ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : گلزار مشاهیر
عالم دینى. تولد: 1311، بهشهر. شهادت: 7 تیر 1360، مشهد. حجتالاسلام سید عبدالكریم هاشمىنژاد در سال 1311 در بهشهر مازندان در فراش محله (از پدرش سید حسن و مادرش ساره) دیده به جهان گشود. از سن نه سالگى به درس عربى اشتغال داشت. در سال 1325، در چهارده سالگى به تحصیل در حوزهى آیتالله كوهستانى، در شهرك كوهستان در شش كیلومترى بهشهر پرداخت مقدمات را در آنجا فراگرفت. در سال 1329 وارد حوزهى علمیهى قم شد و دروس سطح را پشت سر گذاشت و در درس خارج اصول فقه امام خمینى (ره) و درس خارج فقه آیتالله بروجردى حاضر مىشد. در بیست و دو سالگى به نجف اشرف رفت ولى با فراهم نبودن شرایط تحصیل از جمله ضعف جسمى بار دیگر پس از یك سال اقامت در عراق به سوى ایران براى اقامت در قم حركت كرد. در سال 1337 اولین اثر قلمى خود را به نام مناظرهى دكتر و پیر به سبك داستانى عرضه داشت. این كتاب ماجراى سفر چند نفر است كه در یك قطار به بحث مىپردازند و نویسنده در لابهلاى آن به بیان ارزشهاى اسلامى اسلامى مىپردازد. وى در حوزهى علمیهى قم به سطح اجتهد نایل آمد. اساتید دیگر ایشان در قم عبارت بودند از: آیتالله كاشانى (فرید الاسلام)، حضرات آیات عظام صدوقى، محقق داماد و سید رضا صدر و مجاهدى. در سالهاى 1340 -1339 به مشهد رفت. پس از مدتى در آنجا به تدریس (كفایه و رسائل و مكاسب) در حوزهى علمیهى مشهد پرداخت. در مشهد در درس آیتالله سید محمدهادى میلانى و آیتالله مجتبى قزوینى نیز حاضر مىشد. وى همچنین در مجالس سخنرانى در مشهد حضور مىیافت و براى حاضران سخنرانى مىكرد. از جمله فعالیتهاى فرهنگى ایشان همكارى با مجله «مكتب اسلام» بوده است. در نهضت پانزده خرداد 1342 دستگیر و چهل و یك روز در زندان شهربانى محبوس شد، در حادثه مسجد فیل مشهد به سبب سخنرانى در این مسجد و اعتراض به طرح لوایج ششگانه شاهنشاهى و حمله به انتخابات در نوزده مهر 1342، به مدت سه ماه حبس انفرادى در زندانى در داخل لشكر 77 خراسان محكوم شد، سپس از سخنرانى در شهر مشهد ممنوع شد. لذا با خانواده مشهد را به سوى اصفهان ترك كرد. سپس همراه خانواده به شیراز رفت. اما مأموران ساواك وى را براى سومین بار دستگیر كردند و با اتومبیل به اصفهان برده و تحویل ساواك اصفهان دادند. چندى روزى در ساختمان ساواك در یك اتاق انفرادى نگه داشتند و بعد او را به زندان عمومى منتقل كردند. وى دو ماهى در اسارت بود. با رهایى از زندان راهى مشهد شد، وى همچنین اقدام به ایجاد كانون بحث و انتقاد دینى در مشهد از سال 1343 لغایت 1350 نمود. در سال 1350 هم در جلسهاى كه جمعه شب هر هفته در شهرستان قوچان تشكیل مىشد حضور مىیافت. این جلسات تا مدتها ادامه داشت، در ایام شهادت فاطمه زهرا در سال 1353 على رغم ممنوعیت منبر رفتن، وى در مجلسى در منزل خود، زمینهسازى نمود و با رضایت اساتید دیگر حوزهى علمیهى مشهد، فرداى آن روز یعنى روز شنبه بیست و چهارم خرداد 1353 با حضور طلاب و مردم، راهپیمایى در خیابانهاى شهر مشهد به راه انداخت. به همین سبب ساواك براى چهارمین بار وى را دستگیر و روانه زندان ساخت. وى تا اوایل سال 1356 در زندان به سر برد. در همین زمان به سبب امضاى اطلاعیهاى، وى به همراه آیتالله سیدعلى خامنهاى و حجتالاسلام واعظ طبسى براى پنجمین بار دستگیر و روانه زندان شد اما تظاهرات مردم به سوى منزل حضرت آیتالله شیرازى باعث شد ایشان پس از بیست و چهار ساعت آزاد شوند. حجتالاسلام هاشمىنژاد در بهمن 1357 به تهران آمد. سپس به قائمشهر رفت و روز بیست و دوم بهمن در حال سخنرانى بود كه خبر تصرف رادیو و تلویزون و تصرف پادگانها به وى رسید او به مشهد رفت و در حفظ نظم شهر تلاش بسیار كرد. با گذشت چند ماهى از پیروزى انقلاب اسلامى، در خرداد 1358 با قبول ریاست هیئت ایرانى، در اولین سفر خارجى به سه كشور لیبى و سوریه و اردن حركت كرد. در لیبى، با معمرالقذافى، رییس جمهورى لیبى دیدار نمود و مسائل مربوط به افغانستان و عراق را مورد بحث قرار داد، در