محور : معرفي كتاب

 دکتر حسین عبده تبریزی

اندیشه آزادی اقتصاد سیاسی 100 ساله ایران را کوتاه – اما به‌گونه‌ای عمیق – مرور می‌کند. کتاب بس خواندنی است؛ زمین‌گذاشتن آن بی آن‌که خواننده به صفحه آخر برسد، دشوار است. دو استاد برجسته اقتصاد کشور به‌همراه دانشجوی خود مطالب را فراهم آورده، و براساس شواهد و داده‌های دیگران از اقتصاد ایران، به‌تحلیل می‌پردازند. آن‌چه کتاب را برجسته می‌کند، شواهد و دلایل تاریخی ذکرشده نیست، چرا که بسیاری از آن‌ها را قبلاً خوانده بودیم؛ بلکه، این خط تحلیل و فرضیه ارائه شده است که تازگی دارد.

اندیشه آزادی
نگاهی از منظر اقتصاد سیاسی به تجربه ایران معاصر
محمد طبیبیان، موسی غنی‌نژاد، حسین عباسی علی کمر
پیشبرد، 1388

 اندیشه آزادی اقتصاد سیاسی 100 ساله ایران را کوتاه – اما به‌گونه‌ای عمیق – مرور می‌کند. کتاب بس خواندنی است؛ زمین‌گذاشتن آن بی آن‌که خواننده به صفحه آخر برسد، دشوار است. دو استاد برجسته اقتصاد کشور به‌همراه دانشجوی خود مطالب را فراهم آورده، و براساس شواهد و داده‌های دیگران از اقتصاد ایران، به‌تحلیل می‌پردازند. آن‌چه کتاب را برجسته می‌کند، شواهد و دلایل تاریخی ذکرشده نیست، چرا که بسیاری از آن‌ها را قبلاً خوانده بودیم؛ بلکه، این خط تحلیل و فرضیه ارائه شده است که تازگی دارد.

...

محور : معرفي كتاب

 علی سرزعیم

کتاب تبهکاران اقتصادی (فساد، خشونت و فقر ملتها) نوشته ریموند فیسمن و ادوارد میگل با ترجمه بسیار روان، دلکش و خواندنی دکتر فرخ قبادی توسط انتشارات نگاه معاصر در سال 1388 به شکلی نیکو منتشر گردیده است. نویسندگان کتاب اساتید نسبتا جوان حوزه اقتصاد توسعه در دانشگاه های ممتاز آمریکا هستند که رویکرد جدیدی را به مسائل قدیمی اقتصاد توسعه برگزیده اند و در این مسیر مشغول به تحقیق و پژوهش هستند. آنها یافته های خود را که به شکل مقالات پژوهشی و علمی در ژورنال های آکادمیک با استانداردهای دشوار علمی منتشر کرده بودند و از این رو شاید برای عموم مردم قابل فهم و استفاده نبود را اینک با زبانی ساده و همه فهم و در عین حال شیرین و خواندنی عرضه کرده اند و از همه پیچیدگی های ریاضی و آماری و مدلسازی مربوط به نگارش مقالات علمی در این کتاب صرف نظر نموده اند. ازاینرو کتاب گزارشی همه فهم و جذاب از مقالات تحقیقی نویسندگان کتاب به شمار می رود.

کتاب تبهکاران اقتصادی (فساد، خشونت و فقر ملتها) نوشته ریموند فیسمن و ادوارد میگل با ترجمه بسیار روان، دلکش و خواندنی دکتر فرخ قبادی توسط انتشارات نگاه معاصر در سال 1388 به شکلی نیکو منتشر گردیده است. نویسندگان کتاب اساتید نسبتا جوان حوزه اقتصاد توسعه در دانشگاه های ممتاز آمریکا هستند که رویکرد جدیدی را به مسائل قدیمی اقتصاد توسعه برگزیده اند و در این مسیر مشغول به تحقیق و پژوهش هستند. آنها یافته های خود را که به شکل مقالات پژوهشی و علمی در ژورنال های آکادمیک با استانداردهای دشوار علمی منتشر کرده بودند و از این رو شاید برای عموم مردم قابل فهم و استفاده نبود را اینک با زبانی ساده و همه فهم و در عین حال شیرین و خواندنی عرضه کرده اند و از همه پیچیدگی های ریاضی و آماری و مدلسازی مربوط به نگارش مقالات علمی در این کتاب صرف نظر نموده اند.

