اسم من باقلا است

در خوردن بی همتا هستم. سینه وریه را پاک کرده و آنها را تقویت می‏کنم. برای مبتلایان به زخم معده غذای خوبی هستم. در برگ و پوست من خوتصی است که کمتر کسی از آنها اطلاع دارد. گل من درمان کننده رماتیسم است...
اسم من باقلا است، ولی در تهران بیشتر به من باقلی می‏گویند و اعراب نیز باقلی خطاب می‏کنند. من یکی از حبوبات قدیمی و تاریخی هستم و ساکنان اطراف رودخانه نیل از عهد باستان مرا شناخته و کشت کرده‏اند. من غذای خاص حضرت عیسی بودم، آن حضرت مرا خام می‏خورند، در ایران نیز گیلانها مرا نپخته می‏خورند. من سرشار از ویتامینهای آ.ب و ث هستم و املاح مفیدی از آهن، آهک و فسفر دارم و به همین جهت در دسته غذاهای خونساز بوده، و مغز قلم استخوانها را تقویت می‏کنم. من در اثر خشک شدن مقداری از ویتامین ث خود را از دست می‏دهم، ولی در عوض قدرت غذایی من بالا می‏رود و نفخ من کم میگردد - مواد نشاسته‏ای من از سایر حبوبات کمتر است، و در عوض مواد سفیده‏ای بیشتر دارم و روی این اصل قدرت زندگی من زیاد بوده، اشخاص لاغر را تقویت می‏کنم، ولی جزو غذاهای چاق کننده نیستم. من از حبوبات خنک محسوب می‏شوم و پیشاب را زیاد می‏کنم، غرایز جنسی را نیرو می‏دهم، زود هضم بوده و به سرعت از معده می‏گذرم و با خود خوراکیها دیگر را از معده خارج می‏کنم، سینه وریه را پاک کرده و تقویت می‏نمایم، سرفه خشک را درمان می‏کنم. من برای مبتلایان به ذخم معده و اسهال، غذای خوبی هستم و چون مرا با در آب و سرکه بپزند و با پوست بخورند، برای اسهال مفید می‏باشم و بدون سرکه برای کلیت مرا تجویز می‏کنند. هرگز آب پخته مرا دور نریزید، زیرا گلو را نرم می‏کنم و از تولید سنگ جلوگیری می‏نمایم و گرفتگیهای معده را باز می‏کنم، ضماد آرد من با آرد جو در محل ضرب خوردگی و ورم پستان نافع است، مخصوصاً اگر این ورم در اثر انعقاد شیر باشد. لپه مرا کوبیده با سرکه و کمی نعناع و عسل مخلوط کنید و به روی دمل بگذارید تا سر باز کرده و از بین برود. ضماد من با پیه خوک جهت نقرس مفید است.
سابقاً که زالو انداختن معمول بود، معمولاً دانه تازه مرا دو لپه کرده و طرف داخلی آن را روی محل نیش زالو می‏چسبانیدند نا خون بند آید. این دستور برای بند آمدن بریدگیهای کوچک هم مفید است.
ضماد آرد من با سفیده تخم مرغ و گل بر روی حدقه چشم که بر آمده باشد، سودمند است. ضماد آرد من با عسل جهت پاک شدن لکه‏های سیاه توصیه شده است، ضماد برگ غلاف سبز خارجی من جهت معالجه سوختگی به به کار می‏رود. گل من نیز پیشاب آور بوده و جوشانده سی تا شصت در هزار آن برای درمان رماتیسم و عرق النساء (سیاتیک) مفید می‏باشد.
اگر انگشت شما گوشه کرد ناراحت نباشید، مقداری از برگهای مرا گرفته بجوشانید و انگشت خود را در آب گرم آن فرو برید، به زودی خوب خواهد شد. اگر گل مرا در هاون قلعی بسایید، و در آفتاب بگذارید خضاب نبکویی به دست خواهید آورد، بانوانی که صورتشان ریش درآورد است، می‏توانند موها را با موچین کنده و در جای آنها چند روز متوالی از خمیر آرد من بچسبانند تا آن موها دیگر رشد ننماید. زیاده‏روی در خون من خوب نیست، زیرا مطبوخ من خورده شود، چنین عوارضی پیش نخواهد آمد.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