بهمن 1359 همزمان با سالگرد پیروزى انقلاب اسلامى به دو كشور ژاپن و بنگلادش سفر كرد، وى با رأى مردم استان مازندران به مجلس خبرگان راه یافت. در دوران جنگ یكى دو نوبت به همراه حضرت آیتالله سید على خامنهاى به مناطق جنگى رفت. تألیفات ایشان علاوه بر مقالات و سخنرانىهایشان، عبارتند از: اصول پنجگانه اعتقادى و اصول دین؛ پاسخ ما به مشكلات جوانان؛ تقریرات و اصول دین؛ پاسخ ما به مشكلات جوانان؛ تقریرات اصول آیتالله شیخ على كاشانى به عربى (چاپ نشده است)؛ درسى كه حسین (ع) به انسانها آموخت؛ راه سوم بین كمونیزم و سرمایه دارى؛ رسالت انقلابى امام حسین (ع)؛ رهبران راستین؛ زهرا (س)؛ ضرورت تشكیلات؛ غروب آفتاب در اندلس؛ قرآن و كتابهاى دیگر آسمانى؛ كمونیسم از دیدگاه نظام اقتصادى و اجتماعى اسلام؛ مبارزه با جهل و مادیت؛ مسائل عصر ما؛ مشكلات جنسى و چاره آن در اسلام؛ مشكلات مذهبى روز؛ مكتب مقاومت؛ مناظره دكتر و پیر؛ ولایت فقیه؛ هستى بخش. حجتالاسلام سید عبدالكریم هاشمىنژاد در هفتم مهرماه 1360، رأس ساعت هشت صبح، بعد از اتمام كلاس درس معارف الهى، در حال خروج از محل حزب جمهورى اسلامى در مشهد توسط منافقین به شهادت رسید. پیكر ایشان، در مشهد در دارالزهد حرم مطهر امام رضا (ع) به خاك سپرده شد. آقاى حاج سید عبدالكریم بن السید الزكى السید حسن بهشهرى از فضلاء بنام و خطباء گرام و نویسندگان والامقام و مشاهیر وعاظ و گویندگان معاصر است از جهت نطق و بیان و قم و بنانگوى سبقت از همگنان ربوده و شهرت تام یافته و در هر كجا كه براى تبلیغ دین و ترویج آئین و تنویر افكار نسل جوان مدعوا رفته مانند مشهد و تهران و قم و اصفهان و یزد و همدان و بابل و رفسنجان و رى و كاشان و خرمآباد و آبادان با استقبال گرم مردم مواجه شده و دهها هزار نفر براى استماع از بیانات مستدل و منطقیش گرد آمده و ابراز احساسات نمودهاند در بیست روز كه در محرم و صفر 1393 قمرى خود این نویسنده شاهد اجتماع عموم طبقات مخصوص افاضل حوزه علمیه و نسل جوان قم بودم كه براى استفاده از منبر وى در شهر علمى و مذهبى قم گرد آمده و گفته مىشد كه بیش از بیست هزار نفر شركت كردهاند و ایشان با بیانى گرم و پرحرارت ایراد سخن نموده و افكار مردم را به مطالبى متوجه مىنمود. معظمله در شهرستان بهشهر در سال 1348 قمرى تولد یافته و پس از رشد و خواندن دروس فارسى به كوهستان رفته و در تحت تربیت و تعلیمات عالم ربانى آیتالله كوهستانى مرحوم مقدمات و ادبیات را خوانده آنگاه مهاجرت به قم نموده و در نزد فاضل ربانى طابنژاد آقا شیخ على فریده الاسلامى كاشانى كه از اوتاد فضلاء و مدرسین حوزه بود سطوح وسطى را خوانده و سطوح عالى را از مدرسین بزرگ استفاده نموده و به درس خارج فقه و اصول آیتالله العظمى بروجردى طاب ثراه و آیتالله العظمى امام خمینى و آیتالله العظمى شریعتمدارى و آیات دیگر شركت نموده تا به مدارج عالیه علم ارتقا یافته و دراسات و تقریرات استاد مجاهد خود را به رشته تحریر آورده و به نظر معظمله به وسیله این نگارنده رسانیده و مورد تائید و قبول استاد مزبور قرار گرفته است. استاد هاشمىنژاد به واسطه جهات داخلى در سال 1382 قمرى با معیت داماد و شریك گرامش حجهالاسلام حاج آقا حسن ابطحى خراسانى به مشهد مراجعت نموده و رحل اقامت افكنده و در حوزه مشهد به تدریس سطوح عالى كفایه و مكاسب و وظائف دینى و روحى دیگر پرداخته و خدمات ارزندهاى نموده است. آثار علمى و خدمات روحى معظمله از این قرار است: 1- همكارى تاسیس كانون بحث و انتقاد دینى مشهد مقدس (كه با معیت صدیق و رحم گرانى خود آقاى ابطحى) نمودهاند: 2- كتاب مناظره دكتر وپیر كه تاكنون بیش از دهها بار به طبع رسیده و مورد استقبال عموم طبقات قرار گرفته است. 3- درسى كه حسین علیهالسلام به انسانها آموخت مكرر چاپ شده است. 4- قرآن و كتابهاى آسمانى دیگر. 5- مشكلات بزرگ نسل ما. 6- راه سوم بین كمونیسم و سرمایهدارى. 7- اصول پنجگانه اسلام 8- مشكلات مذهبى روز 9- جلد اول پاسخ ما به مشكلات جوانان 10- بسیارى از جوابها و مقالات پاسخ ما.