...

محور : اقتصاد

 آرت کاردن، مترجم: مصطفی بی غم

آیا بازار آزاد به فقرا صدمه می‌زند؟ وظایف مسیحیان در قبال اینان چیست؟ دلایلی خواهم آورد که بازار آزاد، نسبت به فقرا بسیار بخشنده است طوری که در بلندمدت به برابری درخوری می‌انجامد. همچنین به بررسی مباحث تکراری درباره تجارت و جهانی شدن نیز خواهم پرداخت.

مقدمه

دو وعده غذایی را مجسم کنید. خوراک اول در دسترس یک اشراف زاده‌ اسکاتلندی در اواخر قرن هفدهم است. این خوراک احتمالا شامل پنیر، نان و گوشت است. شاید میوه و سبزی‌های فصل و یک گیلاس شراب فرانسوی هم داشته باشد. خوراک دوم دردسترس دهقانی اسکاتلندی در همان دوران است. خوراک دهقان چیزی جز مخلوط رقیقی از شیر و سبوس جو نیست. اختلاف بین این دو بسیار زیاد است.

حال خیلی سریع تا سال 2004 پیش بروید و دو خوراک متفاوت را مجسم کنید. این بار اما شام بیل گیتس(1)  را با شام جو سیکسپک(2)  مقایسه کنید. بیل احتمالا لذیذترین گوشت‌ها، پنیرها، نان‌ها، میوه‌ها، سبزی‌ها و شراب‌هایی را که با پول می‌توان خرید، دارد. جو هم شاید شامی، نان، سبزی بسته بندی شده و چای شیرین داشته باشد. اختلاف بین این دو ناچیزست.

.....

محور : پول و سرمايه

 نویسند: فردریش فون هایک، مترجم: حسن افروزی

سیاست مداری که بر پایه ی نسخه های کینز عمل می کند،‌ اهمیتی به این مساله نمی دهد که درمان موفق وی در طولانی مدت باعث ایجاد بیکاری بیشتر خواهد شد. چرا که آن هنگام دیگر او در مسند قدرت نیست و او مورد مواخذه قرار نخواهد گرفت. کسانی که مواخذه می شوند نه ایجاد کنندگان تورم بلکه متوقف کنندگان آن اند. چه تله ای برای سیستم دموکراتیک می توانست از این هولناک تر باشد؟ بنابراین تنها امید ما برای داشتن یک سیستم پولی باثبات یافتن راهی برای محافظت از پول در برابر سیاست است.

...

