خوش آمدید

جهاد اقتصادي

رمز موفقيت و نفوذ در ساير ملل و بقاي يك جامعه كار و تلاش در عرصه هاي مختلفي مخصوصا در عرصه اقتصاد است که در هرزمان يکي از حربه هاي دشمن استفاده از مسئله اقتصاد بر عليه يک ملت بوده است اگر يک نگاه کوتاهي از صدر اسلام تا به حال داشته باشيم نمونه هاي زيادي در اين مورد قابل ذکر است که فقط به دو مورد يکي از صدر اسلام و ديگري از زمان حال اشاره مي شود در صدر اسلام مشرکين مکه براي براي غلبه بر مسلمانان و از پاي درآوردن آنها که در سال هفتم بعثت، رسول خدا (ص)، بني هاشم و مسلمانان به سبب آزارهاي مشرکان مکه به شعب ابي طالب پناه برده بودند. سه سال در محاصره اقتصادي و اجتماعي قرار دادند. که به حمد الله در سايه لطف الهي و پايداري مسلمانان و حمايتهاي مالي و اقتصادي حضرت خديجه کبري (س) دشمن نتوانست به اهداف خود دست يابد.

واژه جـهـاد به معناى مشقّت و زحمت و همچنين به كار بستن توان در دفع دشمن است و در اصـطلاح شرعي و فرهنگ اسلامى عبارت است از:

بنابراين، اسلام براى همه مردم و در همه زمانها آمده است و احكام آن هم هيچ قابل تغيير نيست. كسى كه در اين امور شك كند، در ضروريات دين شك كرده است و انكار آنها نيز موجب ارتداد است. اين مسائل قابل مناقشه نيست. البته طرح سؤال اشكالى ندارد. اگر شبهه اى به ذهن كسى بيايد، بايد سؤال خود را مطرح كند. شبهه را هم به درستى تبيين كند تا جواب صحيح و كامل را دريافت كند. يكى از كارهاى مهمّ علما و روحانيون هم از اول تا آخر پاسخ به سؤالات بوده است. حتى گاهى خودشان شبهه اى را كه هنوز به ذهن ديگران نرسيده بود، ابداع و پاسخ آن را هم ارائه مى كردند. اين كه گاهى گفته مى شود روحانيون پاسخگوى سؤالات نيستند، سخن درستى نيست.

نكته سوم اين بود كه گفته اند خود قرآن مى گويد: اسلام براى همه مردم و همه زمانها نيامده است. چون مى فرمايد: «و انذر عشيرتك الاقربين»1، يعنى انذار كن نزديكترين خويشان خود را. شأن نزول آيه اين است كه پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) اقوام نزديك خود را به ميهمانى دعوت و در آن مجلس رسالت خود را علنى كردند و در همان جلسه اميرالمؤمنين(عليه السلام) را به جانشينى خود تعيين كرده فرمودند:

بنابراين، ما هيچ دليلى نداريم كه از زمان پيغمبر اسلام(صلى الله عليه وآله) تا به حال نياز به نسخ بعضى از احكام اسلام و جايگزين شدن احكام جديد داشته باشيم. ما دليلى نداريم كه مثلاً به جاى نماز خواندن، بايد ورزش كنيم. آنچه نماز خواندن را ايجاب مى كند، برقرارى رابطه با خدا است و ورزش كردن جاى آن را نمى گيرد.

اما آنچه شبهه افكنان امروزى مطرح كرده اند كه تحولات زندگى اجتماعى انسان قوانين جديدى را مى طلبد، «فى الجمله» صحيح است. البته بهتر است مقدارى در مورد اين مسأله، توضيح دهم تا روشن شود. قبل از اختراع اتومبيل وضعيت شهرسازى به صورت ديگرى بود. كوچه هاى تنگ و باريك جوابگوى تردد و عبور و مرور براى آن زمان بود و نيازى به بزرگراه و امثال آن نبود. اما پس از اختراع اتومبيل و زياد شدن آن، كوچه هاى تنگِ قديمى براى عبور و مرور اتومبيل مناسب نبود و بايد تغييراتى در برنامه هاى شهرسازى داده شود، هم چنين بايد مقرراتى براى راهنمايى و رانندگى وضع شود تا سلامت مردم تضمين شده زندگى راحتى داشته باشند. در اين باره كه اين تحوّلات قانون جديدى را مى طلبد، ترديدى نيست; اما آيا معنى اين كلام اين است كه بايد شريعت جديدى بيايد و احكام سابق لغو شود؟

كسى كه مى گويد زمانى شريعت مورد نياز بود كه هنوز عقل بشر كامل نشده بود و از قرن ششم يا هفتم ميلادى عقل بشر كامل شد، چنين كسى در واقع دليل نياز به وحى و دين را درك نكرده است. دليل نياز ما به دين، وحى، قوانين الهى و راهنمايى پيامبران اين است كه اساساً عقل بشر توانايى كشف بعضى از مطالب مورد نياز بشر را ندارد. به عبارت ديگر، بايد نياز بشر به پيامبران را بررسى كنيم تا متوجه شويم كه امروز به پيامبر نياز داريم يا خير. بررسى اين مسأله به صورت تفصيلى چند جلسه بحث مى طلبد. از اين رو من تنها اشاره مختصرى به برهان نياز به پيامبر مى كنم. برهان مورد اعتمادى كه از قرآن و بيانات انبيا استفاده مى شود، اين است كه انسان آفريده شده است تا با اختيار خود راهى را بپيمايد كه موجب سعادت ابدى او در آخرت مى شود. اين دنيا محل عبور و خودسازى است تا انسان نتيجه عملكرد خود را در عالم ابدى ببيند. اين دنيا محل امتحان و پرورش است و انسان بايد در اين دنيا خود را بسازد.