سلام آقای خراسانی ام. آقای تنهای طوس نشینم.
آقای محرم هر چه دل خسته و تبدار. آقای غریب نواز غربت نشینم.
آقا جانم سلام
بچه محله خواهرت هستم
اى امام همام!
چگونه مى توان دل را با نام والايت آذين نبست؟
چگونه مى توان شكوه و جلال بى حد و حصرت را ناديده گرفت؟
چگونه مى توان آواى دل دردمندى را كه از سر صدق از صدها فرسنگ راه تو را مى خواند نشنيد؟
مگر مى توان سلاله پاكت را از زمره آل على مرتضى (ع) و نبى مكرم، پيامبر عظيم الشأن اسلام حضرت محمد مصطفى (ع) است ناديده گرفت و در جاى جاى قلب لرزان آرزومندانت جستجو نكرد؟
پس، سلام بر تو اى منادى توحيد!
اى قبله گاه نور!
سلام بر تو اى مظهر پر فروغ انسانيت و شرف!
اى منجى دلهاى دردمند!
السلام عليك يا على بن موسى الرضا(ع)
شفا دادن بيماران نيرويي خارج از چارچوب مادي و طبيعي است و چنين قدرتي متکي و مستند به اراده خداست. امام رضا(ع) همچون ساير انبيا و اوصياي الهي به اذن خدا وسيله تجلي و بروز اين قدرت الهي است. در قرآن آمده است: «و ما کان لرسول ان ياتي بايه الاباذنا...» يعني هيچ پيامبري نمي تواند معجزه اي بياورد مگر به اذن خدا.
پرسمان رضوي- ج۳- ص۶۸
صبر کرد تا مربی آخرینشان را هم با صف پیاده کند و بعد پرسید:
- خانم چند ساعت طول می کشه؟
مربی سینی سپند و قرآن را از روی صندلی جلو برداشت و از لای در گفت:
- یه چند ساعتی کار داریم. بعدِ نماز اینجا باشید خوبه.
- یعنی ساعت چند؟
درود بر كرامت همارهات كه مرا به روشنايي ارجمند و عزيز مناجات فرا ميخواند. سلام هميشهام بر جذبهی زوال ناپذيرت كه نابترين اشتياقها را ميزبان است و سلام و درود بر وسعت بيكرانهات كه غمهاي ديرسالم را چونان آسماني كه ماه رو به افول را در آغوش ميگيرد، به روشنايي شور و حضور ميخواند.
پاس ميدارم جان بيدار و نستوهت را كه قرنهاست آمد و شدهاي خستگان را گلاب مهر ميپاشد. درود و بدرود بر پرواز مهرگستر كبوترانت كه چشمان خسته و عاشقم را هدايتگرند.
تا ملائک همه پر را حرکت میدادند
دور تو، قرص قمر را حرکت میدادند
به طواف تو زمین بار دگر میچرخد
چون که خدام تو در را، حرکت میدادند
.... سحرگاهان از سمت بارگاهت كه مدفن تن پاكت و مطلع آفتاب تن تاب است خورشيد طلوع ميكند... گويي عرش فرش سراي
توست و شميم دلنواز مدفنت گواه ميدهد كه اين حريم...از ملكوتست..و ضريحت ..نگين حلقه ي عشاق توست... مي درخشد چون ماه بدر در زمين بارگاه تو. مهرباني..
آقايي ...و سلطان بي چون وچراي ملك عشقي.. و چه خوب حكم ميراني بر دلهاي اسيرت..و چه شيرين است اسارت تو...كجا ملكوت اين قدر قرين است با زمين؟ يا كجا از زمين است و
نيست؟!...در زير گنبدت..ندا و ناله ...راه دوري با ملكوت ندارد..گواه مي دهد كاينات كه ... تويي امام دلها... تويي مهربان...درود خدا بر تو...اي خورشيد خورشيد ها..اي دوست دار و غمخوار ضعفا..اي ابالحسن..علي ابن موسي الرضا(ع).