محور : اقتصاد

 دنی رودریک، ترجمه: جعفر خیرخواهان

رابطه بین نظام سیاسی یک ملت و عملکرد اقتصادی آن یکی از بنیادی‌ترین و پرمطالعه‌ترین موضوعات در همه علوم اجتماعی است. کدام نظام برای رشد اقتصادی بهتر است: دست هدایتگر قوی که از فشار رقابت سیاسی آزاد باشد یا تکثر گروه‌های رقیب که فضای باز برای اندیشه‌های جدید و بازیگران سیاسی جدید ایجاد می‌کند؟
به نظر می‌رسد نمونه‌های شرق آسیا (کره جنوبی، تایوان، چین) اولی را پیشنهاد می‌کنند. اما سپس چگونه می‌توان این واقعیت را تبیین کرد که تقریبا تمام کشورهای ثروتمند (به استثنای آنهایی که ثروتشان را فقط متکی به منابع طبیعی هستند) دموکراتیک هستند؟ آیا باید فضای باز سیاسی مقدم بر رشد اقتصای باشد یا که رشد اقتصادی به دنبال خود فضای باز سیاسی را هم می‌آورد؟
وقتی به شواهد منظم تاریخی و نه موردهای خاص نگاه می‌کنیم در می‌یابیم که از اقتدارگرایی رشد اقتصادی اندکی حاصل می‌شود. به ازای هر کشور اقتدارگرایی که موفق به رشد سریع شده است چندین کشور دیگر وجود دارد که در فلاکت و بدبختی دست و پا می‌زنند. به ازای هر لی کوان یو سنگاپور، بسیاری کشورهای دیگر شبیه موبوتو سسه سکو کنگو وجود دارد.
وقتی که به مقایسه رشد اقتصادی بلندمدت می‌رسیم دموکراسی‌ها نه فقط از دیکتاتوری‌ها جلو می‌زنند بلکه در چندین جنبه مهم دیگر نیز عملکرد بهتری دارند. آن‌ها ثبات اقتصادی بیشتری فراهم می‌کنند که بر اساس افت و خیز چرخه کسب و کار اندازه‌گیری می‌شود. آن‌ها در تعدیل شوک‌های اقتصادی بیرونی (از قبیل بدترشدن رابطه مبادله، یا توقف ناگهانی ورود سرمایه خارجی) بهتر عمل می‌کنند. آن‌ها سرمایه‌گذاری بیشتری در سرمایه انسانی، بهداشت و تحصیلات می‌کنند و جوامع عادلانه‌تری بوجود می‌آورند.
برعکس در رژیم‌های اقتدارگرا، نهایتا اقتصادهایی داریم که به مانند نظام سیاسیشان حالت شکنندگی دارند. توان اقتصادی آن‌ها، وقتی که وجود داشته باشد متکی به قدرت رهبران یکه سالار یا اوضاع مطلوب اما موقتی است. آن‌ها توانایی رسیدن به نوآوری اقتصادی مداوم یا رهبری اقتصادی جهانی را ندارند.
در نگاه اول، به نظر می‌رسد که چین یک استثنا است. چین از انتهای دهه ۱۹۷۹ و پس از پایان تجربیات وحشتناک و شکست‌خورده مائو تاکنون، عملکرد بسیار خوبی داشته است و نرخ رشد اقتصادی بی‌نظیری را تجربه کرده است. اگر چه برخی تصمیم‌گیری‌های محلی به صورت دموکراتیک است، اما حزب کمونیست چین کنترل شدیدی بر سیاست‌های ملی داشته و تصویر حقوق بشر این کشور با سواستفاده‌های مکرر مخدوش شده است.
اما چین هنوز کشور نسبتا فقیری باقی مانده است. پیشرفت اقتصادی آینده آن بستگی بسیار زیادی به این دارد که آیا به‌‌ همان طریقی که توانست اقتصادش را آزادسازی و باز کرد موفق می‌شود نظام سیاسی را به روی رقابت باز کند. اگر این دگرگونی‌ها صورت نگیرد، نبود سازوکارهای نهادینه‌شده برای اعتراض و سازماندهی مخالفان، سرانجام به درگیری‌هایی منجر خواهد شد که بر ظرفیت رژیم در سرکوب غلبه خواهد کرد. ثبات سیاسی و رشد اقتصادی هر دو آسیب خواهد دید.
در عین حال، روسیه و چین هر دو اقتصادهای بزرگ و قدرتمندی هستند. وجود این نمونه‌ها می‌تواند رهبران سایر کشور‌ها را گمراه کند که فکر کنند آن‌ها نیز می‌توانند به سروری اقتصادی برسند در حالی که فضا را برای مخالفان سیاسی داخلی هر چه بیشتر سخت‌تر کنند.
ابرقدرتهای اقتصادی خوش‌آتیه واقعی نه چین و روسیه بلکه کشورهایی مثل برزیل، هند و آفریقای جنوبی هستند که با موفقیت گذارهای دموکراتیک را طی کرده‌اند و بعید است عقبگرد نمایند. البته هیچ کدام از این کشور‌ها بدون مشکل نبوده‌اند. برزیل هنوز خیلی کار دارد تا به پویایی اقتصادی کاملی برسد و مسیر رشد سریع را پیدا کند. دموکراسی هند در مقاومت با تغییرات اقتصادی احتمال دارد دیوانه‌وار عمل کند. و آفریقای جنوبی از میزان بالای بیکاری رنج می‌برد.
با همه این‌ها چنین چالشهایی در مقایسه با وظایف سنگین دگرگونی نهادی که در انتظار کشورهای اقتدارگرا می‌باشد‌، هیچ است. پس تعجب نکنید اگر هند بسیار بهتر از چین عمل کند و برزیل یا آفریقای جنوبی سرانجام روسیه را پشت سر بگذارند.