اسم من بید است

برگ من تقویت کننده قلب است. من تب بر بوده، سر درد را نیز تسکین می‏دهم. چکاندن جوشانده برگ من در گوش آن را چرک پاک می‏کند.
بید نام دیو سفید بود که رستم در مازندران او را کشت و اسم او روی من گذاشت. اعراب به من صفصاف گویند، در کتب مختلفه قدیم از من به نام خلاف یاد شده است. من انواع و اقسام دارم که مهمترین آنها عبارتند از: بید سفید یا بید ساده.
من در تهران، کرج، کوههای طالقان، پشند، گچسر، دره لورلاهیجان، پل زغال، دره چالوس، مازندران، آذربایجان، دیلمان مغرب ایران، اشتران کون، بین سقز و همدان، کوه رجب، کوه کهواره در کنار جویبارها می‏رویم و سایه گستر بوده و برخلاف شایع دارای میوه هستم، منتها میوه من ماکول نیست، ولی در داروسازی از آن استفاده می‏شود. رنگ چوب من کمی سفید است، گل من در ایام بهار بعد از روییدن برگ به صورت سنبله‏ای کوچک در بین برگها ظاهر می‏شود. این گل کمی خوشبوست. میوه من مانند خوشه از ساقه آویزان می‏شود و در کتابهای داروسازی سنتی ایران به این میوه بید اطلاق کرده و درخت مرا چنانچه قبلا گفتیم فلاف می‏نامیدند. برگ من مقوی دماغ و قلب و باز کننده گرفتگی جگر و درمان سردرد می‏باشد. خفقان تشنگی و ضعف معده و تبهای محرقه و صفراوی با آن معالجه می‏شوند. و برای جمیع امراض صفراوی مفید می‏باشم. عرق شکوفه من دارای خواص بیشتری است. برگ من قابض و تب بر است، و قبل از کشف آمریکا و پیدایش گنه گنه تنها داروی ضد تب و نوبه دارد و پزشکان سنتی ایران مبتلایان به حصبه و مطبقه را روی برگ من می‏خوابانیدند تا تب آنها پایین بیاید، عصاره برگ من مسهل بلغم و صفرا می‏باشد.
عرق من که به عرق بید معروف است، و آن را مانند گلاب از تقطیر برگ من به دست می‏آورند، سر درد را برطرف می‏کند و از تب و نوبه جلوگیری می‏نماید و برای بازشدن جگر و درمان یرقان و سختی اسپرز و اختناق رحم نافع است و همچنین پادزهر سم عقرب و سموم دارویی است. چکاندن جوشانده برگ من در گوش آن را از چرک پاک می‏کند. نشستن در آب جوشانده برگ و شاخه‏های من جهت از بین بردن فساد چرک مفید می‏باشد. خوابیدن در روی برگ من جهت رفع حرارت کبد و قلب مفید می‏باشد. خوابیدن در زیر سایه درخت من در روز برای تقویت قلب و اعصاب سودمند می‏باشد. ضماد برگ من جهت جلوگیری از خونریزی، و نوشیدن جوشاندن برگ من جهت معالجه اسهال خونی سودمند می‏باشد.
صمغی که از برگ من بیرون می‏آید، ضد عفونی کننده و مقوی بینایی است و به صورت سرمه می‏توان آن را به کار برد. خاکستر چوب درخت من برای جلوگیری از خونریزی و با سرمه جهت زگیل و ورم پستان تجویز شده است و برای جلوگیری از نفوذ میکروب سودمند می‏باشد. به همین جهت است که به جوانانی که مبتلا به خوش غرور می‏باشند توصیه می‏شود که آب برگ مرا با فشار گرفته و به صورت خود بمالند تا مانع پیدایش جوش شود. مفیدترین قسمت مورد استفاده من پوست درخت من است که دارای چندین عامل دارویی است که مقدار آنها در انواع بید فرق می‏کند، و مقدار آنها در ساقه‏های مسن بیشتر از ساقه‏های جوان است و به همین جهت توصیه کرده‏اند که بایستی از پوست ساقه‏هایی استفاده کرد که سن آنها کمتر از سه نباشد. برای تبهای نوبه‏ای از دمکرده 40 تا 50 در هزار پوست ساقه‏های سه ساله من استفاده نمایید. این پوست دارای اثرمسکن مخصوصاً برای دردهای اع ضای تناسلی است.
عصاره روان سنبله‏های من، برای درمان بی خوابی که نتیجه ضعف اعصاب است و اختلالات عصبی مفید می‏باشد و سختی ادرار را هم برطرف می‏کند و دستگاه گوارش را تقویت می‏نماید.
یکی از عوامل دارویی که از درخت من گرفته می‏شود برای رماتیسم، نقرس، گریپ و اسهال خونی مؤثر است.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

