نظام اقتصادي مجارستان
نظام اقتصادي مجارستاني به پيش از جنگ جهاني دوم برمي گردد و بيشتر در زمينه هاي كشاورزي و كمي هم در زمينه توليد فعاليت داشت . موقعيت استراتژيكي مجارستان در اروپا و فقدان منابع طبيعي ، اتكا به تجارت بيگانه را تحميل مي كند . در اوايل دهه 1950 ، حكومت كمونيست بعد از استاندارد Stalinist مسير صنعتي شدن را در پيش گرفت و تلاش كرد نظام اقتصادي خودكفايي داشته باشد . اكثر فعاليت هاي تجاري توسط شركت ها و موسسات بازرگاني كنترل مي شد . در سال 1968 خودكفايي Stalinist جاي خود را به « مكانيزم اقتصادي نويني» داد . اين مكانيزيم درب تجارت بيگانه را برروي مجارستان گشوده آزادي هاي محدودي به بازارهاي كار داد و در نهايت باعث شد تعداد معدودي از تجارت هاي كوچك در بخش خدمات مشغول شوند . به هرحال مجارستان يكي از معتبرترين كشورهاست و از نظر اقتصادي بلوك شرقي اسبق اقتصاد است . در دهه 1970 هم از نظر صنعتي و هم از نظر كشاورزي با كمبودهاي سرمايه گذاري مواجه شد . وام هاي خارجي مجارستان بين سالهاي 1973 تا 1993 ، از 1 ميليارد دلار به 15 ميليارد دلار افزايش يافت . در طول دوران ركود اقتصادي ، مجارستان تصميم گرفت با تصويب قانون سرمايه گذاري مشترك و ماليات بر درآمد و پيوستن به سرمايه گذاري مالي بين المللي (IMF ) و بانك جهاني ، سروساماني به نظام اقتصادي بدهد . در سال 1988 ، مجارستان دو سيستم بانكي را توسعه داد و قانون بازرگاني بسيار مهمي را تصويب كرد كه اين قانون راه را براي بلند پروازي هاي بازار در سالهاي پيش از كمونيست هموار مي ساخت . دولت Antall بين سالهاي 1990 تا 1994 اطلاحات بازاري زير را آغاز كرد :
ادامه مطلب
نگاهي به رشد اقتصادي چين و روابط آن با ژاپن
كشور كمونيستي چين كه راه پيوستن به‌نظام سرمايه‌داري و بازار آزاد را در پيش گرفته است، در چند سال اخير همچنان به رشد اقتصادي دو رقمي خود ادامه مي‌دهد.
امروز در تمام نقاط جهان، كالاهاي چيني بخش بزرگي از فروشگاه‌ها را به خود اختصاص داده‌اند، بگونه‌اي كه هم‌اكنون كشور چين لقب "كارخانه جهان" را بخود گرفته است.
بسياري از كارشناسان اقتصادي بر اين باورند كه بخش بزرگي‌از رشد اقتصادي چين مديون سرمايه‌گذاري‌هاي خارجي است كه چرخ‌هاي صادرات اين كشور را به حركت درآورده است.
البته اين موضوع را نيز نمي‌توان پنهان كرد كه سياست‌هاي اصلاحاتي و نرم اقتصادي دولت كمونيستي چين كه سبب جذب سرمايه‌هاي خارجي شده، خود از ديگر عوامل دگرگون شدن وضعيت اقتصادي اين كشور است.
در ميان كشورهاي‌سرمايه‌گذار در چين، ژاپن‌كه نخستين كشورنيرومند اقتصادي در آسيا و دومين كشور نيرومند اقتصادي جهان محسوب مي‌شود، جاي بزرگي را به خود اختصاص داده است.
رشد اقتصادي شتابان چين سبب شده است تا در درون ژاپن يك سري نگراني‌هايي پيرامون پديدار شدن يك رقيب بزرگ به‌نام "اژدهاي خفته" براي اين كشور بوجود آيد.
از سوي ديگر برخي ديدگاه‌ها در ژاپن، نيرومند شدن اقتصاد چين را يك فرصت خوب براي ژاپن دانسته و به اين موضوع به عنوان فال نيك نگاه مي‌كنند.
آمارهاي منتشر شده نشان مي‌دهد، هم‌اكنون حدود ۴۰هزار شركت ژاپني در چين سرمايه‌گذاري كرده و مشغول فعاليت در اين كشور هستند.
ادامه مطلب
نظام اقتصادي اروپا
نظام اقتصادي اروپا
نظام اقتصادي متشكل از 665 ميليون نفر در 48 ايالت مختلف است. مانند ديگر قاره‌ها ثروت ايالت‌هاي اروپا مختلف است اما به هر حال فقيرترين ايالت اروپا از فقيرترين ايالت قاره‌هاي ديگر در سطح بالاتري قرار دارد و مي‌توان آن را در GDP تعريف كرد و به واقع مي‌توان گفت در حد استاندارد هستند. اين تفاوت ثروت بيشتر در دو بخش غربي و شرقي به وضوح قابل رويت است. همه ايالت‌هاي اروپاي غربي، GDP بالا دارند و در سطح استاندارد زندگي مي‌كنند. نظام اقتصادي بسياري از ايالت‌هاي شرقي فروپاشي يوگسلاوي و USSR شكل گرفته است. اروپا به عنوان يك قاره بزرگترين نظام اقتصادي را داراست. بزرگترين نظام اقتصادي ملي از آن كشور آلمان است. اين كشور مقام سوم جهاني را در GDP فرمان و مقام چهارم قدرت خريد در GDP را از آن خود كرده است. اگر به اتحاديه اروپا به عنوان يك واحد نگاه كنيم، بزرگترين نظام اقتصادي در جهان را داراست.
پيشرفت نظام اقتصادي
تاريخچه نظام اقتصادي اروپا
پيش از سال 1945
پيش از جنگ جهاني دوم ايالت‌هاي صنعتي و مالي مهم اروپا، UK، فرانسه و آلمان بود. انقلاب صنعتي كه از انگلستان شروع شد؛ خيلي سريع در مدت بسيار اندكي سراسر قاره را در بر گرفت و اين شد كه اروپا به قدرت صنعتي بالايي دست يافت. جنگ جهاني اول اندكي ايالت‌هاي اروپايي را به سمت صنعتي شدن كشاند اما تا شروع درباره جنگ يعني جنگ جهاني دوم، نظام اقتصادي اروپا آنچنان گسترش يافت كه در اين زمينه مي‌توانست با US در قاره امريكا رقابت كند. اما اگر بخواهيم از بيرون به اين مساله نگاه كنيم در مي‌يابيم كه در كل جنگ جهاني اكثر مراكز صنعتي اروپا را نابود كرده است و اكثر زيرسازي‌هايي كه بعد از جنگ جهاني اول صورت گرفت، نيست و نابود شده است.
ادامه مطلب