منبع : رستاك

محور : اقتصاد جهان

مارک رو (استاد دانشگاه هاروارد)، مترجم: آرش پورابراهیمی

مهمترین سوال روز در مورد مصر این است که آیا انقلاب در این کشور می‌تواند به یک نظام سیاسی باز و دموکراتیک منجر شود یا اینکه دوباره استبداد برقرار خواهد شد؟ اما در این میان آینده اقتصادی انقلاب مصر هم به همین اندازه برای مصریان و جهان اهمیت دارد.

طی ربع قرن گذشته، یکی از اصلی ترین توصیه‌های نهادهایی مانند صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی جهت توسعه بین‌المللی، تقویت بازارهای مالی کشورهای در حال توسعه بوده است. بازارهای مالی قوی تر باعث خواهند شد تا پس اندازها به جایی سرازیر شوند که بیشترین تاثیر را بر رشد اقتصاد داشته باشند، در نتیجه تقویت بازارهای مالی یکی از کلیدی ترین پیش نیازهای توسعه محسوب می‌شود. صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی مطالعات زیادی را در مورد عواملی که باعث تقویت و یا تضعیف بازارهای مالی می‌شوند انجام داده اند. تمرکز برخی از این تحقیقات بر کیفیت نهادهایی مانند قوه‌قضائیه و اداره مالیات قرار دارد، برخی دیگر از بررسی‌ها تاکید بیشتری بر کیفیت قوانین شرکت‌ها دارد و نگاه گروه دیگری از این بررسی‌ها شامل آزادی تجاری و کاهش مالیات‌ها می‌شود و البته حق مالکیت در میان تمام بررسی‌ها از نقش پررنگی برخوردار است.

با این‌حال با نگریستن به آنچه در کشورهای در حال توسعه رخ داده است به نتایج ناامید کننده‌ای می‌رسیم چرا که می‌توان کشورهایی را یافت که نظام قضایی خود را بهبود بخشیده اند، کارایی نظام مالیاتی را افزایش و فساد را هم به نحو موثری کاهش داده‌اند اما با اینحال چنین اقداماتی تاثیر مثبت چندانی بر بازارهای مالی آنها نداشته است.