اسم من بارهنگ است

خون را تصیفه می‏کنم. ریشه و دانه‏های من ضد میکروب است. برای دندان درد و گوش درد مفیدم. برای معالجه زخمهای جلدی از برگ من استفاده کنید. از التهاب کلیه و مثانه جلوگیری می‏کنم.
اسم من بارهنگ است، به من بارتنگ هم می‏گویند. عربی من لسان الحمل، یعنی زبان گوسفند است، زیرا برگ نوع بزرگ من به آن شباهت دارد. در گیلان به خطاب می‏کنند. من انواع و اقسام دارم و سه نوع آن در ایران می‏روید که عبارتند ازز بارهنگ بزرگ - بارهنگ کوچک و بارهنگ سر نیزه‏ای !سمت مورد استفاده من برگ، ریشه و ببذر من است، بااینکه گل من نوش ندارد معذلک زنبور عسل به آن علاقه داشته و عسلی که پس از خوردن گرده گل من می‏سازد، در اروپا به آب نبات بارهنگ معروف بوده و در آلمان آن را به اطفال می‏دهند تا تندرستی آنها حفظ شده، و رشد و نمو کامل نمایند.
قسمتهای مختلف من دارای صمغ - لعاب و چند نوع عوامل دارویی است، در خاکستر من املاح سدیم - پتاسیم - منیزیم و غیره به مقدار زیاد دیده می‏شود. برگ، ریشه و دانه‏های من اثر قابض و نرم کننده داشته و ضد میکروب است. خون را تصفیه می‏کنم، درمان بر نشیت مزمن و نزله‏های حاد می‏باشم، حجاج ایرانی که برای زیارت خانه خدا به عربستان می‏روند، در اثر بی مبالاتی و نوشیدن مایعات بسیار سرد، دچار سینه درد شده و مبتلا به سرفه سخت می‏شوند. نویسنده زبان خوراکیها در سفرهای متعددی که همراه با کاروان پزشکی حج به عربستان نموده است، داروهای متعددی را جهت معالجه سینه درد حجاج و همچنین درمان انفلو آنزای مخصوصی که از امراض بومی مدینه منوره است، همانا شربت بارهنگ می‏باشد.
من التهابات معده و دستگاه ادرار را بر طرف می‏کنم، درمان اسهال ساده و خونی هستم، برای ورم مخاط دهان، درد دندان و درد گوش مفید بوده، از خونریزی سینه و پیدا شدن خون در خلط سینه جلوگیری می‏کنم، و التهاب کلیه و مثانه را فرو می‏نشانم، اگر برگ تازه مرا چند ساعت در آب جوشیده بگذارید و بعد در روی دمل و زخمهای جلدی قرار دهید، آنها را ضد عفونی کرده و از آلودگی و چرک کردن آنها جلوگیری می‏نمایم. ضماد و کمپرس برگ من نیز به همین منظور نافع است، جوشانده ریشه گیاه من که با عسل شیرین شده باشد، جهت زخم دهان و ورم گلو سودمند می‏باشد، برای معالجه جوش غرور و زخمهای جلدی برگ مرا له کرده و بصورت بمالید، در صنعت داروسازی با آب برگ من کرمی می‏سازند که درمان قطعی جوشهای صورت است، و برای درمان درد نیش زنبور دارویی بهتر از له شده برگهای من نیست، و همچنین برای درمان زخمهای اطراف بینی و زنخدان و گونه می‏توان از برگ له شده من استفاده کرد. شستشوی چشم با جوشانده برگ من جهت معالجه پلک و ورم ملتحمه بسیار سودمند است.
جوشانده پنجاه تا صد گرم ریشه و برگ من در یک سطل آب و نوشیدن سه فنجان از آب صاف شده آن در بینی جهت بند آمدن خون دماغ تجویز می‏شود. چکاندن این آب صاف شده آن در گوش درد آن را تسکین می‏دهد. مضمضه آن پیله دندان را باز می‏کند. خوردن آن برای جلوگیری از خونریزی بواسیر و زیادی خون عادت ماهانه زنان نافع است. برگهای مرا با عدس بپزید و برای معالجه تنگ نفس و سل و خونریزی سینه میل نمایید. این غذا برای درمان استسقا نیز سودمند می‏باشد. پخته برگ من با عدس و سرکه و کمی نمک برای معالجه اسهال خونی اثر بسیار دارد. حمول برگ من برای تسکین درد رحم به کار می‏رود. ضماد برگ من با نمک بر روی جای دندان سگ هار، از درد آن می‏کاهد، ولی درمان قطعی آن نیست، و بایستی از واکسن ضد هاری استفاده شود. ضماد برگ من جهت معالجه سوختگی و زخمهای خوره‏ای و بد خیم مفید است. بذرمن که در ایران بیشتر معالجه اسهال کهنه مصرف می‏شود در همه حال دارای خواص برگ و ریشه من می‏باشد، منتها اثر آن ضعیف‏تر است.
در صفحات شمال ایران عرقی از برگ من می‏گیرند، یعنی آن را مانند گلاب تقطیر می‏نماید، نوشیدن آن عرق برای تقویت قوای ماسکه (نگاهدارنده غذا در معده) نظیر ندارد و معالج اسهال نیز بوده، برای زخم معده و زخمهای داخلی بسیار مفید می‏باشد، دانه‏های مرا به پرندگان خانگی مخصوصاً قناری و مرغ بدهید تا کمتر مریض شوند.
مبتلایان به اسهال که باداروهای دیگر، معالجه نمی‏شوند، بایستی از بوداده دانه‏های من مانند قاووت استفاده نمایند.
شستشوی زخم‏های چرکی با جوشانده‏ی برگ آن نوع که در گیلان رم حاج لک می‏گویند بسیار مفید است.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

