خوش آمدید

داستان غدیر از عظمت و ضرورت ولایت و ریشه ای بدون این مسئله خبر می دهد. رسول صلی الله علیه و آله در آن هنگام و در زیر آن آفتاب سوزان. آن همه جمعیت را برای چه نگه می دارد و چه پیامی برای شان دارد.

این پیام اساسی ترین پیام دین او بود و به راستی رسول صلی الله علیه و آله بر عظمت و ضرورت آن واقف بود، که مردم را در آن گرمای سوزان نگه داشت و رسالت آسمانی خویش را به مسلمانان ابلاغ فرمود.

مکان غدیر

بین مکه و مدینه محلی به نام «جُحفه» هست و «غدیر خم» در همین جا قرار دارد. چون این آبگیر به شکل خُم رنگرزان بوده است و برخی از قبایل صحرایی گاه در آن جامه های رنگ کرده خویش را می شسته اند، آن را «غدیر خم» نامیده اند.

واقعه غدیر

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در سال دهم هجری به قصد انجام دادن اعمال حج از مدینه به مکه سفر کرد. پس از پایان اعمال حج و هنگام بازگشت، در کنار غدیر خم، جبرئیل بر پیامبر نازل شد و این آیه را خواند: «ای پیامبر، آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده، ابلاغ کن؛ و اگر نکنی پیامش را نرسانده ای. و خدا تو را از [گزندِ[ مردم نگاه می دارد».

پیامبر فرمود تا همه آن جمعیت انبوه گرد آمدند. آن گاه وحی و دستور خداوند را درباره تعیین جانشین ذکر فرمود و علی علیه السلام بن ابیطالب را پیش خود خواند. دست او را گرفت و بلند کرد و با صدایی رسا فرمود: «هر کس که من تاکنون مولای او بودم، از این پس علی علیه السلام مولای اوست.» آن گاه در حق آنان که علی را یاری کنند دعا فرمود و در حق آنان که او را ترک گویند و بی یاور گذارند. نفرین کرد.

غدیر تجلی گاه نام و یاد علی علیه السلام است. علی علیه السلام ، قهرمان بت شکن و عدالتخواه تاریخ که در سراسر زندگی خود، حق گفت و برای حق کوشید و سرانجام در راه اجرای حق و عدل به شهادت رسید. علی علیه السلام و هواداران او در طول چهارده قرن، در راه رهایی و آزادی مردم محروم، پرچم مبارزات سختی بر دوش کشیده اند. شخصیت علی علیه السلام چون دریای پهناوری تمام جهان هستی را در بر گرفته است و شگفتا که این دریا با دیدن اشک کودک یتیمی طوفانی و متلاطم می شود.

«مهربانا، تو را سپاس که ریسمان نجات ولایت مولا علی و فرزندانش را ـ که درود تو بر آن ها باد ـ به سویمان فرستادی. تو را سپاس که به این روز گرامی مان داشتی و باران کرامت بر ما باریدی. دل هامان را به عهدی که بر ولایت با تو بستیم محکم کردی، قلب هامان را به میثاقی که در باب ولایت از ما گرفتی پایدار ساختی و انکار روز قیامت را بر ما نخواستی. تو را سپاس که کمال دین و اتمام نعمتت را در ولایت امیرالمؤمنین، علی بن ابیطالب علیه السلام ، نهادی.» تو را سپاس می گوییم و شکر می کنیم.

هاله تابان نور را بنگر که از آسمان می بارد. فرشتگان را بنگر که دست در دست هم داده و این روز را به جشن ایستاده اند. امروز پایه های دین خدا محکم شد و تا ابد دل شیطان در سوز حضور ولایت خواهد سوخت. او تا ابد حضور ولی امر خدا و جانشین برحقش را بر زمین می نگرد و در اندوه روز غدیر می سوزد و ما به پاس شکست شیطان و ثبات دینمان این روز را جشن می گیریم. مبارک باد روز عید غدیر خم، روز آبیاری دل های مومنان به زلال مِهر ولایت.

امروز روز ولایت است، امروز سوسن ها و نسترن های بوستان اسلامی دست های گرم و مهربان باغبان را با تمام وجودحس می کنند. باغْ امروز باغبانی تازه یافت و نه یک باغبان، که باغبانانی مهربان تا همیشه تاریخ؛ چرا که ریسمان ولایت تا ابد ناگسستنی است. امروز روز ولایت است و ما امروز به سپاس گزاریِ خدا می ایستیم و به قدردانی او روزه می گیریم و سجده شکر به جا می آوریم. خداوندا، تو را سپاس بر فرستادن کامل ترین دین و سرشارترین نعمت. تو را سپاس بر بارش رضایت مندی ات بر ما و تو را سپاس بر جاری کردن زلال ولایت در دل های ما.

امروز از غدیر خم آفتابی طلوع کرد که نه بر همه زمین، که بر همه خلقت تا دورترین ذرّات آن تابید. آفتابی که گرمایش حیات آفرینش بودو نورش مایه بیداری جان ها. آفتابی که طلوع کرد و هرگز به غروب فرو نخواهد نشست. آفتابی که نورش در عمق جان می نشیند و شور پرواز می دهد. آفتابی که در پرتو نورش تا بهشت می توان رفت. آفتابی که بهشت هم در انتظارش روز شماری ها کرد.

