استاندار کردستان در حالی از سفر اخیر معاون اول رئیس جمهور به این استان دفاع و از منتقدان گلایه می‌کند که مخالفان، دیدگاهی کاملا متفاوت با او دارند.
به گزارش خبرگزاری فارس از سنندج، چند روز پیش در خبرها آمد که استاندار کردستان در محفلی به منتقدان سفر اخیر معاون اول رئیس جمهور به این استان تاخته و برای برخی که افتتاح واحد صنعتی را با نانوایی قیاس کرده‌اند، ابراز تأسف کرده است.
حقیقت این است که طی قریب به دو سالی که از عمر دولت یازدهم سپری می‌شود، مسئولان مختلفی از مرکز کشور وارد استان کردستان شده‌اند که به نظر می‌رسد به لحاظ آماری در یک مقایسه ساده نسبت به دوران پیش از آن از رشد چشمگیری برخوردار بوده است.
ضرورت محرومیت‌زدایی از چهره استان کردستان، بویژه با توجه به اهمیت استراتژیک این منطقه و هم‌مرزی آن با جایی که اکنون دستخوش درگیری و تنش بسیار است، همه دست به دست هم داده تا شاهد رویکرد جدید و جدی‌تری نسبت به سال‌های قبل "به لحاظ حضور مسئولان" در این استان باشیم.
به جرئت می‌توان گفت به غیر از شخص رئیس جمهور، سایر عناصر اصلی قوای اجرایی و حتی مسئولانی رده بالا از سایر قوا نیز در این دو سال در استان کردستان حضور یافته‌اند که این موضوع، فی‌نفسه می‌تواند امری مثبت قلمداد شود.
اگر چه مردم این استان همچنان از حضور نیافتن شخص رئیس جمهور در کردستان گلایه‌مند هستند، اما با این‌حال، هم عامه مردم و هم کارشناسان و صاحب‌نظران معتقدند، سفر مسئولان بلندپایه اگر با بررسی دقیق وضعیت باشد و شکل فرمایشی به خود نگیرد، قادر است در تحلیل درست از وضعیت استان و سیاست‌گذاری صحیح برای استان مؤثر باشد.
اما همانگونه که اشاره شد، چندی پیش شاهد سفر اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس جمهور به استان کردستان بودیم، سفری که محور آن بازدید و افتتاح چند پروژه عمرانی عنوان شد.
همینجا باید توقف کرد و اندکی دقیق‌تر به این هدف عنوان شده در سفر معاون اوا رئیس جمهور بپردازیم. به اعتقاد برخی از نمایندگان مردم کردستان در مجلس شورای اسلامی، نبود طرح‌های مهم قابل افتتاح در این استان، مهم‌ترین دلیل عدم حضور رئیس جمهور در کردستان در این دو سال بوده است.
این دلیل به طور غیرمستقیم به توسعه نیافتگی استان کردستان و عقب ماندن آن از روند پرشتاب توسعه اشاره دارد و اگر فرض را بر صحت این گفته‌های وکلای مردم بگذاریم، آنگاه باید پرسید در چنین شرایطی، اساسا چه طرح‌های مهمی به یک‌باره متولد شده‌اند که مسئولی در جایگاه معاون اول رئیس جمهور برای افتتاح آنها به کردستان سفر کرده است.
آیا می‌توان پذیرفت ناگهان توسعه در کردستان نضج گرفته است و یا اینکه بودجه و اعتبارات کلان و قابل توجهی در این مدت به طرح‌های عمرانی نیمه‌تمامی که بسیاری از آنها با پیشرفت‌های فوق‌العاده اندک روبرو هستند، تزریق شده است و ما خبر نداریم؟!
تردیدی نیست که اگر اینگونه پروژه‌ها به آن اندازه مهم بوده‌اند که معاون اول رئیس جمهور را به سفر به کردستان واداشته‌اند، آیا امکان آن نبود که با اندکی درنگ، چند طرح دیگر را نیز به این مجموعه اضافه کرد و آنگاه با کنار هم قرار دادن آنها، رئیس قوه مجریه را مجاب به سفر به این استان می‌نمود؟
نیت واقعی سفر معاون اول آقای روحانی به کردستان هر چه باشد، نباید از نظر دور داشت که حضور این مدیران به تدریج برای مردم استان به امری عادی "و اگر نگوئیم تکراری" مبدل می‌شود، آنها می‌پرسند دستاورد این سفرها چیست و چه فوایدی در کنار هزینه‌های آن برای منطقه دارد؟
اگر چه استاندار کردستان در همان محفل، مهم‌ترین دستاورد سفر را تثبیت عدم خروج آب سدهای این استان و انتقال به سایر نقاط عنوان کرد، اما حقا و انصافا، آیا چنین نتیجه‌ای می‌تواند به عنوان یک‌دستاورد تلقی شود؟
این مسئله مانند آن است که به کسی بگوئید اجازه می‌دهیم پولت را در جیب خودت نگاه داری و آن را به دیگران ندهی! آیا چنین موضوعی می‌تواند دستاورد تلقی شود؟!
سخن پایانی آنکه، تردیدی نیست سیاه‌نمایی و حرکت در مسیر خارج از انصاف، پسندیده هیچ عقل سلیمی نیست، اما شاید بهتر باشد دولت محترم به جای مقابله به مثل، تلاش کند در راستای توسعه استان البته با پذیرفتن نقاط ضعف و ایرادات خود، گام‌هایی سریع‌تر و بلندتر بردارد.
به امید آن روز...
انتهای پیام/79012/م40/
