و می دانم که حتما سر به ما هم می زنی آقا

 
 
خدا را شکر  بین  شهر ما از تو نشان  پیداست
کمی از پشتِ بامِ خانه ی ما،  جمکران  پیداست
 
اگر هر جای دنیایم  دلم  در یک  خیابان است
همیشه نیمه ی شعبان دلم در چهار مردان است
 
خیابانی که دل سرمستِ یوسف می شود در آن
و با اصرار هی شربت تعارف می شود در آن
 
به پایِ دل به شوق دیدنِ دلدار خواهم رفت
پیاده از حرم  با گریه تا  گلزار خواهم رفت
 
حرم .. گلزار، احساس صفا تا مروه را دارد
و بالای  سرم  یک  کعبه ی زیبا  خدا دارد
 
منِ بیچاره دنبال تو هستم، چاره ی من چیست؟
تو هستی در میان  ما  ولی  توفیق  دیدن  نیست
 
و می دانم مرا که دل به تو بستم تو می بینی
اگر چه اهل پایین شهر قم هستم تو می بینی
 
و می دانم که حتما سر به ما هم می زنی آقا
تو حتی سر به جشن بچه ها هم می زنی آقا
 
چه می شد باز کودک می شدم با شور دلتنگی
دوباره  کوچه  را  تزئین  کنم  با  کاغذ رنگی
 
و می خواند  تو را  حتی نگاه  بچه ها  آقا
برای  کودکان  چشم  بر راهت  بیا  آقا
 
سید حمید رضا برقعی


[ سه شنبه 12 خرداد 1394  ] [ 1:19 PM ] [ KuoroshSS ]

می زنی بر دفترم با مهر خود تایید را؟

 
آسمان بیدار کرد از خواب خوش خورشید را
عشق زد بر گردنش یک رشته مروارید را
 
عطر نرگس ها وزید و باز باران خنده کرد
مست کرد از گوشه ی هر نغمه اش ناهید را
 
باد  بر گیسوی  باغ  انتظارش  شانه  زد
تا به رقص انداخت موجش شاخه های بید را
 
ماه پشت پرده بالا زد حجاب ابر را
تا زمین بهتر ببیند آنچه می تابید را
 
چند قرن است این غزل ها از بیانت عاجزند
واژه ها  وا  کرده اند  اینجا  لب  تمجید  را
 
ای یقین محض هر که پشت در جا مانده است
می رسد  روزی  که  می کوبد  در امید  را
 
آه! وقتی لحظه ی تحویل دل ها باشی و ...
با  اذان  خود  گواراتر  کنی  این  عید  را
 
من کلاس اول شعرم اجازه یک سؤال
می زنی بر دفترم با مهر خود تأیید را؟
 
زهرا محمودی


[ سه شنبه 12 خرداد 1394  ] [ 1:00 PM ] [ KuoroshSS ]

مژده همه جهانیان . . .

 
رایحه ی  ظهور او  پُر شده  در همه جهان
عطر خوش وصال او می رسدم ز هر کران
 
هر طرف  است  آیتی  زآمدنش  علامتی
هر طرفی و صحبتی از رُخِ آن عزیزِ جان
 
از سر شوق وصل او گشته جهان به گفتگو
گشته  همیشه  نام  او  ورد  زبان  عاشقان
 
حسّ بکنم حضور او، رایحه ی ظهور اوــ
در دل من ز شور او  پُر شده قدر کهکشان
 
می شنوم  ندای او لطف  صدای پای او
دل شده در هوای او مملو شوقِ بی امان
 
گشته همه وجود من در همه تار و پود من
بود من و نبود من بسته به صاحب الزمان
 
وعده ی حقّ ایزدی، وارث نسل سرمدی
عطر گل محمّدی کرده معطر این زمان
 
مژده همه جهانیان اهل زمین و آسمان
می رسد آن نکو زمان فصلِ وصالِ دلستان


[ دوشنبه 11 خرداد 1394  ] [ 10:47 PM ] [ KuoroshSS ]

. . . مثل همیشه

 
 
