روایت و بدون در نظر گرفتن توضیح آن به یکباره به جان فرزند خود افتاده و انتقام تمامی سهل انگاری های خود را از کودک خود بگیرند و او را نسبت به دین و نماز بیزار نمایند.

🍀 هدف از توصیه پیامبر، تربیت دینی صحیح می باشد لذا اگر «زدن» اثر بد داشته باشد و فرزند را به لجاجت و مقاومت وادار نماید، نبايد به آن متوسل شد.

📚 (1) «مُرُوهُمْ بِالصَّلَاةِ وَ هُمْ أَبْنَاءُ سَبْعٍ وَ اضْرِبُوهُمْ عَلَيْهَا وَ هُمْ أَبْنَاءُ عَشْرٍ» ؛ (بحارالأنوار، ج85، ص 133)

(2) « لَا تَضْرِبْهُ وَ اهْجُرْهُ وَ لَا تُطِلْ.» ؛ (بحارالأنوار، ج101، ص 99)

(3) (جامع الأخبار، ص 158)

(4) «آخِرُ الدَّوَاءِ الْكَي» ؛ این جمله ضرب المثل معروف عرب به عنوان آخرین راه درمان مریضی ها می باشد؛ (بحارالأنوار، ج31 ص 505)