و امروز ما روز طلوع آن آفتاب را گرامی می داریم. مبارک باد طلوع آفتاب ولایت بر همه آنان که عاشق ولایتند.

سلام بر غدیر. سلام بر صاحب غدیر. سلام بر تو ای علی، ای تجلی گاه صفات الهی، ای شگفتی آفرینش. دست های مهربان و پر صلابت توست که آسمان را برپا داشته است. خلقت به حضور حجّت است که می گردد. زمین اگر ماندن را تاب آورده است، به امید آمدن فرزند خلف توست. غدیری که به یمن وجود تو جاری شد، هنوز و تا همیشه تاریخ، می جوشد و پیش می رود و به زلالیِ خود تاریکی همه فتنه ها و غفلت ها را از چهره امّت اسلامی می شوید. ولایت تو یا علی ریسمان نجات ماست. ما را دریاب که سینه مان از عشق تو لبریز است و خونمان به دوستی تو در رگ ها می چرخد، یا علی.

«یا علی اگر بعد از من تو نبودی، معرفتی در میان امت من نمی بود.» قلب مبارک پیامبر صلی الله علیه و آله نگران آینده امت است. باغی که سال های سال برای آن و به امر خدا، خون دل خورد و رنج ها کشید، اینک بدون علی علیه السلام بی باغبان می ماند. وای از علف های هرز! وای از هجوم طوفان غفلت! با این که در شروع دعوتش به اسلام، فرموده بودکه علی وصی و جانشین من است، گاهِ رفتن به جنگ تبوک فرموده بود که سزاوار نیست بروم مگر این که تو جانشین من باشی، در غدیر گفت، هنگام رحلت گفت او بارها و بارها به هر بهانه ای از علی علیه السلام نام برد و تقدیرش کرد و جانشین خود خواندش، امّا باز هم نگران بود، و نه بیهوده، که به چشم می دید فردا را که علی، ولی خدا، تنها مانده است. و امروز، روز غدیر خم، روز بیعت دوباره ماست با ذریه خلف علی علیه السلام ، تا قلب مبارک رسول خدا را شاد کنیم.

روز عید غدیر، فقط جشن نیست تا به شادی و کف زدن بگذرد. روز چشم دل گشودن است و با همه وجود بیدار شدن. روز بیعت است و حمایت از ولایت. روز مبارک باد گفتن است به یمن ولایت و روز شادباش گفتن به ولی عصر(عج) و بیعت مجدد با او. روز سلام و صلوات است بر پیامبر صلی الله علیه و آله که امتش را رها نکرد. روز سپاسمندی از خداست که در دریای طوفانی و پر غفلت دنیا کشتی نجات ولایت را به سویمان فرستاد. مبارک باد این عید. مبارک باد این بیعت مجدد، مبارک باد ولایت امام عصر(عج).

قرآن مجید گنجینه ای ست بی همتا در آفرینش، سرشار از گوهرهای گرانقدر و دُر دانه های ارزشمند. امّا کسی باید باشد که دَرِ این گنجینه بگشاید و به هر کس به قدر ظرف و جودش ببخشد. قرآن دریایی است ژرف و بیکران، سرشار از مرواریدهای معرفت. امّا باید غوّاصی باشد تا توان غوص در این ژرفا را داشته باشد و مرواریدها رابیابد و عرضه دارد. پس از پیامبر علیه السلام ، که رحمت خدا بر او باد، علی علیه السلام قرآن ناطق است. کلید در گنجینه قرآن، کلام مبارک اوست. روح بلند علی علیه السلام است که تحمل ژرفای قرآن را دارد و دست فهم بلند اوست که مروارید را از صدف کلام الهی بیرون می کشد.

حقایق را از غیر حق باز می شناسد و راه را از بی راهه باز می شناسد. پس چگونه است اگر بعد از پیامبر علیه السلام علی علیه السلام نباشد؟

در وادی اسلام همیشه زلال حیات بخش ولایت جاری است و خدا هرگز این بوستان سبز را در خشکی و عطش نبودن مولا و سرپرست و رهبر وا نمی نهد. در دیار مسلمانی نسیم خوش بوی ولایت هنوز هم پس از سال های سال از جانب غدیر خم می وزد و دل و جان را زنده می دارد. آن که راه بر این نسیم ببندد و عشق به ولایت را از دل بیرون کند، راه زنده بودن بر خود بسته است. راه جاودانگی عشق را بر خود بسته است. امّا حیات بخشی ولایت همواره جاری است.

غدیر خم سال ها بود که انتظار می کشید تا راز خلقتش را دراین بیابان خشک بیابد، تا آن که کاروان آمد و در کنار او توقف کرد. پیامبر به سخن درآمد و جمعیّتی انبوه به نوشیدن کلامش ایستاد. نسیم کلام پیامبر صلی الله علیه و آله ، منادی وحی الهی و رسول پیام های خدایی، همه جا را از عطر ستایش خدا پر کرد. آن گاه علی علیه السلام را به سوی خود خواند. دست او را بالا برد و بر مردم نشانش داد. در فضایلش سخن ها گفت و پیغام خدا را رساند که: بعد از من خدا او را انتخاب کرده است. انگار که خلقت دوباره آغاز شود، روح زنده بودن در تار و پود وجود دمید. وحی خدا بود امامت او حکم الهی بود بیعت با او و همه از مرد و زن بیعت کردند و غدیر خم بر خود می بالید.