بنام خدا
يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ (سوره مائده آیه 67 )
( ای پیغمبر ، آنچه از پروردگارت به تو نازل شده ( به خلق ) برسان ، اگر نرسانی رسالت نکرده ای ، خدا تو را از شر مردم حفظ میکند ، که خدا گروه کافران را هدایت نمی کند )
ابی الجارود از امام باقر (ع) روایت میکند که فرمود :
وقتی خدای تعالی آیه " 67 سوره مائده " را بر نبی خود نازل فرمود ، رسول الله (ص) دست علی (ع) را در دست گرفته آنگاه فرمود : ای مردم هیچکدام از انبیائی که قبل از من مبعوث شدند جز چنین نبود که پس از مدتی زندگی دعوت خدای را اجابت کرده و رخت به سرای دیگر کشیدند و من نیز در این نزدیکی ها پذیرفته آن دعوت خواهم شد.
ای مردم من به نوبه خود مسئولم و شما هم به نوبه خود مسئولید ، آن روزی که از شما بپرسند حال مرا چه خواهید گفت ؟ همگی عرض کردند : ما شهادت می دهیم که تو وظیفه تبلیغی خود را انجام دادی ، خداوند با بهترین جزایی که به پیامبران مرسل داده است جزایت دهد ، آن حضرت به خدای خود عرض کرد : پروردگارا تو بر شهادت اینها شاهد باش ، آنگاه روی به مردم کرده و فرمود : ای گروه مسلمین که در اینجا حضور دارید می باید غایبین را به ماجرا خبر دهید که من اینک به عموم مسلمین روی زمین و گروندگان به دین اسلام وصیت میکنم به ولایت علی (ع) ، با خبر باشید که ولایت علی ولایت من است و این عهدی است که خداوند به من سپرده بود ، و به من دستور داده بود که آنرا به شما ابلاغ کنم ، آنگاه سه مرتبه فرمود آیا همه شنیدید ، در آن میان یکی عرض کرد : آری به خوبی شنیدیم یا رسول الله (ص).
(تفسیر المیزان جلد 6 صفحه 55)