همچنین با نگاهی به تجربه آمریکا، انگلستان و ژاپن در مورد توسعه بازارهای مالی به نظر می‌رسد که عامل دیگری هم بر تقویت بازارهای مالی موثر است و تا زمانی که وجود نداشته باشد بقیه عوامل هم موفقیت چندانی کسب نخواهند کرد. این عامل دیگر، ثبات سیاسی است. در یک محیط سیاسی با ثبات است که سرمایه گذاران و بنگاه‌ها بدون نگرانی از اینکه دولت آینده ممکن است تمامی شرایط را به هم بریزد و سرمایه آنها را تهدید کند اقدام به سرمایه‌گذاری می‌کنند. بررسی‌هایی که در این مورد در دانشگاه هاروارد انجام شد نشان داد که بی‌ثباتی سیاسی تاثیر بسیار زیادی بر عدم موفقیت در توسعه بازارهای مالی دارد. البته باید توجه کرد که ثبات سیاسی‌ای که از روی ایجاد ترس و وحشت ایجاد شده باشد، یعنی همان ثباتی که حسنی مبارک در مصر برقرار کرده بود، برای توسعه واقعی بازارهای مالی کافی نیست چرا که رژیم‌های استبدادی که درآمد بالایی هم دارند بیشتر به سمت رفتارهای دلبخواهی تمایل دارند که این مسئله باعث کاهش اطمینان سرمایه گذاران خواهد شد. با این تفاسیر اگر انقلاب مصر به ایجاد یک نظام سیاسی باز و دموکراتیک با محوریت طبقه متوسط منجر شود که در آن مردم احساس کنند در دولت سهم دارند آنگاه اقتصاد مصر می‌تواند از مزایای هنگفتی بهره مند شود.
منبع: تهران امروز


 

محور : اقتصاد جهان

 هومن ابوترابی

 روابط اقتصادی دو کشور چین و آمریکا به‌دلیل حجم اقتصاد هر دو کشور و گسترش روزافزون اقتصاد جهانی، تأثیر بسیار شگرفی بر مناسبات و شکل کنونی جهان در همه ابعاد دارد و به همین دلیل بررسی آن دارای اهمیت زیادی است.

 پویایی روابط بین این دو کشور، تعادل اقتصاد جهانی را افزایش خواهد داد و ساختار تجارت و سیستم‌های مالی را متحول خواهد کرد. در عین حال ادامه اختلافات این دو کشور می‌تواند مشکلات اقتصاد جهانی را دوچندان کند. چین اخیرا جایگاه ژاپن را به‌عنوان دومین قدرت اقتصادی جهان گرفته است. قدرت رو به افزایش چین، باعث شده که این کشور اکنون جایگاه ثابتی در معادلات اقتصادی جهان پیدا کند. گزارش زیر به‌طور مبسوط به آینده مناسبات چین و آمریکا می‌پردازد.

...

محور : اقتصاد خانواده

 پائولا زوچمن، مترجم: محمدرضا فرهادی‌پور، منبع: نیوزویک

شوهرم بعد از مشاجره‌ای تند و زننده- کابینت‌های آشپزخانه دوباره باز رها شده بودند و کلمات هم رد و بدل - برای اثبات یک نکته، نموداری کشید که وضعیت فعلی ازدواج‌مان را نشان می‌داد.

