ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شهیدان
سال 1335 در یكى از روزهاى خوب خدا، ابوالقاسم منتظر و نگران بود و اصلا نفهمید كه چگونه كوچهها را یكى پس از دیگرى پشت سر گذاشت تا به خانه برسد. وقتى رسید، مهدى كوچك به دنیا آمده بود. از خوشحالى در پوست خود نمىگنجید. مهدى دوران كودكى را در خانهاى آكنده از نور معنویت گذراند و از تربیت صحیح و اسلامى این پدر و مادر مهربان و فهیم بهره بسیار گرفت. با پایان سال دوم دبیرستان، به شهر قم مهاجرت كرد و پس از اخذ مدرك دیپلم، در امتحانات ورودى رشته پزشكى ارتش پذیرفته شد. با وجود علاقه بسیارى كه به این رشته داشت، و از آنجایى كه جو حاكم آن دوره، به خصوص در ارتش، بسیار دردناك بود، نتوانست آن جو را تحمل كند و انصراف خود را از تحصیل در رشته پزشكى اعلام كرد سال بعد دوباره در كنكور شركت كرد، و با همت عالى، توانست در رشته فیزیوتراپى دانشكده توانبخشى پذیرفته شود... در دانشگاه هم دست از مبارزه برنداشت و علیه رژیم شاه، فعالیتهاى سیاسى بسیارى كرد. فعالیتهاى ضد رژیم مهدى باعث شد كه او را به مدت دو ترم از تحصیل محروم كنند. ولى این مجازاتها او را از هدف خود دور نكرد و در بیشتر تظاهرات انقلاب، از جمله 17 شهریور شركت كرد. پس از پیروزى انقلاب اسلامى، سرپرستى بسیج "مسجد الهادى" را به عهده گرفت. سپس به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامى درآمد. خداپرست در دوران خدمتش، مسؤولیتهاى زیادى از جمله: سرپرستى امور جانبازان سپاه و معاونت برنامهریزى بهدارى كل سپاه را به عهده گرفت، حضور افتخارى در آسایشگاه معلولان، همكارى با وزارت امور خارجه و همكارى با ستاد اعزام مجروحان به خارج از كشور، از دیگر فعالیتهاى او بود. مهدى در بهمن ماه سال 1360 با عنوان معاونت سیاسى یك گروه تبلیغاتى به مناسبت پیروزى انقلاب، به "تانزانیا"، "زیمبابوه" و ....رفت و پس از بازگشت به ایران، با دوشیزهاى پارسا ازدواج كرد. وى چندى بعد، در مدرسه تربیت مدرس، در رشته آناتومى به تحصیلش ادامه داد و ضمن آن، مسؤولیت معاونت برنامهریزى بهدارى كل سپاه را نیز به عهده گرفت. برادرش هادى نیز در عملیات والفجر مقدماتى در جرگه شاهدان قرار گرفت، سرانجام در اواخر بهمن ماه سال 1362 در آستانه حمله شكوهمند خیبر به یارى مجروحان جنگى شتافت و پس از یك هفته، هنگام اقامه نماز صبح، در بیمارستان صحرایى جفیر، بر اثر اصابت راكت در سن 28 سالگى به شهادت رسید و پیكر پاك او را در قطعه 26 بهشتزهرا (س) تهران به خاك سپردند. تنها فرزند او مدتى بعد از شهادتش پا به عرصه هستى نهاد.