این جامعه‌شناس با بیان اینکه به اصطلاح ابر و باد و مه و خورشید در جامعه ما در کارند تا آرامش را از جامعه ببرند، خاطرنشان کرد:

همه اخباری که در تلویزیون ملی نشان داده می‌شود، عصبانیت می‌آورد.
نمایش دائم صحنه‌های جنگ و خونریزی باعث ایجاد عصبانیت می‌شود.
همچنین نبود موسیقی و برنامه‌های شادی‌‌‌آور باعث فرار عده ی زیادی از تلویزیون ملی شده است. همچنین دید و بازدید و رفت و آمد خانوادگی هم نمایش داشته هامان و به رخ کشیدن مال و اموال میباشد.

قرایی‌مقدم تاکید کرد:
استفاده از رنگ‌های سیاه در جامعه از دیگر علل عصبانیت در جامعه ماست.
از آن طرف نیز ماهواره‌ها هم شرایطی خلاف جامعه ما را نشان می‌دهند و مردم آن شرایط را می‌خواهند و این موضوع باعث عصبانیت در جامعه می‌شود.

او در پاسخ به این سوال که زنان در جامعه ما عصبانی‌تر هستند یا مردان گفت: هر دو از هم عصبانیت را می‌پذیرند، اما اصولا در حال حاضر در جامعه ما مردان به دلیل برخوردهای اجتماعی بیشتر عصبانی هستند
و در شهرها به ویژه تهران عصبانیت بیشتر است

او در پاسخ به این سوال که برای رفع عصبانیت چه راهکاری باید انجام داد، گفت: تنها راه برطرف کردن عصبانیت این است که شادی و نشاط را به جامعه بیاوریم جامعه هند را در نظر بگیرید برخی مردم در کنار خیابان متولد می‌شوند
در کنار خیابان بزرگ می‌شوند و در کنار خیابان می‌میرند

اما در سینمای هند چقدر شادی وجود دارد و خوش‌ عاقبت است، اما سینمای ما یا درباره فقر و مستاجر است و یا وضعیت اسفبار جامعه را به تصویر می‌کشد.

قرایی‌مقدم تاکید کرد:
نارضایتی از عملکرد دولتمردان، برخوردهای نامناسب بین آنها و همچنین برخوردهای نامناسب دولتمردان با مردم باعث ایجاد افزایش عصبانیت در جامعه می‌شود.

او با بیان اینکه جامعه‌شناسان معتقدند اگر یک دلار در راه شادی و نشاط جامعه هزینه شود بیش از هزار دلار سود حاصل می‌شود گفت:
وقتی جامعه‌ای شاد باشد سلامتی جسمی در آن جامعه است.
جامعه ما سال‌هاست به سمت عصبانیت رفته است
اما شادی بیخودی نباید ایجاد شود وقتی مردم شغل و امید به آینده داشته باشند، شاد هستند.

افراد در جامعه اکنون تنها و بی‌‌هویت هستند.
در حالی که در یک جامعه شاد مردم اینگونه نیستند.

شادی در جامعه به جلوگیری از انواع آسیب‌های اجتماعی، بهبود مسائل سیاسی و دلبستگی به حکومت می‌انجامد.