بنام خدا
روزهای پر انرژی
اگر انسان امروز امام زمانش را بشناسد قطعا به دنبال او به راه خواهد افتاد! برای شناخت آن حضرت هزاران نکته وجود دارد که آدمی از شمارش آنها قاصر است اما اگر انسان می دانست که:
چه بسیارند بلاها و گرفتاری هایی که از ابتدای تولد قرار بوده است برای انسان پیش بیاید و یکی پس از دیگری از او دفع شده اند و این بخاطر وجود شریف آن حضرت بوده است! چراکه امام زمان می فرماید: خداوند بخاطر من بلاها را از اهلم و شیعیانم دفع می کند.
و اینکه عامل آرامش انسان ،با توجه به تفسیر آیه( الابذکرالله تطمئن القلوب) در سخن امام صادق علیه السلام که می فرماید:« منظور از ذکر خدا: امیرالمۆمنین و ائمه می باشند»
وجود امام عصر در هر دوره ای است و مسلما در این دوره نیز امام زمان، حضرت حجت بن الحسن عسگری(عج) عامل آرامش قلبها می باشند!
اگر در نا آرامی های زندگی به امام عصر توجه کرده و آن حضرت را پشتیبان خود در همه اوقات زندگی؛ غم ها و شادی ها ، خلوت ها و جلوت هایش بداند به آرامشی وصف ناپذیر خواهد رسید!
و اگر بفهمد تمامی نعمت ها، برکات و رحمت ها با توجه به سخن امام باقر علیه السلام که می فرماید: خداوند بخاطر اهل بیت به بندگانش روزی می دهد و بخاطر ایشان" سرزمین ها را آباد می کند و بخاطر ایشان برکات را از زمین خارج می کند.
از ناحیه ایشان و بخاطر ایشان به دست ما رسیده و می رسد!
اگر درهای شناخت به سوی همچون حجت الهی باز باشد و آدمیان بفهمند و باور کنند, که تنها او می تواند انسان را از ورطه هلاکت برهاند و از این منجلاب فساد نجاتش داده و به آرامش برساند در پی او حرکت کرده و خود را به او خواهند رسانید
به دنبال او راه خواهد افتاد نعمت وجودش را باور کرده، از جان و دل او را پذیرفته و خود را به او می رساند.....
و کسی که صادقانه در جستجوی امام عصر باشد و در راه او خدمت نماید؛" سرانجام راه به جایی خواهد برد، و روزنه ای به سویش گشوده می شود!
بنابراین از کمک و فداکاری نسبت به آن حضرت که دوران غیبت همچون ریسمانی که دشمنان به گردن اول مظلوم عالم هستی حضرت امیرالمومنین افکندند، و دستان آن بزرگوار را بستند- دستان آن حضرت را بسته است، دست برنداریم و با تلاش درباره ظهور حضرت بقیة الله ارواحنافداه تاری از ریسمان غیبت را پاره کنیم!
و اما سخنی با شما، ای آقای من!
ما رنج هایی در دل داریم و زخم هایی بر سینه و زنجیرهایی بر خویشتن! بگذار با تو بگوییم که ما زنجیره ی خویش هستیم، خود را با دست خویش بسته ایم، ما هنوز هم رهسپار پس کوچه های گنگ ایم! امید داریم بتوانیم زنجیرها را بگسلیم! ای سایبان شوق.
ممنون از همراهی شما