نکته او این بود که روزهای بد ما بیش از روزهای خوب‌مان است و چیزی برای درمان آن لازم بود، اما این نمودار مرا به فکر فرو برد: شاید، من واقعا در جست‌وجوی درمانی بودم. شاید راه‌حل منازعه زناشویی ما نباید در نیمکت روان‌ درمان‌گران پیدا شود، بلکه باید در زبان سخت داده‌های تجربی یافت شود.
به عنوان یک ویراستار اخبار تجاری، پیش از این در اخباری پیرامون حباب‌های مسکن، اختلال بازار و انگیزه‌ها فرو رفته بودم که به‌طور عجیب و غریبی، به‌نظر می‌رسد نکات موازی‌ای در خانه دارند. حباب رابطه من مدت کوتاهی بعد از اینکه گفتم «من هستم» ترکیده بود. آیا ما به اندازه کافی سازگار نبودیم- یا تنها به انگیزه‌های سرخوشانه واکنش نشان داده بودیم؟
درک می‌کنم که شاید این موضع برای بعضی‌ افراد دیوانه‌وار به نظر برسد، اما متقاعد شده بودم که من در چیزی بودم که اصول علم اقتصاد- اغلب مبتنی‌بر حقیقت و همیشه عملی- می‌توانستند مسیری را برای سعادت یک زوج آشکار سازند؛ بنابراین تلفن را برداشتم و به گری بکر زنگ زدم. این کار هم ممکن است دیوانه‌وار به نظر بیاید. گری بکر یکی از مشهورترین اقتصاددانان در قید حیات جهان است. او جایزه نوبل اقتصاد و مدال آزادی ریاست‌جمهوری را برده است، اما آیا او می‌توانست در خصوص رابطه [زناشویی] هم به من مشاوره بدهد؟
در واقع، او می‌توانست. او حدود یک تن مطلب در خصوص اقتصاد خانواده نوشته است و در زندگی زناشویی‌خودش هم درباره آن فکر می‌کند. او می‌گفت این است چرایی اینکه همسرش بیشتر کار خانه را انجام می‌دهد. از آنجا که وقت او، براساس یک مقیاس پولی، از وقت همسرش ارزشمندتر است، او بخش بیشتری از آن را صرف کار در دفترش می‌کند و وقت کمتری را در آشپزخانه می‌گذراند.
چه خوش‌شانس.
نزدیک به چهار سال بعد، من گفت‌وگوهای مشابهی را با صد نفر از اقتصاددانان، روان‌شناسان و مردم معمولی انجام دادم که سرانجام تبدیل به کتابی به نام اقتصاد همسرداری: کاربرد اقتصاد برای راهبری عشق و ازدواج و ظروف کثیف (Spousonomics: Using Economics to Master Love, Marriage, and Dirty Dishes) شد که با دوست و همکار ژورنالیستم جنی اندرسون نوشتم. این تحقیق، با تجربه من از شوهرم ترکیب شد و مرا به سوی توصیه چند اصل پایه‌ای برای همه کسانی سوق داد که در جست‌وجوی بهبود رابطه زناشویی‌شان هستند.
یک قلمرو مهم انگیزه‌ها است، همان چیزهایی که افراد را برمی‌انگیزانند. وام‌های رهنی خرید خانه را تحریک می‌کنند و دستمزدها افراد را به دام کار کردن می‌اندازند. انگیزه شوهرم برای بستن کابینت‌ها- به دور از نق زدن- دقیقا «لجبازی» نبود، بلکه نتیجه عکس می‌داد. بیدار شوید! انگیزه‌های بهتری وجود دارند. اول اعتماد است که اقتصاددانان دریافته‌اند می‌تواند به‌طور شگفت‌انگیزی برانگیزاننده باشد. مثلا، شاید اگر به افراد پولی پرداخت نمی‌شد به اهدای خون علاقه‌مندتر بودند تا اینکه پولی به آنها پرداخت می‌شد. چه کسی می‌داند؟
خب من برای ایجاد کمی اعتماد در مردم تلاش کردم. نق زدن را متوقف کردم و یک روز به خانه آمدم تا علائم «مرا ببندید» را پیدا کنم که به عنوان علائم یادآوری برای او در کابینت‌ها نصب شده بودند.
درسی دیگر: 50/50 بهترین روش برای تقسیم کار منزل نیست. ما یک ازدواج برابر (و هرچیزی که اصول فمینیستی‌ای که مادرم به من آموخت را بر باد می‌دهد) می‌خواهیم، اما
آدام اسمیت بسیار خوب یادآوری کرد که کارآیی وقتی به حداکثر می‌رسد که کارگران متخصص باشند. امروزه، من با خوشحالی تمام قبوض را می‌پردازم و شوهرم- خوشحال‌تر- همه جاروکشی‌ها و نظافت‌ها را انجام می‌دهد.
مفهومی که ژرف‌ترین تاثیر را داشته است باخت‌گریزی (loss aversion) است. اقتصاددانان رفتاری نشان داده‌اند که ما همان‌قدر از باختن متنفریم که بردن را دوست داریم و وقتی احساس می‌کنیم داریم می‌بازیم، غیرعقلانی می‌شویم. باخت‌گریزی تاحدی در شکست لمن برادرز برای قبول زیان‌هایش در اوایلی که هنوز فرصتی کافی برای نجات شرکت وجود داشت، مقصر بود.
من شدیدا از باخت گریزانم، اما حالا تلاش می‌کنم تا حواسم جمع باشد که کی در هنگامه مشاجره‌ها در حال و هوای گریز از باخت هستم؛ بنابراین من یک وقت استراحت می‌گیرم. گاهی‌اوقات این به معنای رفتن دوباره برای مشاوره گرفتن از هر کسی است که قبل از ازدواجم به من مشاوره می‌داد: هرگز عصبانی به رختخواب نروید.
برای آنچه ارزشمند است، عصبانی به رختخواب رفتن یک درمان معجزه‌گر است. من منازعه را متوقف می‌کنم، کمی می‌خوابم و با سری سبک‌تر بیدار می‌شوم. 9 بار از 10 بار، مشاجره، صبح آن روز حل می‌شود. این حداکثر کردن مطلوبیت - یا در خانه من- بعد از آن شادمان زندگی کردن- نامیده می‌شود.