دردم  مُداوا می کنی  مثل همیشه
عقده  ز دل  وا  می کنی  مثل همیشه
 
آیینه زیبا می شود  با  یک  نگاهت
دل را تو شیدا می کنی مثل همیشه
 
دروازه ی  لطف و کرم  را  می گشایی
وقتی  که  لب  وا  می کنی  مثل همیشه
 
از گوشه ی چشمت کرَم می ریزد آقا
از بس که غوغا می کنی مثل همیشه
 
پرونده ی  اعمال  ما  گرچه  سیاه است
می دانم  امضا  می کنی  مثل همیشه
 
دل مرده ام  امّا  تو  با  یک  گوشه چشمی
کار  مسیحا  می کنی   مثل  همیشه
 
بهر ظهور  خود  چرا  ای  یوسفِ عشق
امروز  و  فردا  می کنی  مثل  همیشه
 
تو  مثل  بابایت  علی  غمهای  خود  را
با   چاه   نجوا   می کنی   مثل  همیشه
 
تو مثل زهرا مادرت از بس که خوبی
با  ما  مدارا  می کنی  مثل  همیشه
 
شبهای  جمعه  کربلا  همراه  مادر
تو روضه  برپا  می کنی مثل همیشه
 
سید مجتبی شجاع


[ دوشنبه 11 خرداد 1394  ] [ 10:19 PM ] [ KuoroshSS ]

می رسد روزی که ای شاه وفا می بینمت

 
 
می رسد روزی که بی چون و چرا می بینمت
می رسد  روزی  که  ای  شاهِ  وفا می بینمت
 
عاملِ وصلِ من  و  تو  ذوقِ  بارانی  بُوَد
می رسد روزی که با حالِ بُکا می بینمت
 
می رسد روزی که تکیه می دهی بر کعبه وُ
در  کنار  خانه ی  امنِ  خدا  می بینمت
 
من  امیدِ  وصلِ  دیدارِ تو را دادم به دل
یوسفِ گمگشته ی خیرُ النّسا می بینمت
 
یا بن طاها  یا بن یاسین  یا بن طور  آقای من
شاهِ دین  حَبلُ المَتین  کهفُ الوَری  می بینمت


[ دوشنبه 11 خرداد 1394  ] [ 9:58 PM ] [ KuoroshSS ]

مولای من بیا که جهان بی قرار توست

 
ای آفتاب عشق و عدالت شتاب کن
بازآ  قنوتِ  باغچه را مستجاب کن
 
این خاک تشنه بی تو به باران نمی رسد
باغِ  خزان  زده  به  بهاران  نمی رسد
 
خورشیدی و زمین و زمان در مدار توست
مولای  من  بیا  که  جهان  بی قرار توست
 
تنها  تو  منجی  بشر  و  آدمیّتی
اصلا تویی که فلسفه ی خاتمیّتی
 
تو سِرّ سجده های ملائک بر آدمی
تو رازِ سَر به مُهرِ سَحَرهای عالمی
 
ماتمکده ست کعبه ی بی تو، خلیل عشق
چشمان  توست  کعبه،  بیا ای دلیل عشق
 
با  صد هزار  جلوه ی  مشهود  می رسی
با  نغمه ی  الهی  داوود  می رسی
 
موسی شدی و طور به سویت شتافته ست
نیل است که به شوق تو سینه شکافته ست
 
سیمای تو ز یوسف مصری ملیح تر
همراه  تو مسیح  و تو از او مسیح تر
 
آیات حُسن و فضل و کمالِ تو بی حد است
خوی و خصال تو  همه  عین  محمّد  است
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
همراه توست معجزه های پیمبری
داری به روی شانه عبای پیمبری
 
مولا  بیا  به  دین  بده  روح  دوباره ای
با  ذوالفقار  فتح،  شکوه  دوباره ای
 
برپاست نهروان و جمل های دیگری
بیتُ الحرام و لات و هُبَل های دیگری
 
هر سنگ را نگاه تو سِجّیل می کند
یا  هر  پرنده  را  چو ابابیل می کند
 
یوسف رحیمی


[ دوشنبه 11 خرداد 1394  ] [ 9:28 PM ] [ KuoroshSS ]

