احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

امام رضا(ع)  هر جا که لازم بوده، بدون مماشات و کنار آمدن با اهل منکر، به وظیفه الهی خود عمل کرده اند.

اینک در این مجال، امربه معروف و نهی از منکر امام رضا (ع) را در دو حوزه یادآور می شویم.

۱ - امر به معروف و نهی از منکر امام رضا(ع) در بعد اقتصادی

از جمله ابعادی که شاهد امربه معروف و نهی از منکر امام رضا(ع) هستیم، بعد اقتصادی است که موارد ذیل از جمله این موارد است.

1
   العیّاشى بإسناده عن محمّد بن الفضیل عن أبى الحسن علیه السلام‏ سألته عن قول الله «و من کان فى هذه أعمى فهو فى الآخرة أعمى و أضل سبیلا» فقال: ذاک الّذى یسوّف الحجّ یعنى حَجّة الإسلام یقول: العام أحجّ، العام أحجّ، حتّی یجیئه الموت
اسراء / 72. تفسیر عیّاشى 2/ 305

شب از جنسی دیگر است. در شب چیزهایی یافت می‌شود که در روز نیست. آسمانی که چون پارچه‌ای سیاه است و هزاران ستاره طلایی را روی تاریکی‌اش سنجاق کرده‌اند. ماهی که گاهی یک برش است و گاهی گرد و دوست داشتنی و این‌ها و چیزهایی دیگر که از جنس آرامش است، شب را دوست داشتنی کرده‌اند.

اصل اخوت و برادری، اصلی الهی و انسانی و اجتماعی است؛ اصلی تردیدناپذیر که زیربنای روابط اجتماعی است، در همه بخش‌های جامعه تأثیر می‌گذارد، بهبود روابط اجتماعی را تضمین می‌کند، موجب سامان‌یابی اقتصاد و داد و ستدها و گردش ثروت می‌شود، خاستگاه اصلی مددرسانی و کمک‌رسانی افراد به یکدیگر است و مانع هرگونه ظلم اقتصادی و اجتماعی مردم نسبت به یکدیگر می‌شود.

در اندیشه اسلامی، ارزش برای عمل انسان است و آدمیان ساخته دست خویش هستند؛ لذا انسان با عمل و کاری که انجام می‌دهد سنجیده می‌شود، برتری می‌یابد و به سعادت می‌رسد.

هیچ‌گاه عوامل بیرونی چون خانواده و نیاکان و روابط اجتماعی در ساختن و شدن انسان‌ها نقشی ندارند. بنابراین هیچ‌کس به این خاطر که از خانواده‌ای ویژه است (حتی از خاندان پیامبران و امامان) یا در گروه خاصی قرار می‌گیرد یا به طبقه برتر اجتماعی پیوند دارد یا... نمی‌تواند دل خوش کند و دست از کار و کوشش بردارد.

یکی از برادران امام‌رضا(ع)، «زید» نام داشت.او بر اثر مقام‌پرستی، امامت آن حضرت را نپذیرفت و مردم را به سوی خود دعوت کرد.
در آن هنگام که زیدبن‌موسی، برادر امام(ع) را دستگیر کرده بودند و در مرو به خدمت امام‌رضا(ع) آوردند، او گمان برد که چون از خاندان فاطمه(س) است، هرعملی که انجام دهد و به هرکاری دست بزند، فرقی ندارد و او به پاداش الهی دست خواهد یافت. اما امام با او برخورد کرد و یادآور شد که پاداش و جزای الهی و برتری‌یافتن به کارهای شایسته و نیک انسان‌ها بستگی دارد نه خویشاوندی آنان با نیاکانی چون خاندان پیامبر(ص).

1
   العیّاشى بإسناده عن أحمد بن محمّد قال: کتب إلی أبوالحسن الرضا علیه السلام عافانا الله و إیّاک احسن عافیة انما شیعتنا من تابعنا و لم یخالفنا و اذا خفنا خاف و اذا امنّا أمن، قال الله «فاسئلوا أهل الذّکر إن کنتم لاتعلمون» و قال «فلولا نفر من کلّ فرقة منهم طائفة لیتفقّهوا فى الدّین و لینذروا قومهم» الآیة، فقد فرضت علیکم المسألة و الردّ إلینا، و لم یفرض علینا الجواب، أو لم تنهوا عن کثرة المسائل، فأبیتم أن تنتهوا، إیّاکم و ذاک، فإنّه إنّما هلک من کان قبلکم بکثرة سؤالهم لأنبیائهم، قال الله «یا أیّها الّذین آمنوا لاتسئلوا عن أشیاء إن تُبْد لکم تسؤکم»
نحل / 43. توبه / 122. تفسیر عیّاشى2/ 261؛ و آیه در سوره مائده / 101.

شب است وخواب در چشمم شکسته
به مژگان خوشه اشکم نشسته
شب است و بغض سنگین در گلویم
ره این نای بی نایم ببسته
زیارت می کنم ارباب خود را
ز راه دور با این قلب خسته
کنار تربت شاه خراسان
نشسته یک جهان دل دسته دسته
خداوندا نصیب این گدا کن
طواف کوی آن شاه خجسته​