منبع: دنیای اقتصاد

محور : اقتصاد ايران

در گفت و گو با حجت قندی، اقتصاددان ایرانی : کارآمدترین روش، پرداخت نقدی به خانوارها است
تهیه و تنظیم: میثم هاشم‌خانی*، یاسر ملایی **

دکتر حجت قندی، از اقتصاددانان جوان و موفق ایرانی مقیم آمریکا است. حجت قندی پس از دریافت مدرک کارشناسی مهندسی برق از دانشگاه امیرکبیر، با توجه به علاقه‌مندی به رشته اقتصاد به تحصیل در این رشته پرداخت و مدرک کارشناسی ارشد اقتصاد از موسسه عالی پژوهش در مدیریت و برنامه‌ریزی دریافت نمود.

سپس برای ادامه تحصیل عازم آمریکا شد و دکترای اقتصاد خود را از دانشگاه ویرجینیاتک به پایان رساند. وی هم‌اکنون به تدریس اقتصاد در دانشگاه «واشنگتن اند لی» (Washington & Lee University) اشتغال دارد.
حوزه تخصصی دکتر قندی، به پژوهش در زمینه اقتصاد کشورهای خاورمیانه اختصاص دارد. ضمنا وی مسائل اقتصاد ایران را با علاقه پیگیری می‌کند که یکی از نمادهای آن، وبلاگ اقتصادی او با نام‌ «اقتصادانه» است، وبلاگی که می‌کوشد تا با زبان ساده، مسائل مرتبط با اقتصاد ایران را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد.
در این مصاحبه، حجت قندی با تاکید بر لزوم ایجاد حداکثر شفافیت در هزینه درآمدهای حاصل از طرح هدفمندی، معتقد است که در میان 3 روش ممکن برای هزینه این درآمدها (پرداخت نقدی به خانوارها، صنایع و نیز دولت) کم‌ضررترین و در عین حال شفاف‌ترین روش آن است که به صورت یارانه نقدی بین خانوارها توزیع شود. او بر امکان بالقوه حیف و میل و فساد مالی در صورت پرداخت یارانه نقدی به صنایع تاکید کرده و معتقد است که در صورت ورشکستگی صنایع دارای مصرف انرژی بالا، سرمایه مربوط به این صنایع آزاد شده و در سایر قسمت‌های اقتصادی به تولید و ایجاد اشتغال می‌پردازند.
متن کامل این مصاحبه در ادامه آمده است؛ به این امید که اظهارنظر کارشناسان مختلف اقتصادی در مورد جزئیات اجرایی طرح هدفمندی، بتواند شرایط را برای کاهش آثار منفی این طرح به حداقل ممکن فراهم سازد.

...

محور : اقتصاد

 توماس مایر، مترجم: جعفر خیرخواهان

یکی از توجیه‌ها و دلایلی که بتوان موضوعی را یک «رشته علمی» نامید این است که پیش‌فرض‌ها و ویژگی‌های معین و نیز البته سوگیری‌هایی وجود داشته باشد که بیشتر اهل فن در مورد آنها اشتراک نظر داشته و به آثارشان شکل و شمایل خاصی ببخشد.

