خوش آمدید

مفهوم آزادي 
واژه آزادي، از زيباترين وايگاني است كه ذهن انسان، از روز نخست، با آن آشنايي دارد. آزادي، اميدبخش‏ترين مفهوم را شكل مي‏دهد.

چكيده: 
در رويكرد به مناسبات ميان اشخاص در تاريخ صدر اسلام، چنين دريافت مى شود كه جنبه اى از آن مناسبات، رشك ورزى بر امام على(عليه السلام) بوده است.

باده بده ساقيا ، ولى ز خُم غدير

چنگ بزن مطربا ، ولى به ياد امير

تو نيز اى چرخ پير ، بيا ز بالا به زير

داد مسرت ستان ، ساغر عشرت بگير

دشت غوغا بود، غوغا بود، غوغا در غدير

موج مى زد سيل مردم، مثل دريا در غدير

تشنگيها بود و توفان بود و شن بود و غبار

محشرى از هر چه با خود داشت صحرا، در غدير

آنچـه‌ ميخوانيد وصيت‌ امام‌ علي‌ (ع)بـه‌ فرزندش‌ امام‌ حسن‌(ع)است‌ كـه‌ پـس‌ از بـازگشـت‌ از صفـيـن‌ در قـريـه‌ "حـاضـريـن‌" نـوشـت‌. وصيتي‌ و سفارشي‌ كـه‌ بـه‌ همـه‌ فرزندان‌ اسلام‌ وعموم‌ مومنـان‌ است‌.

مجموع روایت هائی که مورخان نخستین درباره شهادت امیر مؤمنان آورده اند، و شیعه و اهل سنت آن را در کتابهای خویش نقل کرده اند نشان می دهد که علی (ع) با توطئه خوارج به شهادت رسید.

صداى كيست چنين دلپذير مى آيد؟

كدام چشمه به اين گرمسير مى آيد؟

صداى كيست كه اين گونه روشن و گير است ؟

كه بود و كيست كه از اين مسير مى آيد؟

يكي از رنج هاي بزرگ و طاقت فرسا كه همواره جامعه اسلامي را در همه اعصار و زمان ها با مشكل و مانع مواجه ساخته و آزادگان و فرزانگان را به غربت نشانده و در اندوه فرو برده و خانه نشين نموده و يا از حضور و فعاليت جامع و فراگير و متناسب با دانش ها و بينش ها و تدبير و تجربه ها و مديريت هاي كارآمد و تاثيرگذارشان بازداشته و به حداقل نقش آفريني رسانده است فقدان و غيبت « شناخت و بصيرت و آگاهي » و حضور و تحرك « جهل و جمود و تحجر » است .

اشاره:
خنده حالتى است كه بيش تر در لحظه خوشحالى و شعف, در انسان به وجود مىآيد. انسان با انجام اين عمل نفسانى, حالت درونى خود را بيان مى كند. يكى از برجسته ترين نكات قابل توجه در اين مورد, اين است كه خنده مخصوص انسان است. ساير حيوانات از چنين حالتى بهره مند نيستند.

شريح انديشه سياسى على(ع) و ديدگاه هاى وى درباره قدرت همواره مورد توجه مورخان و محققان بوده است. اما در اين ميان نظريه اى كه امام على(ع) را از ساير حاكمان اسلامى متمايز مى نمايد, حاكم آرمانى و اصولى بودن و نگاه اعتبارى داشتن به قدرت است. نوشتار حاضر كه مقدمه اى در اين زمينه است, سعى در بررسى اين ديدگاه بر اساس برخى شواهد تاريخى دارد.

اعمال ورفتار هر فرد، زاييده طرز تفكر وعقيده او است.جانبازى وفداكارى از نشانه‏هاى افراد با ايمان است.اگر ايمان انسان به چيزى به حدى برسد كه آن را بالاتر از جان ومال خود بداند، قطعا در راه آن سر از پا نمى‏شناسد وهستى وتمام شؤون خويش را فداى آن مى‏سازد. قرآن مجيد اين حقيقت را در آيه زير منعكس كرده است:

نظر به وقوع جنگ جمل در نخستين سال حكومت و خلافت ظاهرى امام على بن ابى طالب(ع) در جمادى الاولى سال 36 هجرى قمرى و ايجاد چالش سترگ در برابر حكومت حق طلبانه و عدالت جويانه آن حضرت، از سوى عده‏اى از معاريف و سرشناسان قوم و تأثير منفى و نامطلوب آن در روند خلافت اسلامى و عقايد و باورهاى مسلمانان، برآن شديم اين پديده شوم و ناميمون را از بعد تاريخى مورد بررسى قرار داده و داورى صحت و سقم رفتار و كردار عاملان و عناصر اصلى آن را بر عهده خوانندگان ارجمند گذاريم، شايد عبرتى باشد براى فتنه جويان عصر ما.

اشاره
واژه غيرت محبوب همه انسان ها و نزد همگان ارزشمند است. در لسان العرب و فرهنگ الرائد غيرت به معنى حميت آمده است. طريحى در مجمع البحرين مى گويد:
الغيره نفره طبيعيه تكون عن بخل مشاركه الغير فى امر محبوب له.
غيرت, نفرت طبيعى است كه ناشى از بخل انسان از شركت ديگرى در امر محبوبش مى باشد.