حارث اعور می‏گوید: به همراه حضرت علی (علیه‏السلام) حرکت می‏کردم تا در حیره در کنار فرات به دیر نصاری برخوردیم و از آن دیر صدای ناقوس بلند بود. حضرت فرمود: ای حارث آیا می‏دانی که ناقوس چه می‏گوید؟ عرض کردم خدا و رسولش صلی الله علیه و آله و سلم و ابن عم رسولش صلی الله علیه و آله و سلم داناترند. فرمود: ناقوس مثل دنیا و خرابی آن را می‏سراید. سپس از زبان ناقوس حضرت این اشعار را خواند:(1124)
‏لا اله الا الله - حقاً حقاً صدقاً صدقاً
ان الدنیا قد غرتنا - واشتغلتنا و استهوتنا
یابن الدنیا مهلاً مهلاً - یابن الدنیا دقاً دقاً
یابن الدنیا جمعاً جمعاً - تفنی الدنیا قرناً قرناً...‏
یعنی: معبودی به حق و شایستگی پرستش، جز خدا نیست این را به حق و راستی می‏گویم.
براستی که دنیا ما را فریفت و ما را به خود سرگرم نمود و ما را سرگشته و مدهوش گرداند.
ای فرزند، دنیا آرام باش آرام، ای فرزند دنیا (در کار خود) دقیق شو دقیق.
ای فرزند دنیا (کردار نیک) گردآوردنی کن، گردآوردنی دنیا سپری می‏شود پیوسته پیوسته...
حارث گوید: عرض کردم: ای امیرمؤمنان (علیه‏السلام) آیا نصاری تفسیر صدای ناقوس را اینگونه که فرمودید می‏دانند؟ حضرت فرمود: اگر می‏دانستند مسیح (علیه‏السلام) را به عنوان اله بر نمی‏گزیدند. حارث گوید: فردای آن روز من به دیر نصاری رفتم و به راهب گفتم: به حق حضرت مسیح (علیه‏السلام) همانگونه که ناقوس را می‏نواختی به صدا در آور و او چنین کرد و من تفسیر آن را آنگونه که آموخته بودم گفتم: تا به پایان اشعار رسیدم او مرا سوگند داد که به پیامبرتان سوگندت می‏دهم که چه کسی این تفسیر را برایت گفته، گفتم همان مردی که دیروز همراه من بود. گفت: آیا بین او و پیامبرتان خویشاوندی است؟ گفتم: آری او پسر عموی اوست. گفت: سوگند می‏خورم که این را از پیامبرتان شنیده و آنگاه اسلام آورد و سپس گفت: من در تورات خوانده‏ام که پیامبر آخر زمان صلی الله علیه و آله و سلم صدای ناقوس را تفسیر می‏کند.(1125)