چرا روز ملی خیام؟
اگرچه تلاش های چندی در دو دهه اخیر با نامگذاری روز های ملی برای برخی از قدما مثل فردوسی،حافظ،سعدی،عطار و خیام شده است اما بی توجهی مسئولین به این روزهای ملی که حتی حاضر به حضور در مراسم رسمی که هر ساله برپا می شود نیستند پیام نا مناسبی به نسل نو می دهد تا همچنان مرغ همسایه را غاز تصور و برداشته های دیگران تکیه کنند.البته از مدیران و مسئولین که نه زمان لازم برای کتاب خواندن دارند و نه علاقه کافی برای نزدیک شدن با مفاهیم و آثار شخصیت های ملی-اسلامی چندان دور از انتظار نیست که مثلا هنگام برگزاری مراسم روز ملی خیام به گونه ای نا متعارف به ارسال متنی بی محتوا و خالی از اندیشه اصیل اکتفا کنند و هر سال به اصطلاح آنرا سمبل کنند،در حالی که تصمیم شورای عالی انقلاب فرهنگی و دیگر مدیران ارشد نظام برای نامگذاری برخی موزه ها بنام شخصیت های علمی-ادبی ،دلایل متفاوت اجتماعی،فرهنگی داشته است.از جمله اینکه مردم بخصوص جوانان از میراث معنوی خود مطلع شوند وارج و اجر کافی به مقام و موقعیت علم و دانش نشان داده شود تا در مقام هجوم فرهنگ دیگران احساس بیهودگی و تهیدستی نکنند و همچنین نامگذاری این روزها بهانه ای بر حلاجی و ارزیابی آثار این بزرگان است تا همواره چشم به تجلیل دیگران نداشته باشیم.بدین منظور شاید کمترین انتظار حضور بالاترین مقام های فرهنگی در این مراسم باشد.
