تصورعجیبی در میان عموم مردم است که گمان می کنند غدیر اولین موضعی است که پیامبر گرامی اسلام از امیرالمومنین به عنوان امام، ولی، وزیر ، وصی یا خلیفه یا عبارت‌هایی با این محتوا یاد کرده‌اند در حالی که به هیچ عنوان این طور نیست و در بررسی هایی که انجام شده با سند قاطع می بینیم که در بیش از 70 موضع و موقعیت امیرالمؤمنین به عنوان ولی و جانشین پیامبر معرفی می شود.

اجتماعی که در غدیر حاضر است یک اجتماع گسترده بی‌نظیری است که در تاریخ حیات پیامبر(ص) نظیر نداشته است. رقم‌های 124 هزار، 120 هزار، 100 هزار و در نهایت کمتر از 70 هزار نفر در منابع اهل سنت نقل نشده است. پس یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های غدیر این است که عمومیت و گستردگی مخاطبان آن است.

روز غدیر پیامبر (ص) کاری را کردند که علامه امینی از آن در کتاب الغدیر با عنوان تتویج یاد می‌کند. تتویج به معنای تاجگذاری است. حالا چرا به آن تاج‌گذاری می‌گویند در حالی که پیامبر (ص) تاج نگذاشتند؟

تاج پادشاهان عرب عمامه‌ای که بر سر می‌کنند. پیامبر (ص) یک عمامه مخصوص به اسم سحاب داشتند. این عمامه مشکی رنگ بود و پیامبر (ص) فقط در زمان‌های خاصی که نشانه حکومتداری و حاکمیت و رهبری ایشان بود این عمامه را بر سر می‌گذاشتند.

مطلب دیگری که در غدیر مهم است بیعت عمومی مردم با امیرالمؤمنین(ع)است. البته بیعت با حضرت در منابع اهل سنت را من تا امروز چیزی نیافتم ولی در منابع شیعه داریم که مردان و زنان، همه با حضرت بیعت کردند و این بیعت سه روز به طول انجامید.

نکته دیگر تبریک مردم به امیرالمومنین (ع) برای امامت و خلافت ایشان است. خلیفه دوم جزو کسانی بود که خدمت حضرت رسید و با قوی‌ترین الفاظ ولایت حضرت را به او تبریک گفت و در آثار اهل سنت تبریک خلیفه دوم مبنی بر ولایت حضرت با اسناد صحیح و متعدد ذکر شده است.