اسم من بادنجان است

فارسی من بادنگان و معروف آن بادنجان و بادمجان است، ولی عده‏ای از اعراب به من حدق و عده‏ای حدج گویند.
زادگاه اولیه من هندوستان است و قبل از اسلام به ایران آمده‏ام. از نظر غذایی نیروی زیادی ندارم و به همین جهت است که در رژیم لاغری از من زیاد استفاده می‏کنند، خاصیت درمانی من بیشتر به علت باز کردن عروق است و به همین جهت رنگ رخساره را باز می‏کنم، من کمی پیشاب آور و کمی ملین هستم، به علت داشتن یک ماده سمی به نام سولانین برای اشخاص سودایی مزاج خوب نیستم، مخصوصاً این دسته نسبت به نمونه‏های تخم دار من حساسیت داشته و بلا فاصله پس از خوردن من دچار چشم درد شده و یا در بدنشان جوش پیدا می‏شود، و دسته‏ای هم مبتلا به کهیر می‏شوند، ولی با امراض غیر سودایی سازگار هستم و معده را تقویت می‏نمایم.
کد بانوهای قدیم طرز تهیه مرا از آن روز می‏دانستند و اکنون نیز آشپزخانه ماهر طبق همان رویه گذشته مرا تهیه می‏کنند.
بهترین نمونه من قلمی بدون تخم و رسیده است و فرآورده‏های اندیمشک و دزفول که زمستان به بازار می‏آیند، به علت داشتن گوشت زیاد و نداشتن تخم مرا جوجه گیاهی لقب داده‏اند.
برای تهیه غذا با من اول باید مرا پوست بکنند و بعد آن را ورقه ورقه کنند و در نمونه‏های قلمی که قابل ورقه شدن نیستند، با چاقو جوف آنها را شکاف داده، بعد در رو و زیر و یا جوف آن نمک بپاشند و بعد در آب سرد روی هم بچینند. پس از مدتی که این آب سیاه و تند می‏شود، آب آن را عوض کنند تا زمانی که دیگر آب سیاه و تند نشود، و چنانچه به این دستور عمل نمایند گوشت من خوشمزه‏تر شده و سم آن گرفته می‏شود.
هیچوقت مرا با روغن کهنه و بودار سرخ نکنید، بلکه مرا با کره گاو یا روغن تازه حیوانی سرخ نمایثد و چنانچه خواستید با روغن نباتی تهیه کنید، سعی نمایید روغن بدون بو یا معطر باشد و یا با کمک پیاز زیاد یا سیر روغن را معطر کنید. انواع وحشی من که در هندوستان به عمل می‏آید قابل استفاده نیستند و تنها نمونه‏های پرورش یافته در تهیه خوراک به کار می‏رود.
من مقوی معده هستم و گرفتگی معده را یاز می‏کنم، مشروط بر آنکه گرفتگی در اثر خوردن من نباشد. چه من بعضی اوقات باعث گرفتگی کبد و طحال می‏شوم. ترشی من قابض بوده، و ادرار را بیشتر می‏کند، خوردن من بوی عرق بدن را از بین می‏برد و کسانی که زیر بغل و کشاله‏های ران آنها بد بو است بایستی زیاد از من استفاده کنند.
کسانیکه دستهایشان عرق می‏کند و همیشه نمناک است، می‏توانند از آب سیاه پوست من استفاده کنند، کوبیده پوست مرا در دست بگیرند و یا دست خود را مدتی در جوشانده گرم آن بگذارند. من مسکن در پهلو، درد مثانه (زیر شکم) و درد بواسیر هستم، و درد چشم را که علت سودایی نداشته باشد برطرف می‏کنم.
خاکستر من مخلوط با سرکه برای معالجه زخمهای جلدی نافع است اگر کلاهک و دم مرا در سایه خشک کنید و خوب بسایید و گرد آن را روی بواسیر و سایر زخمهای نشیمنگاه بپاشید، آنها را معالجه می‏کنم.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

