تاريخ : دوشنبه 6 مهر 1394  | 11:57 AM | نویسنده : مهدی گلشنی
چقدر زود دیر می‌شود

فیلم «رفقای خوب» ساخته مجید قاری‌زاده را می‌توان تلنگری برای این مسئله دانست که فرصت‌های زندگی در کمترین زمان ممکن از دست می‌روند و به همین دلیل باید به پیشکسوتان و بزرگان خود احترام گذاشت.

خبرگزاری فارس: چقدر زود دیر می‌شود
 

به گزارش خبرگزاری فارس از همدان، فیلم سینمایی «رفقای خوب» ساخته مجید قاری‌زاده در بیست و جشنواره فیلم نوجوان همدان اکران شد.

نام بازیگران بزرگ سینمای ایران چون جمشید مشایخی، محمد کاسبی، داریوش اسدزاده هر فردی را وسوسه خواهد کرد تا به دیدن این فیلم بنشیند.

این فیلم در بیست و نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم نوجوان انتظارات را در حد نام و نشان این افراد برآورده نخواهد کرد. ریتم آرام فیلم و روایتی که بیشتر به دنبال زنده کردن نوستالژیک‌های افراد و زنده کردن خاطرات یک فرد در دوران نوجوانی است، موفق به جذب مخاطب نوجوان نشد تا از پس رقبای بزرگی چون دنیای مجازی، شبکه‌های اجتماعی و بازی‌های یارانه‌ای برآید.

بدون تردید پیامی که کارگردان انتخاب کرده تا با این فیلم به جامعه منتقل کند، امری مقدس و قابل احترام است، اما طبیعتا‌ً برای نوجوان امروز کمتر قابل درک خواهد بود.

برخی از قصه‌های فیلم چون دستگیری علی عطاری نوه بازیگر معروف سینمای ایران حسین عطاری که جمشید مشایخی در آن ایفای نقش کرده، به جرم یافتن مواد مخدری که توسط مسافر دیگر شمال در کیف دوربین گذاشته است، به مانند یک تکه ناهمگون با کل جریان فیلم است که منجر به یک اتفاق خارق‌العاده نخواهد شد.

در ابتدای وقوع این رویداد تماشاگر گمان می‌کند این نقطه‌ای است که پدر یعنی حسین عطاری و پسرش محمد عطاری که پدر علی است، به هم نزدیک خواهند شد، زیرا محمد، پدر را به آسایشگاه سالمندان سپرده است، اتفاقی که رخ نمی‌دهد یا حداقل نمی‌توان منشأ آن را در این سکانس‌ها دانست.

«رفقای خوب» هرچند موضوع بسیار ارزشمندی را انتخاب کرده، اما منتقل‌کننده خوبی برای پیامش نیست.

ساخته قاری‌زاده را در کل نمی‌توان انتخاب خوبی برای جشنواره دانست زیرا صرف وجود یک بازیگر نوجوان در آن، این فیلم را مناسب جشنواره نوجوان نمی‌کند.

این فیلم هرچند می‌تواند برای همه افرادی که خاطرات خوبی با پدربزرگ و مادربزرگ خود داشتند، اثر خوبی باشد اما برای نوجوانی که شاید هم اکنون پدربزرگ و مادربزرگش در کنارش است و به دلیل تفاوت فاحش نسل‌ها هرگز یکدیگر را درک نمی‌کنند، نمی‌تواند جذاب باشد.

این فیلم با برگزاری یک بزرگداشت نه چندان مفصل برای هنرمند بزرگ سینما حسین عطاری خاتمه می‌یابد، بزرگداشتی که البته چندان هم در خور شأن یک هنرمند بزرگ نیست و حداقل هیچ یک از مسئولان کشور نیز در‌ آن حضور ندارند.

«رفقای خوب» با تلنگری بر مسئولان درباره لزوم بزرگداشت پیشکسوتان بزرگی چون جمشید مشایخی و دیگر برجستگان سینمای ایران پایان می‌یابد و فرزند ناخلف استاد نیز به یکباره دچار تحول می‌شود و از پدر خود حلالیت می‌طلبد.

انتهای پیام/89040/س30



نظرات 0