صادرات یك سوپاپ اطمینان برای شركت های تولیدكننده به وجود می آورد، حضور در چند بازار به جز بازار داخلی به خصوص اگر در كشورهای مختلف باشد این موقعیت را برای شركت ها به وجود می آورد كه اگر در یك بازار نوساناتی به لحاظ سیاسی، اقتصادی، اجتماعی به وجود آمد و بحران درست كرد بتوانند در فعالیت در سایر بازارها كه در شرایط متعادل تری به سر می برند به بقای خودشان ادامه دهند. همچنین حضور در بازارهای جهانی این امكان را به تولیدكنندگان می دهد كه قادر باشند محصولات خود را با محصولات رقبا به لحاظ كلیه اجزای آن مقایسه كرده و به نقاط ضعف و قوت استراتژی های بازاریابی خودشان پی ببرند. بدیهی است به منظور ادامه فعالیت در بازارهای مورد نظر خارجی این شركت ها اقدام به اصلاح نقاط ضعف خود می كنند كه این امر موجب می شود تولیدات آنها به طور كلی تحت تاثیر این اصلاحات بهبود در آنها حاصل شود و به طور كلی محصولات تولید شده در آن سازمان چه آن بخشی كه صادر می شود و چه آن بخشی كه در بازار داخلی مصرف می شود به دلیل تغییر فرهنگ تولید در آن سازمان دچار تغییرات شده لذا نه تنها در بازارهای خارجی فرصت های بهتری را به دست می آورند بلكه رقبای داخلی نیز تحت تاثیر قرار می گیرند، لذا رقبای داخلی نیز اقدام به تغییرات می كنند.