اسم من اقاقیا است

دمکرده گل و برگ من سردردهای مزمن را تسکین می‏دهد. از برگ من برای بریدن صفرا، استفاده کنید. گل من آرامش بخش است. همین گل، مقوی و ملین نیز می‏باشد. برای درمان کم خونی، طبق دستور از من استفاده کنید.
فارسی من اقاقیا و عربی آنها شجرة الجراد می‏باشد. من درختی زینتی هستم که زادگاه اولیه من آمریکای شمالی است ولی امروزه در اروپا - آسیا مرا به نام یک درخت زینتی می‏کارند. گیاه اصلی من خاردار است، ولی در انواع پرورش یافته من خار از بین رفته است گلهای من سفید و معطر است، ولی در انواع پرورش یافته گلی رنگ هم دیده می‏شود. گلهای درخت من نوش فراوان دارد و زنبور عسل به آن راغب است. گل من کمی آرامبخش است. مقوی، ملین و صفرا بر می‏باشد. پوست درخت من مخصوصا پوست ریشه آن به مقدار کم مخلوط با قند کمی ملین است، ولی اگر به مقدار زیاد خورده شود، قی آور و مسهل قوی است، و زیادی آن سمی می‏باشد. برگ درخت من صفرابر و ملین است. دمکرده گل و برگ درخت من سردردهای مزمن را تسکین می‏دهد، مخصوصا اگر منشاء سر درد مسومیت غذایی و سوء هضم باشد. دمکرد 12 گرم برگ من در یک فنجان آب جوش، به عنوان صفرابر ناشتا می‏خورند و دمکرده همان مقدار گل من به عنوان آرامبخش قبل از شام و ناهار تجویز شده است. از دمکرده 15 تا 20 گرم من در یک لیتر شراب قرمز، شرابی مقوی به دست می‏آید که برای کم خونی و درمان ترشحات زنانه نافع است، با گل من نان شیرینی، نوشابه‏های معطر و محصولات زیبایی به دست می‏آورند. با گل من ابریشم، پنبه و کاغذ را رنگ می‏کنند و با الیاف درخت من طناب درست می‏نمایند. چوب درخت من با دوام بوده و دیر می‏پوسد.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

