در عیون نقل نموده که ابوالنصر مؤذن نیشابوری گفته است وقتی دچار مرض سختی شدم و در اثر آن زبانم سنگین شد یعنی لال شدم و لم اقدر علی الکلام و هیچ قدرت بر سخن گفتن نداشتم ناگاه.
به فکر این شدم که مشرف شوم به زیارت حضرت رضا علیهالسلام و در نزد قبر مطهر آن حضرت خدا را بخوانم و امام را نزد حق تعالی شفیع خود قرار دهم تا اینکه پروردگار مرا از این درد عافیت دهد و زبان مرا باز فرماید پس به همین قصد سوار شده و روانه گردیدم تا رسیدم و مشرف شدم و آن حضرت را زیارت نمودم و در نزد سر مقدس ایستادم و دو رکعت نماز به جای آوردم.