خوش آمدید

انــوار عـرفـان خـــدا مولود کعبه است
تابان در ارض وسـماء مولود کعبه است 
 

آن که ستایش گشته زو، درجــان قــرآن
خلاق خواندش هـل اتی مولودکعبه است 
 

در او خصال انبیاء گــردیــده مـجـموع
هـم صدروشاه اولـیـاء مولود کعبه است 
 

اوج تـفـوق بربشر وی را نـه حـد است
فـخـر بشر در کـبریاء مولود کعبه است 
 

درجسم قرآن گشته جان آن عصمت دین
مـرآت حـق وحـق نما مولود کعبه است
 

این قبله اش تنها گشته مسـقـط الـــرأس
پس رکن طاعـات وثنا مولود کعبه است 
 

حـیـران چـرا بینی به دور بـیـت حجاج؟
زیــرا درآن روح ولا مولود کعبه است 
 

کعـبه چـرا افـراخـته است با سرفـرازی؟
آن راچون عز و علاء مولود کعبه است 
 

در آسـمـان تــار دل ، شـایـــد هـمـیدون
تـابـنـده چون، عقدسهاء مولود کعبه است
 

آل حــق ونـجـلـش، هـمه پـاکان دهـرنـد
کاین انسی خیرالوری مولود کعبه است
 

آن کس ، به هـنگـام نـمـازی بی هـمانند
یک سجده اش گشته دعامولودکعبه است 
 

گویی که از روز الست در گوش هستی
قـدسـی دم قـالـوا بـلی مولود کعبه است
 

درزیـر مـیـنـایـی سـمـاء مـوجـود بـرتر
گـشته مهین ما سـواء مولود کعبه است
 

بـوده دل پـاکـش، زدور پـر سـتم ریـش
کو شد چو صابر در جفا، مولود کعبه است
 

بـس خـالصانه بـد ورا ،اعـمال و نـیات
آنکه بـری شدازهـوا، مولود کعبه است
 

گر بودی اش کوه طلا بخشیدی یک جا
دانی که باشد بوالسخاء؟ مولود کعبه است 
 

در جنگ و در رزم آوری بد گرد فا تح
پـیـروز مـنـد هـروغاء مولود کعبه است
 

ازسوی حق اعطاء شدش، حکم ولایت
بعد از نـبی شد پیشوا مولود کعبه است
 

چشم سـما مانند وی هـرگـز ندیـده است
مـثـلش نیامـد در ثــری، مولود کعبه است 
 

انــدر کـف پـایـش از دوش نـبـی بـیــن
دارد صفای مصطفی(ص) مولود کعبه است
 

بـاشـد پـیـامـبـر(ص) آفـتاب عالم افروز
پس مـاه رخـشان سـماء مولود کعبه است 
 

آن جـام گردانی که بر دسـتـش می لعـل
بـیـنـی چــو بـر دارالبقا مولود کعبه است 
 

چون بیمه سازی غافلا بیهوده عمرت ؟
گویــم ! تــرا آب بـقـا مولود کعبه است 
 

بـر خــاک تـوازهرم عـشق هرگه بتابد
سـازد وجــودت کـیـمـیا، مولود کعبه است
 

ازپل چسان خواهی گذشت ای کوردرشب
برتو چو تـنــــها رهـنـما مولود کعبه است 
 

گـربینی اینسان از ولایـت پـر بهایـیـم
چون نقش بر دل های ما مولود کعبه است 
 

دانی ز محـرابش هـنـوز از مـا ورا ها
فــزت بــرب آیــد، نــدا مولود کعبه است 
 

در کــربـلا آن عـا شـقـان راسـتـیـن را
آرا سـتـه بـهـر فـــــــدا مولود کعبه است 
 

آن کیست بینی چشم روز با آه وهیهات
بــاشـد هـمـیشه، پـر بکاء مولود کعبه است
 

گفتم به دل :عشقت به وی چونست گفتا
مـن مـبـتـلا ، گــنـج بـــلا مولود کعبه است 
 

گفتم : سـخـن پـوشـیده می گـویی گفتا
هــشـدار! کـان ســرالــه مولود کعبه است 

(عبدا) نـباشـد بی ولایـت هـیچ پشتی
بر تو یگانه ملتجاء مولود کعبه است