اسم من افسنتین است

اشتها را تحریک می‏کنم و اختلالات معدی را از بین می‏برم. برای درمان کاببوس، لقوه و بی حسی اعضا مفیدم. دوست صمیمی کبد هستم.
فارسی من خارگوش و مروه است، ولی در داروخانه‏ها و عطاریها به من افسنتین می‏گویند. در کتب قدیم کشوتا و شیخ رومی به من لقب داده‏اند، عربی من فترق است و در مصر به یک نوع من دسیسه و کوهی مرا ربل گویند. ترکی من قوت اوذی است، گیاه من بین بوته و درخت بوده و گل آن شبیه گل با بونه گاو چشم است. من دارای انواع و اقسام خراسانی، نبطی، رومی، سویسی، بلژیکی و فرانسوی هستم. یک نوع من که در سواحل دریای مازندران از گیلان تا آستارا می‏روید، در اطراف رشت به آن واش و گنداوش گویند و گیلانیان جوشانده آن را به مقدار کم برای رفع اختلالات معدی و زیاد شدن اشتها و درمان یبوست می‏نوشند. من دارای طعمی تلخ بوده، و ایرانیان تلخی مرا شبیه تلخی صبر می‏دانند و در کتاب مقدس انجیل تلخی حقیقت را به تلخی من تشبیه کرده‏اند. وقتی گیاه من گل کرد، بایستی ان را چید و در سایه و جای خنک آویزان کرد تا خشک شود. نوع وحشی من مفیدتر از انواع پرورش یافته است.
پزشکان و داروسازان سنتی ایران مرا داروی ضد کرم و مقوی معده و اشتها ا ور می‏دانستند. من مسهل صفرا و با اسطو خودوس و افتیمون مسهل سودا بوده، برای سردرد، لقوه، فلج، و بی حسی اعضا مفید می‏باشم. برای درمان کابوس، سرگیجه، مالیخونا نیز سودمندم. دوست کبد و درمان ورم طحال و رحم می‏باشم و مرا برای درد اعصاب و بواسیر و ورم چشم تجویز می‏کنند.
من با اینکه قاعده آور نیستم، برای دخترانی که به علت ضعف دچار یائسگی پیشرش شده‏اند، مفید بوده و عادت ماهانه زنان را منظم می‏کنم. چون مرا ساییده، در پارچه کتان بسته و آن را در آب جوش فرو برده روی پلک چشم بگذارند، لکه‏های قرمز چشم را که در اثر ضربه پیدا شده باشد، برطرف می‏کنم. زیرا من خون را به سوی خود جذب می‏کنم، ضماد پخته من برای درد چشم پیدا می‏شود نافع است.
چون برگ بوته مرا در آب یا الکل و یا روغن بجوشانند، و با آن گوش را بخور دهند، درد آن را ساکت می‏کنم و ورم بناگوش را التیام می‏دهم و چرک و عفونت گوش را از بین می‏برم. چکاندن جوشانده من برای سنگینی و عفونت گوش که در اثر آب رفتن در آن پیدا شده باشد نافع است.
من ضد عفونی کننده و کرمکش قوی و ضد حشره می‏باشم. گذاشتن من در صندوق و کمد مانع بید زدن لباس می‏شود، و چنانچه مرابا مرکب مخلوط کرده، و با آن کتاب بنویسند، مانع تغییر رنگ آن شده و اوراق آن را از شر حشرات و موش محفوظ می‏دارم. اگر مرا با روغن مخلوط کرده، بربدن بمالید پشه و مگس به شما نزدیک نخواهد شد.
در گذشته که پنی سیلینم و داروهای میکروبکش کشف نشده بود، من بهترین داروی ضد میکروب بوده و در مواقع شیوع امراض مسری مانند طاعون مرا تجویز می‏کردند. من تب بر و ضد یرقان بوده و برای جلوگیری از آب آوردن نسوج به کار می‏روم. من در درمان اسهال مزمن معجزه می‏کنم و ضد نفخ می‏باشم و برای امراض نوبه‏ای سود فراوان دارم، ضماد پخته نمک زده من در روی زخمهای عفونی و گنده تاول، اثر ضد عفونی کننده و التام دارد. برای این کار نیز می‏توان از تنتور من استفاده کرد. من سرعت جریان خون را زیاد می‏کنم و خون را به سوی خود جذب می‏نمایم، برای رفع ترشحات زنانه می‏توانید از من استفاده کنید. ممکن است بعضیها به من حساسیت داشته یا از خوردن من ناراحت شوند، این اشخاص و بیماران عصبی و مبتلایان به خونریزی بایستی از خورن من پرهیز نمایند روی هم رفته مصرف من به طور مداوم جایز نیست و بایستی با فاصله انجام گیرد.
قسمت مورد استفاده من برگ و سر شاخه‏های گدلار من است، مقدار خوراک آنها نیم تا دو گرم به عنوان مقوی معده، دو تا سه گرم برای دفع کرم، به مدت پنج روز متوالی است.
دمکرده 5 تا ده گرم من در یک لیتر آب بدون قند، به عنوان تب بر به کار می‏رود. قند از تأثیر من می‏کاهد. خیسانده 30 تا 100 گرم من در هزار، بهتر از دمکرده آن است. در موقع تب و لرز موقعی که گنه و داروهای دیگر مؤثر واقع نشوند، شراب من اثر آنها را زیاد می‏کند.
من در اطراف تهران - ارتفاعات دماوند - در آذربایجان، خراسان، ییلاق عمار لو - بین چرم کش - و شورین - نیز می‏رویم.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

