1ـ شیخ صدوق در کتاب من لایحضره الفقیه که از کتب اربعه شیعیان است، روایتی را با چنین مضمونی از رسول اکرم(ص) نقل می‎کند: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص)‏ سَتُدْفَنُ‏ بَضْعَةٌ مِنِّی بِخُرَاسَانَ مَا زَارَهَا مَکْرُوبٌ إِلَّا نَفَّسَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ کَرْبَهُ وَ لَا مُذْنِبٌ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ؛ به زودی پاره‎ای از تن من در خراسان مدفون خواهد شد، که هیچ غمزده‎اى او را زیارت نمی‎کند مگر آنکه خداى عزّ و جلّ غبار غم را از خاطرش برطرف می‎کند و هیچ گناهکارى مگر آنکه خدا گناهانش را می‎آمرزد.
اولین نکته‎ای که در این روایت مشهود است، خبر دادن رسول گرامی اسلام از دفن شدن فرزندشان امام رضا(ع) در آینده است که در نوع خود برای ما جالب توجه است. بنابراین پیامبر گرامی اسلام(ص) بارها به بهانه‎های مختلف نام ائمه بعد از خود را به عنوان خلفای الهی معرفی می‎کردند.
نکته بعد اینکه امام رضا(ع) را با عنوان «بضعة» یا «پاره تن» خودشان معرفی کرده‎اند، در حالی که ما این عنوان را تاکنون درباره حضرت زهراء(س) شنیده بودیم. می‎توان نتیجه گرفت هر کدام از اهل بیت عصمت و طهارت(ع) به مثابه پاره‎ای از وجود مقدس رسول گرامی اسلام بودند و تمام داشته‎های خود را از حضرت اخذ کرده بودند؛ حال ما برای درک عظمت علمی و معرفتی رسول گرامی اسلام(ص) فقط کافی است خطبه‎های امیرمؤمنان(ع) در نهج‎البلاغه، ادعیه علمی، معرفتی امام سجاد(ع) در صحیفه سجادیه و مناظرات علمی امام رضا(ع) با سایر ادیان و فِرق را در کتب حدیثی مطالعه کنیم.

مورد بعد در این حدیث ثوابی هست که رسول گرامی اسلام(ص) نسبت به زیارت امام رضا(ع) برشمردند، به این ترتیب که «هیچ غمزده‎اى او را زیارت نمی‎کند مگر آنکه خداى عزّ و جلّ غبار غم را از خاطرش برطرف می‎کند و هیچ گناهکارى مگر آنکه خدا گناهانش را می‎آمرزد». مسلمانان و به خصوص شیعیان این تجربه را بارها حس کرده‎اند که تنها به واسطه اینکه نیت زیارت امام رضا(ع) را می‎کنند به تزکیه و زلالیت روح کشیده می‎شوند و خداوند به این واسطه ثمرات و برکات زیادی را نصیب آنها می‎کند و خدا را حمد می‎کنیم که در چنین مقطع زمانی در سرزمینی قرار داریم که در جوار امامی معصوم(ع) قرار داریم.