این کتاب که روایتی است ناب از لحظه های مبارزات مردم ایران برای پیروزی انقلاب اسلامی در واپسین روزهای رژیم شاهنشاهی؛ خاطرات مبارزی است که بعد از 10سال سکونت درآمریکا با همسر سوئدی و دو فرزند پسرش به ایران می¬آید تابه عنوان یک مبارز عادی، لحظه به لحظه جنایت¬های شاه و تلاش مبارزین انقلاب را به تصویر کشد. او بدون ترس از اینکه شاید این انقلاب پیروز نشود، این کتاب را همچنان می¬نویسد و در تاریخ 23 بهمن 57 آخرین صفحه این کتاب را در قالب 38 خاطره به نگارش در می آورد.

نویسنده در کتاب «لحظه های انقلاب» برای مخاطبان، اتفاقات، رویدادهاي لحظه به لحظه ي انقلاب یک ملت را با اندیشه¬ها و پیش درآمدهای فکری که دارد، مطرح می کند. یعنی با خواندن «لحظه های انقلاب» نه تنها متوجه وقایع در حال بروز تهران و گاهی کرج و کوچه پس کوچه های اين دو شهر همچنين کشتارها، و مطرح شدن مباحث فكري مختلف از زبان گروه های خاص با اعتقادات و مسلک های خودشان خواهیم شد بلکه با تحلیل های نویسنده که ريز وقایع انقلاب در تهران از سیزده آبان تا23 بهمن 1357 را به تصوير مي كشد نیز آشنا می شویم ، تحلیل وقايع از زبان کسی که خودش یک مبارز مردمی است. نویسنده ی مبارزی که همپای مردم اعتراض مي كند و در جنگ و گريزهاي خياباني آن هر روزه حضور دارد.
سیدمحمود گلابدره یی در اين اثر معتقد است که صرفا تفکر انقلاب نمی‌کند بلکه حضور نيز براي انقلاب لازم است. وی واقعیت های اجتماعی را از زبان مردم می نویسد و بسیار بی طرف و بی قضاوت به بیان آنچه اتفاق افتاده است می پردازد. نقل داستانی خاطرات و مشاهدات، جزء نگاری ها، حضور درست تخیل در خاطرات و پرداخت حقيقت نماي آن ها، استفاده از جملات کوتاه و ايجاد ضرب آهنگ پرهیجان در متن و انتقال اين ضرب آهنگ با جملات كوتاه و تند به مخاطب طوري كه خواننده را وارد متن اتفاقات و حوادث و لحظه ها مي كند و همچنين تصویری کردن فضا و مکان حادثه در ذهن مخاطب، بهترین کاری بود که نویسنده می توانست در اين اثر انجام دهد و همانند سازي خوبي ايجا كرده است. این همانندسازی ها در ذهن مخاطب با ترسیم درست و بازتاب صحیح و دقیق وقایع بی¬نظیر است.
آنچه در متن کتاب من باب کنش از راوی مشاهده می شود قضاوت درباره ی رویدادها و کنش های دوطرفه ی شاه و مردم و امام خمینی ره نیست بلکه کنش های طبیعی راوی در لحظه های روایت با فضای فکری موجود خود اوست.
عدم قضاوت راوي در کتاب و نثر روان کتاب از مزایای دیگر آن است. با آن که نویسنده، لحظه نگاری هایی همراه با ترسیم زنده، ناب، بی تکرار و پويا در متن اثر ايجاد كرده است و چرایی وقوع رویدادها و کنش های فردي، مردمي، حزبي و شخص خودش را در برابر حوادث موجود محور کار خویش قرار می دهد و از خوب یا بد بودن هیچ یک از اتفاقات حرف نمی زند (يعني به قضاوت لحظه هاي و حوادث نمي نشيند) و اثر كم نظيري را پيرامون انقلاب و وقايع ماه هاي آخر آن خلق مي كند.
یکی از ضعف هاي کتاب حاضر این است که تمام اسامی، مکان ها، وقایع، و یا اصطلاحات جامعه شناسی و سیاسی آن نیاز به پانویس و نمایه سازي دارد؛ زیرا نسل های بعد از انقلاب که در دوران وقایع انقلاب اسلامی ایران نبودند در درک و فهم اين اسامي هنگام خواندن اين اثر با مشکل مواجه خواهند شد. لازم است که نمایه اعلام و اشخاص برای کتاب تهیه شود تا خوانندگان با افراد و مكان ها و احزاب مطرح شده در کتاب و جایگاه شان آشنا شوند و خواننده امروزی با ابهام مواجه نگردد. خواننده ی کتاب برای درک دقیق بسیاری از موارد ناآشنا نیاز به کسب اطلاعات از منابع اطلاعاتی دیگر دارد..