اسم من اسفند است

برای رفع جنون مفیدم. بخور من دندان درد را تسکین می‏دهد. برای معتادان وسیله خوبی جهت ترک اعتیاد هستم. سینه را نرم می‏کنم و برای تصفیه خون مرا تجویز کنید. دود من حساسیت را از بین می‏برد. اگر طبق دستور عمل نمایید تنگ نفس را علاج می‏کنم.
فارسی من اسفند است، به من اسپند و سپند هم می‏گویند. عربی من حرمل می‏باشد. من همان دانه‏های سیاه هستم که در خنچه عقد می‏نشینم و برای رفع چشم زخم مرا در آتش می‏ریزند تا چشم حسود را ترکانده باشند.
من در تمام زمینهای بایر و حاشیه کویر ایران - راه تهران، ساوه - راه تهران، قم - راه اصفهان و کاشان - جاده قزوین - رستم آباد - رود بار - اطراف کرج - ازنا - بوشهر - تفرش و نواحی دیگر می‏رویم.دانه‏های من خواب آور - معرق - ضد کرم و قاعده آور است. من نرم کننده سینه و ریه، بادشکن امعا، زیاد کننده شیر و ادرار بوده، مسهل سودا و بلغم و ضد کرم کدو می‏باشم. خوردن دانه‏های من جهت صرع (هیستری) - فلج - جنون و سایر امراض دماغی و عصبی مفید می‏باشد. برای رفع استسقا - سیاتیک سود دارم، خوردن خیسانده دانه‏های من جهت تحلیل مواد سوداوی و تصفیه خون و نرم داشتن سینه نافع است، چون 37 گرم دانه مرا با چهار برابر آب بجوشانند و بعد صاف کنند و با صد گرم عسل و هفتاد گرم روغن کنجد مخلوط کرده، به تدریج یک ماه بخورند، برای تنگ نفس مفید است و سرفه خشک و رطوبی را درمان می‏کند. چون یک مقدار در سی برابر آب انگور ریخته بجوشانند تا یک چهارم شود، و سی روز، روزی 10 گرم آن را بنوشد، جهت هیستری اثر غیر قابل انکار دارد، و چون سه روز متوالی زنی که سابقه آبستن شود. چنانکه مبتلایان به سیاتیک پانزده روز متوالی روزی یک مثقال و نیم کوفته مرا تناول نمایند، رو به بهبودی خواهند رفت، دانه‏های من همراه با تخم کتان و عسل جهت تنگ نفس تجویز شده است، معتادان به تریاک و مواد مخدر می‏توانند دانه‏های مرا بو داده و بعد کوبیده با عسل مخلوط کرده میل نمایند تا رفع اعتیاد آنها شود. دود من حساسیت است، به این جهت برای رفع چشم زخم که نوعی حساسیت به اشخاص می‏باشد، اثری نیکو دارد. بخور من برای تسکین درد دندان توصیه شده است، مقدار خوراک من یک مثقال تا دو مثقال است، و زیاده برآن سمی است، برای جلوگیری از احتلام، داروئی مفیدتر از من نیست.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