یا امام العصر ما زان توایم

 
یا امامَ العَصر ما  زانِ توایم
بنده ی انعام و احسان توایم
 
بر نمی داریم سر از خاک درت
تا  ابد  بر عهد  و  پیمانِ  توایم
 
در  صراطِ  مستقیمِ  بندگی
پیرو ارشاد و برهان توایم
 
پُر شود از فتنه، گر روی زمین
بیم  نَبوَد  چون  غلامانِ  توایم
 
پیشه ی ما عشق و شوقِ کوی توست
چاکرانه   سر  به   فرمانِ   توایم
 
هر کسی مطلوب و معشوقی گرفت
ما   گرفتار  و   پریشانِ   توایم
 
هر کسی را علّت و بیماری است
ما  همه  بیمارِ  هجرانِ  توایم
 
دردمندانیم  از  سوزِ  فراق
جملگی محتاجِ درمانِ توایم
 
مُلکِ دنیا گر همه از آن ماست
ریزه خواران  سر خوان  توایم
 
ور چو خورشیدیم بر اوج سپهر
ذرّه ای  از  مِهرِ رخشانِ توایم
 
«لطفیِ صافی» بگو با وَجد و شوق
یا  ولیّ عصر  ما  زانِ  توایم
 
آیة الله لطف الله صافی گلپایگانی


[ دوشنبه 11 خرداد 1394  ] [ 2:19 PM ] [ KuoroshSS ]

کاش . . .

 
کاش بر خیمه ی سبزت گذرم  می افتاد
کاش بر صورتِ ماهت نظرم  می افتاد
 
کاش از چشمِ تر تو دو سه قطره باران
پسر فاطمه   بر  چشمِ  ترم  می افتاد
 
کاش در لحظه ی تاریکِ گناهان آقا
مرده بودم به خدا بال و پرم می افتاد
 
کاش از سوی تو ای صاحبِ ما یک قرعه
گریه  و  ناله  به  وقت  سحرم  می افتاد
 
کاش آن روز که در کرب و بلا  می باشی
لحظه ای  هم  گذر من  به  حرم  می افتاد
 
کاش هر جمعه که می شد، فقط  از عشقِ خودت
فکر   دنبال   تو   گشتن   به   سرم   می افتاد


[ دوشنبه 11 خرداد 1394  ] [ 2:09 PM ] [ KuoroshSS ]

مردیم و نمردیم

 

جانانی و جان بر تو سپردیم و نمردیم

در هُرمِ نگاهِ تو  فسردیم  و  نمردیم

 

نقش است به پیشانی چین خورده ز غیرت

ما جان به در از داغِ تو بردیم  و نمردیم

 

ابرو  گره  درهم  زده چشمانِ شفق رنگ

دندان  به  لب  خویش  فشردیم  و نمردیم

 

ظرف دل بی حوصله جوش آمد و سر رفت

خون دل  جاری شده  خوردیم  و  نمردیم

 

اقبال نگون بخت  نگر کاین همه سر را

تا  مرز  قدم های  تو  بردیم  و  نمردیم

 

یک عمر نفس آمد و برگشت و به تسبیح

عمری  دلِ بی عار  شمردیم  و  نمردیم

 

ما زنده ی عشقیم  که  با عشق  بمیریم

صد  مرتبه  از داغ تو مردیم و نمردیم

 

 

محمود کریمی



[ دوشنبه 11 خرداد 1394  ] [ 12:54 PM ] [ KuoroshSS ]

با داده قناعت کن

 
 
 
با داده قناعت کن  و  با  داد  بِزی
 
در  بندِ  تکلُّف  مشو   آزاد  بِزی
 
در  بِه  زِ خودی نظر مکن غُصّه مخور
 
در  کم  زِ خودی  نظر کن  و شاد  بِزی
 
 
رودکی


[ یک شنبه 10 خرداد 1394  ] [ 11:38 PM ] [ KuoroshSS ]