در این بخش، سه ویژگی علم اقتصاد را برمی‌شمارم که به اعتقاد من خیلی راحت توجیه‌پذیر هستند. در بخش‌های بعدی که به ارزیابی علم اقتصادی می‌پردازم پاره‌ای از ویژگی‌های مورد اختلاف را مطرح خواهم کرد.

محور : انديشمندان اقتصادي
توماس مایر، مترجم: جعفر خیرخواهان

آن چه در پی می آید فصل دوم از کتاب "دعوت به اقتصاد خوانی"، نوشته ی توماس مایر و ترجمه ی جعفر خیرخواهان است.

علم اقتصاد چه حوزه‌هایی را در برمی‌گیرد
رایج‌ترین تعریفی که از علم اقتصاد شده است بررسی تخصیص منابع و ابزارهای کمیاب در بین اهداف و خواسته‌های رقیب است، اما این تعریف خیلی کلی است؛ برای مثال در این تعریف بسیاری کارها که مهندسان انجام می‌دهند هم می‌گنجد. با این حال چنین تعریفی آشکار می‌سازد تئوری اقتصادی یک شیوه اندیشیدن است که برای بسیاری از حوزه‌های متفاوت مفید فایده می‌باشد؛ بنابراین اقتصاددانان نه فقط اقتصاد را آنطور که معمولا تعریف می‌شود بررسی می‌کنند، بلکه دامنه گسترده‌ای از دیگر موضوعات از قبیل انقلاب نوسنگی که کشاورزی را به بشر عرضه داشت، مجازات بهینه به خاطر جنایت، رفتار احزاب سیاسی، ازدواج و طلاق، زمان اختصاص یافته به خواب، رقابت بین ادیان گوناگون و غیرآن را دربرمی‌گیرد. به‌علاوه هر دو رشته علوم سیاسی و جامعه‌شناسی، به ویژه اولی، تاثیر قوی از نظریه اقتصادی پذیرفته‌اند. آنها زیر نام «نظریه کنشگر عقلایی» پارادایم اساسی علم اقتصاد را وارد حوزه خود کرده‌اند. اقتصاددانان همچنین پیشبردهای مهمی به تاریخ ارائه کرده‌اند برای مثال نشان داده‌اند ورود و گسترش خطوط راه‌آهن در آمریکا، تاثیری بسیار کمتر از آنچه تاریخ‌نگاران به ما آموخته‌اند بر اقتصاد آمریکا داشته است. فلسفه سیاسی نیز ایده‌هایی از علم اقتصاد وارد کرده است.
تئوری اقتصادی در علوم طبیعی هم، پیشبردهای مهمی در زیست‌شناسی اجتماعی و بوم‌شناسی وارد کرده است و در مقابل از این موضوعات متاثر شده است. حقیقتا الکساندر روزنبرگ فیلسوفی که در فلسفه‌های هر دو رشته اقتصاد و زیست‌شناسی تخصص دارد (در کتاب: «اقتصاد: علم سیاست ریاضی‌وار یا علم بازده‌های نزولی؟»، انتشارات دانشگاه شیکاگو، 1992)، معتقد است تئوری اقتصادی صوری کاربرد بیشتری در زیست‌شناسی دارد تا اینکه از آن صرفا برای درک اقتصاد استفاده کرد. باید اعتراف کرد بخشی از دلیل اینکه چرا او این حرف را می‌زند ناشی از باور وی- که من با وی هم عقیده نیستم- به این است که تئوری اقتصادی چیز زیادی درباره چگونگی طرز کار اقتصاد نمی‌گوید و بهتر است اقتصاد را شاخه‌ای از ریاضیات توصیف کنیم تا اینکه یک علم تجربی تصور شود.
 

...