اسم من اسفرزه است

از برگ من برای التیام زخمها استفاده برید. دانه هایم بهترین دارو جهت رفع نفخ معده است. برای پایین آوردن تبهای شدید از لعاب دانه هایم میل کنید. همین لعاب، غمهای بی دلیل را از بین برده، جای آن را به نشاط و شادی می‏دهد. برای زخم معده و روده نیز می‏توانید مرا تجویز کنید.
فارسی من اسفرزه است، ولی در شیراز که مهد زبان فارسی است به من بتکو گویند. در کتب قدیم از من به اسامی اسفیوس - اسپغل و اسپغول یاد کرده‏اند، و چون دانه‏های من شبیه حشره کک است به آن برغوثی نیز گفته‏اند. عربی من قطونا می‏باشد، ولی عده‏ای از لغت نویسان عربی مرا حشیشة البراغیث نوشته‏اند، و این اشتباه است. زیرا برغوث عربی کک بوده و حشیشةالبرغث به گیاهی گفته می‏شود که ضد حشره بوده، و کک را دفع می‏کند و چنانچه در کتابهای داروسازان سنتی ایران نوشته‏اند حشیشة البرغیث گیاهی است که ضد حشره و بوده در مازندران ببه آن کیک واش گویند و نوعی آکرکرا می‏باشد. ترکی من قارنی باروخ است. من دارای سه گونه سفید - سرخ و سیاه هستم که غالباً ما را مخلوط با هم می‏فروشند و خواص هر سه ما یکسان است. من به طور خودرو در اطراف تهران - در تمام مناطق شمال - بین منجیل و پاچنار در سواحل دریای مازندران بین بندر پهلوی و نوشهر مخصوصاً در ماسه‏زارهای کنار دریا و همچنین در جنوب ایران در اطراف بوشهر و مسجد سلیمان می‏رویم. تمام قسمتهای گیاه من دارای لعاب است. این لعاب در دانه‏های من زیاد است و چنانچه دانه‏های مرا خیس کنند، متورم شده و پوست خارجی آنها شکافته لعاب بیرون می‏آید. داروسازان سنتی ایران خوردن دانه‏های کوبیده مرا جایز ندانسته و آنها را قی آور دانسته‏اند.
از بر گهای من بطور ضماد برای التیام زخم استفاده می‏شود. دانه‏های من پس از جذب آب بطور مکانیکی شکم را نرم کرده و دفع فضولات را آسان می‏نماید و بهترین دارو جهت درمان یبوستهای سخت و نفخ معده می‏باشد. لعاب دانه‏های من برای درمان نزله، اسهال خونی و ساده، بیماریهای کلیه و مثانه تجویز شده‏اند، و بهترین خاصیت من جلوگیری‏از خونریزی سینه است. در صنعت از لعاب من برای دادن آهار به پارچه و در صنعت داروسازی جهت ساختن داروهای چشمی استفاده می‏کنند، و در این مورد روایتی از حضرت عیسی نقل شده است که ذکر آن بی مناسبت نیست. می‏گویند روزی حضرت عیسی مبتلا به چشم درد شده، و از مادر خود خواستند که لعاب اسفرزه در چشم ایشان بچکانند. وقتی حضرت مریم لعاب اسفرزه را حاضر کرده خواستند در چشم ایشان بریزند، آن حضرت چشم خود را از ترس بسته و مانع چکاندن لعاب اسفرزه در چشم خود شدند و در نتیجه مادر فرزند خود را مخاطب قرار داده می‏فرمایند: از یک طرف طبابت می‏کنی و از طرف دیگر از دارویی که خود تجویز کرده‏ای می‏ترسی. حضرت مسیح در جواب می‏فرماید: طبابت من نتیجه علم است که می‏دانم این دارو برای چشم مفید است، ولی ترس من نتیجه غریزه بشری من است که هر انساسی از ریختن یک ماده خارجی در چشم خود ناراحت می‏شود . لعاب من مسکن تشنگی و حرارت بوده و برای پایین آوردن تبهای شدید توصیه شده است. برای رفع غلیان خون، سختی سینه و گلو، دل پیچه و زخم روده می‏توان از لعاب من استفاده کرد. ضماد دانه‏های من با سرکه و روغن جهت تسکین درد مفاصل، نقرس، ورم پشت گوش، خنازیر و جرحات مختلف توصیه شده است. برای معالجه سوزاک مزمن دانه‏های مرا خیسانده و در کیسه یا پارچه‏ای ریخته، روی دهانه مجرا ضماد نمایید تا چرک آن خارج شده و زخم التیام پذیرد. اگر موی سرشما دوشقه می‏شود، لعاب مرا روی موی سرخود بمالید تا بیماری آن برطرف شده، و موی سر شما بلند شود. برای رفع غم و ایجاد شادی از لعاب دانه‏های من بنوشید که فوق العاده مؤثر است.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

اسم من ارغوان است

دشمن سنگ کلیه هستم. اگر سوخته گل مرا برروی زخم بگذارید، خون آن را بند می‏آورم. برای دستگاه تنفس بهتر از من نمی‏یابید. پاک کننده معده بوده، سردی آن را نیز درمان می‏کنم.
فارسی من ارغوان است و اعراب آن را معرب کرده ارجوان گویند، ولی عربی من ارغید می‏باشد. شربت بهار من خمارشکن است، و چون چوب مرا بسوزانند و برابر و بمالندا: را سیاه و پرپشت می‏کنم. ارتفاع درخت من از سه متر تا ده متر است، گلهای زیبای من که به بهار ارغوان معروف می‏باشند به صورت خوشه هایی قبل از پیدایش برگ ظاهر می‏شوند و با رنگ ارغوانی خود منظره قشنگی به درخت من می‏دهد. برگهای جوان من خوراکی است و پوست درخت من قابض است. زادگاه اولیه من ایران، مخصوصاً استان فارس است، بهار من کمی شیرین است و آوازه را صاف می‏نماید. من اخلاط لزج را از بین سردی معده و کلیه‏ها را از بین می‏برم، من دستگاه تنفس را زهکشی می‏کنم و سنگ کلیه و مثانه را می‏ریزانم. نوشیدن جوشانده من قی آور است و دستگاهی تنفس و معده را پاک می‏کند. پاشیدن گرد سوخته گل و ریشه من بر روی زخم خون را بند می‏آورد و خضابی نیکو است، مخصوصاً برای رنگ کردن مژه و ابر و بسیار مناسب است.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0